کامیل احمدی، پژوهشگر آسیب‌های اجتماعی و مردم‌شناس، شمار کودکان کار در ایران را بین دو تا پنج میلیون ارزیابی کرد.
آقای احمدی در گفت‌و‌گو با وب‌سایت رویداد ۲۴ در عین حال افزود که برخی با احتساب کودکان کار خانگی، این آمار را تا هفت میلیون نیز برآورد می‌کنند.
وی با ابراز تاسف از فقدان تحقیقات جامع و مستقل درباره شمار کودکان کار در ایران و آمارهای ضدونقیضی که درباره تعداد آنها وجود دارد، افزود که علاوه بر کودکان خیابانی باید کودکانی که در کارگاه‌های زیرزمینی مشغول به کار هستند نیز در آمار محاسبه شود.
این مردم‌شناس اضافه کرد این کودکان دسته بزرگ‌تری از کودکان هستند که کار می‌کنند، اما دیده نمی‌شوند و سخت‌ترین کارهای فیزیکی بر عهده آنها گذاشته می‌شود.
به گفته این پژوهشگر، وضعیت کاری و سلامت روحی و روانی کودکان کار خیابانی از این کودکان، اندکی بهتر است و جامعه نسبت به آسیب‌های آنها نیز به خاطر دیده شدن آنها، حساسیت بیشتری به خرج می‌دهد.
وی تاکید کرد که بیشتر این کودکان، اتباع خارجی هستند که به واسطه فامیل یا آشنایان خود برای کار به ایران انتقال داده می‌شوند.
دربارهٔ آمار کودکان کار در ایران یا تهران گزارش‌های متفاوتی منتشر شده است.
بر اساس آخرین آمار که تیرماه ۹۸ منتشر شد، شکرالله حسن‌بیگی، معاون استانداری تهران گفته چهار هزار کودک زباله‌گرد در تهران وجود دارد که ۸۰ درصد آنها اتباع خارجی هستند.
با توجه به شیوع گسترده ویروس کرونا در ایران، نگرانی‌ها از احتمال ابتلای آنها به این ویروس افزایش یافته است.
به گفته مدیرعامل انجمن حمایت از حقوق کودکان، کودکان زباله‌گرد در گروه‌های ۵۰ تا ۶۰ نفره با هم زندگی می‌کنند و خطر شیوع کرونا در میان آنها بالاست.
در همین حال مقامات از توزیع هفتگی بسته‌های بهداشتی شامل ماسک و ضدعفونی کننده توسط سازمان بهزیستی در میان کودکان کار و زباله‌گرد خبر می‌دهند اما تاکید می‌کنند که این کمک‌ها کافی نیست.