سازمان نظام پزشکی ایران: از نظر ما واکسن روسی کرونا تأییدشده نیست

یک دوز از واکسن کرونای روسی اسپوتنیک‌وی

همزمان با این‌که رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس شورای اسلامی گفت که «واکسن روسی نمی‌زند»، مدیرکل روابط عمومی سازمان نظام پزشکی کشور نیز اعتبار واکسن کرونای روسی اسپوتنیک‌وی را رد کرد.

حسین کرمانپور، مدیرکل روابط عمومی و امور بین‌الملل سازمان نظام پزشکی کشور، روز شنبه ۱۱ بهمن در گفت‌وگو با «سلامت نیوز» گفت که واکسن اسپوتنیک‌وی تأییدیه سازمان جهانی بهداشت را ندارد و تنها مورد تأیید سازمان غذا و داروی ایران است.

او گفت که از نظر سازمان نظام پزشکی کشور، برای وارد کردن واکسن، شرط تأیید از سوی سازمان جهانی بهداشت اساسی است و از آنجا که واکسن اسپوتنیک‌وی این تأییدیه را ندارد، مورد تأیید و قابل استفاده نیست.

حسین کرمانپور افزود که «وزارت بهداشت ایران، مرجع اعلام این موضوع است و مسئولیتش را هم قاعدتاً می‌پذیرد و کاری به نظام پزشکی کشور ندارد.»

او گفت: «بیانیه‌ای در این خصوص آماده می‌کنیم و طی روزهای آینده نظر سازمان را اعلام خواهیم کرد.»

حسینعلی شهریاری، رئیس کمیسیون بهداشت و درمان مجلس نیز روز شنبه در واکنش به خرید واکسن کرونای «اسپوتنیک‌وی» گفت که «او هم واکسن روسی نمی‌زند».

او با اشاره به این که واکسن «مسئله سیاسی» نیست و نباید بر اساس نزدیکی سیاسی درباره «امنیت و تایید» آن قضاوت کرد، پیشنهاد داد که واکسن‌های خارجی را ابتدا مسئولان بزنند و در صورتی‌که مشکلی نداشت برای عموم مردم استفاده شود.

مینو محرز، عضو ستاد ملی مقابله با کرونا و مسئول کارآزمایی بالینی واکسن کرونای ایرانی است نیز روز ۹ بهمن‌ماه گفت از انتخاب این واکسن به هیچ ‌عنوان راضی نیست و تهیه و واردات آن توسط دولت از «شانس بد مردم ایران» است.

او همچنین تاکید کرده است که «به عنوان یکی از اعضای کادر درمان، این واکسن را تزریق نمی‌کند.»

کاظم جلالی، سفیر ایران در روسیه روز شنبه اعلام کرد که اولین محموله واکسن «اسپوتنیک‌وی» روز ۱۶ بهمن به ایران وارد می‌شود.

واکسن «اسپوتنیک وی» روسیه که تولید مشترک مرکز پژوهشی «گامالیا» و صندوق سرمایه‌گذاری مستقیم روسیه (آر.دی.آی.اف) است، به این دلیل که پیش از تکمیل آزمایش گسترده انسانی به ثبت رسید، هدف انتقادهای گسترده داخلی و خارجی بوده است.

تولیدکنندگان این واکسن اثربخشی آن را بیش از ۹۰ درصد اعلام کرده‌اند، اما منتقدان آن را ابزاری برای گسترش نفوذ ژئوپلتیک روسیه می‌دانند.