فریبرز تاج، عضو شورای مرکزی سازمان نظام روانشناسی ایران، گفته است نتایج یک مطالعه در بیمارستان‌های شهرستان ملایر نشان می‌دهد که بیش از ۳۸ درصد پرستاران «دارای افکار خودکشی بوده» یا «آمادگی برای خودکشی داشتند».
او در گفت‌وگویی که روز ۱۹ شهریور در خبرگزاری ایسنا منتشر شده، با تاکید بر اینکه شیوع بیماری کرونا و پیامدهای کاری مرتبط با آن، به افزایش خودکشی در میان پرستاران در کشورهای مختلف جهان منجر شده است، گفته است در مجموع «روند خودکشی در میان پرستاران بیشتر از جمعیت عمومی است»
به گفته آقای تاج، نتایج مطالعه درباره پرستاران در ایران همچنان نشان می‌دهد که پرستاران زن بیشتر از پرستاران مرد دچار «اضطراب و افسردگی» بوده‌اند و پرستاران مجرد بیشتر در معرض افکار خودکشی هستند.
اردیبهشت سال جاری نیز گزارش‌هایی درباره مرگ پشت سر هم دانشجویان پزشکی تخصصی (رزیدنت‌ها) در ایران منتشر شد و خبرگزاری رکنا در گزارشی به نقل از یک متخصص از ««خودکشی سریالی رزیدنت‌ها» خبر داد.
در گزارش‌های منتشره در این زمینه، از «آسیب‌های روانی»، «تبعیض‌های شغلی» و «مصرف مواد مخدر» به عنوان عوامل احتمالی خودکشی نام برده شده است ولی به روال معمول آمار دقیق و شفافی ارائه نشده است.
در روزهای اخیر گزارش‌هایی درباره افزایش مهاجرت پرستاران از ایران نیز منتشر شد و یوسف رحیمی، عضو شورای‌عالی سازمان نظام پرستاری، از افزایش ۶ برابری تقاضای پرستاران برای مهاجرت خبر داد و گفت «شاید بیش از ۱۵۰۰ نفر در سال اقدام به مهاجرت می‌کنند».
به گفته مسئولین نظام پرستاری و کارشناسان، تعداد پرستاران در ایران بسیار کمتر از حد نیاز است و حقوق آنان نیز در سطحی نیست که زندگی‌شان را تامین کند. ضمن اینکه بسیاری از آن‌ها ترجیح می‌دهند به خارج از کشور مهاجرت کنند.
بر اساس گزارشی که آبان ۹۷ توسط یک عضو کمیسیون بهداشت مجلس منتشر شد، ایران نزدیک به یکصد هزار نیروی پرستاری کمبود داشت و مشخص نیست که کمبود نیرو در وضعیت جدید به چند هزار نفر رسیده است.