سایت «هرانا» از توقیف اتوبوس حامل خانواده برخی کشتهشدگان اعتراضات خیابانی سالهای اخیر ایران و بازداشت دستکم ۲۲ تن از آنها خبر داد.
آنطور که این سایت نوشته است این افراد روز چهارشنبه ۱۸ فروردین در اصفهان و هنگام بازگشت از آرامگاه سردار اسعد بختیاری، از مشروطهخواهان ایرانی، بازداشت شدهاند.
بر اساس این گزارش، در میان بازداشتشدگان، منوچهر بختیاری و ناهید شیربیشه، پدر و مادر پویا بختیاری از کشتهشدگان آبان ۹۸ در کرج، سکینه احمدی، مادر ابراهیم کتابدار از دیگر کشتهشدگان آبان ۹۸ و حوریه فرجزاده طارانی، خواهر شهرام فرجزاده از کشته شدگان اعتراضات دی ۸۸ در تهران دیده میشوند.
دیگر بازداشتشدگان عبارتند از: «مونا شیربیشه، پوران ناظمی، مهرداد بختیاری، کامبیز نوروز زاده، اشکان شیرپیشه، آرین شیربیشه، حمیده کتابدار، جواد لعل محمدی، هاشم امینی، ایران الله یاری، محمد کریمی، مهیار ظفرمهر و دخترش، یاشار تبریزی به همراه دو دخترش و مادر وحید نامور به همراه دخترش».
آنطور که هرانا خبر داده است، بازداشتشدگان به زندان اصفهان منتقل شدهاند.
مسیح علینژاد، روزنامهنگار، نیز فایلهای صوتی و ویدیویی از بازداشتشدگان منتشر کرده که در حین بازداشت خود با او تماس گرفته و ماجرا را توضیح میدهند.
آنطور که خانم علینژاد نوشته، بازداشتشدگان در آرامگاه سردار اسعد بختیاری، شعار «نه به ایران فروشی» {در اعتراض به قرارداد ۲۵ ساله میان ایران و چین} و «نه به جمهوری اسلامی» سر دادند.
مادر و پدر پویا بختیاری و مادر ابراهیم کتابدار به علینژاد گفتهاند که در جریان بازداشت، «بالای ۵۰ ماشین نیروی انتظامی به اتوبوس آنها هجوم» آوردهاند.
بر اساس این گزارش، خانم سکینه احمدی در جریان بازداشت «از حال رفته است».
باوجود گذشت ساعتها از انتشار این خبر در شبکههای اجتماعی، هنوز مقامهای پلیس یا قضایی در این زمینه خبری رسمی منتشر نکردهاند.
با این حال در شبکههای اجتماعی، هشتگی با عنوان «بازداشت دادخواهان» داغ شده است و کاربران نسبت به بازداشت خانوادههای معترضان کشتهشده، به جای رسیدگی به اعتراضات و شکایتهای آنها مبنی بر کشتن فرزندان یا بستگانشان، انتقاد کردهاند.
این برای نخستینبار نیست که نیروهای امنیتی با بازماندگان و خانوادههای کشتهشدگان در اعتراضات، زندانها یا حتی بازماندگان مسافران هواپیمای اوکراینی که توسط موشکهای سپاه پاسداران سرنگون شد، برخورد میکند.
جمهوری اسلامی ایران در موارد متعددی نه تنها در زندانها و بازداشتگاهها، بلکه در خیابانها با معترضان با خشونت رفتار کرده و به تهدید، ضرب و شتم و حتی بازداشت خانوادههای آنها در صورت اعتراض نیز دست زده است.
پیشنهاد درخواست دیه از سوی خانوادهها، بسیجی معرفی کردن آنها و کشتهشدنشان به دست «گروههای معاند و ضدانقلاب»، از جمله تلاشهای حکومت برای تغییر وضعیت کشتهشدگان اعتراضات سالهای اخیر در ایران بوده که هر سال با خشونت بیشتر نیروهای امنیتی و پلیس مواجه شده است.