میشل هیدالگو از سرمربیان مولف در فوتبال جهان و فاتح جام ملت‌های ۱۹۸۴ اروپا، در سن ۸۷ سالگی درگذشت.
از هیدالگو به خاطر نخستین قهرمانی فرانسه در اروپا و سبک بازی ریسکی و تهاجمی این تیم، به عنوان استراتژیست «فوتبال شامپاین» یاد می‌شود، برچسبی شاعرانه که متاثر از بازی ماجراجویانه در برابر محوطه جریمه حریف بود.
طبق گزارش لوموند، هیدالگو که فرانسه را پس از ۱۲ سال به جمع برترین‌های جهان برگرداند، در خانه‌اش در مارسی، پس و به دلیل کهنسالی چشم از جهان فرو بست.
قهرمانی اروپا با خط هافبکی گزنده رقم خورد که هیچ تیمی در برابرش توان مقاومت نداشت، به رهبری میشل پلاتینی از یوونتوس، تنها بازیکن در فهرست این تیم که خارج از فرانسه توپ می‌زد.
پلاتینی که سه سال پیاپی توپ طلای اروپا را گرفت، به اتفاق ژان تیگانا و آلن ژیرس (بوردو) همچنین لوئیز فرناندز از پاری سن ژرمن باعث شدند هیدالگو مبتکر carré magique یا مربع سحرآمیز نامیده شود.
برنار ژنگینی بازیکن شماره ۹ همان تیم که در موناکو عضویت داشت، به روزنامه اوئه فرانسه می‌گوید: «هیدالگو این ایده ریسکی را اولین بار در بازی تعیین کننده با هلند (مقدماتی جام جهانی ۱۹۸۲) امتحان کرد، رقابتی که اگر نمی‌بردیم صعود نمی‌کردیم.».
سایت فوت مرکاتو به نقل از خود هیدالگو در این باره می‌نویسد: «در آن مقطع، بازی با سیستم ۳-۳-۴ آن هم بدون استفاده از هافبک دفاعی، بسیار نادر بود. به بازیکنانم گفتم چهار مدافع برایمان بیش از حد کافی است.»
لوموند به تیم او لقب «رمانتیک‌ها» را داده و از زبان هیدالگو می‌نویسد: «هرگز درباره نتیجه با بازیکنانم صحبت نمی‌کردم. به آنها می‌گفتم فقط به بازی فکر کنید، نتیجه دنبالتان خواهد آمد.»
میشل پلاتینی که نزدیک ۹ سال ریاست یوفا را به عهده داشته، او را رویاپردازی نامیده که خیرخواهی مربی را با محبت پدری تلفیق کرد.
پلاتینی می‌گوید: «هیدالگو به من موقعیت پلاتینی شدن داد. چند هفته پیش با حضور بسیاری از اعضای همان تیم، برایش مهمانی کوچکی گرفتیم که به او احساس خوشبختی داد.»
هیدالگو فرزند یک کارگر فلزکار بود. او از سال ۱۹۶۴ به مدت پنج سال، رئیس اتحادیه بازیکنان حرفه‌ای شد تا از حقوق‌شان دفاع کند، ایده‌ای که تشکیل اتحادیه جهانی بازیکنان را در پی داشت.
سال ۱۹۷۳ دستیار استفان کواکس در تیم ملی فرانسه شد و از سال ۱۹۷۶ به سرمربیگری رسید.
سال ۱۹۸۲ در یکی از دراماتیک‌ترین نیمه نهایی‌های تاریخ جام جهانی که مصدومیت شدید پاتریک بایستون روی خطای هارولد شوماخر دروازه‌بان آلمان را در پی داشت، در ضیافت پنالتی‌ها شکست خوردند.
پس از قهرمانی یورو ۱۹۸۴ از پذیرش سرمربیگری رئال مادرید امتناع کرد. حتی پیشنهاد وزارت ورزش کشورش را که فرانسوا میتران به او داده بود نپذیرفت.
هیدالگو تا سال ۱۹۹۱ و رسوایی برنارد تاپی در المپیک مارسی، مدیر فنی این تیم بود و پس از آن فعالیت دیگری در فوتبال نداشت.