شماری از خانوادههای قربانیان هواپیمای مسافربری اوکراین، از دولتهای دخیل در این پرونده، رهبران جهان و سازمانهای بینالمللی خواستند جمهوری اسلامی را به همکاری در تحقیقات و تحویل جعبه سیاه موظف کنند.
این خانوادهها در نامهای سرگشاده از دولتهای کانادا، سوئد، افغانستان، اوکراین، آلمان و انگلستان که مسافران و خدمه در آن کشورها زندگی میکردند، درخواست خود را مطرح کردهاند.
در کنار این کشورها از سازمان بینالمللی هوانوردی، دیوان بینالمللی دادگستری و سران سایر کشورها نیز درخواست شده «با اتخاذ سیاستهای مناسب حکومت جمهوری اسلامی را موظف به تن دادن به همکاری در تحقیقات، تحویل جعبه سیاه و همکاری جهت پیشبرد و بررسیِ این جنایت بینالمللی کنند.»
در این نامه که ۴۵ روز پس از سرنگونی هواپیمای تهران-کییف منتشر شده است که به کشته شدن همه ۱۷۶ سرنشین آن منجر شد، بازماندگان از اینکه مقامهای جمهوری اسلامی «سه روز» به آنها «خندیدند و دروغ گفتند» انتقاد کردهاند.
آنها نوشتهاند که مقامهای مسئول ایران «سه روز در همدستیِ پنهانِ نیروهای نظامی و دولتِ بیکفایت واقعیت را مخفی کردند و چون سمبه پر زور شد پرده از جنایتی تکرارنشدنی برداشته شد.»
امضاکنندگان این نامه اضافه کردهاند که «برای اولین بار در دنیا حکومتی مستقر به هواپیمای مسافربریِ خودی» دو بار شلیک کرد و به جای «بازخواست آمران و فرماندهان»، «خانوادهها را تحت فشار قرار دادند، به تشییع جنازهها دستبرد زدند».
خانوادههای قربانیان از این رو این درخواست را از سازمانهای بینالمللی و کشورهای دیگر مطرح کردهاند که به نوشته آنها مقامهای جمهوری اسلامی «سد راه تحقیقاتِ کشورها و سازمانهایی شدهاند که جویای حقیقتند. جعبه سیاه را تحویل نمیدهند و در این بازی نیز همگی با هم همدستند.»
این نامه را هادی احمدی، امید ارسلانی، امیر ارسلانی، عظمت اژدری، حامد اسماعیلیون، رامین الائه، آرش جمشیدی، بهروز رحیمی حسینی، طاهره رفیعی، مهرزاد زارعی، محمود زیبایی، جواد سلیمانی، میثم صلاحی، علوی، داریوش غفوری آذر، علیرضا قندچی، پانیذ گرجی، علی گرجی، آرش مرتب، آرمین مرتب، شهناز مرتب، شاهین مقدم، مجید نوروزی، مسعود نیکنام امضا کردهاند.
آنها در عین حال از دیگر افرادی که با آنها همراه هستند خواستهاند که این نامه را در این آدرس اینترنتی امضا کنند.