چهار روز پس از آنکه شبکه خبری آمریکایی فاکس‌نیوز از «فعالیت‌های غیرعادی» ایران در اطراف سایت سنجریان در شرق تهران خبر داد، مسئول مطبوعاتی نمایندگی ایران در سازمان ملل گفت که این فعالیت‌ها مربوط به ساخت یک مجموعه تلویزیونی به نام «نون خ» بوده است.
شاهرخ ناظمی، مسئول مطبوعاتی نمایندگی ایران در سازمان ملل، روز شنبه ۲۲ خرداد، در توئیتی نوشت: «چند روز پیش فاکس نیوز گزارشی اختصاصی همراه با تصاویر ماهواره ای در خصوص تحولاتی مشکوک در اطراف سایت سنجریان در جاجرود منتشر کرد اما در اصل تصاویر مربوط به خودروها و تجهیزات لوکیشن فیلمبرداری سریال «نون خ» و عوامل آن بوده است.»
سایت سنجریان واقع در جاجرود، تا تهران ۴۰ کیلومتر فاصله دارد و به گزارش خبرگزاری‌ها، برای نخستین بار سازمان اطلاعات و جاسوسی خارجی اسرائیل، موساد، سه سال پیش از وجود سایت سنجریان خبر داده بود.
گفته شاهرخ ناظمی در مورد حضور «خودروها و تجهیزات لوکیشن فیلمبرداری» در این محل در حالی بیان می‌شود که بر اساس تابلوهای نصب‌شده در منطقه شرق تهران، فیلمبرداری و تصویربرداری در تمامی مناطق نزدیک به سایت‌های هسته‌ای ایران ممنوع است.
مجموعه تلویزیونی «نون خ» از سریال‌های نوروزی سال ۱۳۹۸ صدا و سیما بوده و بنابر خبرهایی که تاکنون منتشر شده بود، تصویربرداری آن در استان کرمانشاه انجام شده است.
فاکس‌نیوز در گزارش روز ۱۸ خرداد خود نوشت که خبر «فعالیت‌های غیرعادی» ایران در اطراف سایت سنجریان را بر اساس تجزیه و تحلیل صورت گرفته در آزمایشگاه شرکت «اینتل‌لب» از روی تصاویری که شرکت ماهواره‌ای «مکسار» (Maxar) گرفته منتشر کرده است.
تحلیل‌گران «اینتل‌لب» به وجود ۱۸ دستگاه ماشین‌آلات سنگین، حفاری و کشیدن جاده‌ای برای دسترسی به سایت سنجریان اشاره کرده‌اند. این تصاویر ظاهراً نشان داده که فعالیت در این سایت روندی رو به افزایش داشته است.
به گفته فاکس‌نیوز، اما در آغاز بهار امسال، به ناگهان نشانه‌های کشیدن جاده و حفاری صورت گرفته در این محل پوشانده شد.
پس از آنکه موساد اسرائیل با کمک عواملی در درون ایران، اسناد اصلی بایگانی هسته‌ای ایران را به سرقت برد، نیروهای اطلاعاتی اسرائیلی مدتی طولانی مشغول مطالعه هزاران برگ آن بودند و از جمله وجود سایت سنجریان را به آژانس اطلاع دادند.
کارشناسان هسته‌ای و فعالانی که برنامه هسته‌ای ایران را رصد می‌کنند، در گذشته نیز مشکوک بودند که ایران در سایت سنجریان دست‌اندرکار طراحی و ساخت «مولدهای موج ضربه‌ای» است.
دسترسی به این نوع مولدها ظاهراً امکان می‌دهد که عامل دارنده آن، سلاح هسته‌ای را در ابعادی کوچک‌تر بسازد.