به گزارش جامعه بین المللی بهاییان ذبیح الله مهرامی روز 15 دسامبر در زندان یزد بعلل نامعلوم درگذشت. وی نخست به مجازات اعدام محکوم شده بود اما زیرفشار بین المللی و رسانه ها حکم به حبس ابد تغییر یافت. دایان علایی سخنگوی جامعه بهاییان در مصاحبه با رادیو فردا می گوید: ایشان سابقه ناراحتی قلبی و بیماری دیگری نداشتند و بخاطر همین باعث نگرانی ما شد. توی این ده سالی که در زندان بودند خیلی سختی کشیدند. یک مقدار کارهای فیزیکی سخت هم بهشان داده بودند و فقط در واقع بدلیل بهایی بودن در زندان بودند. خانم علایی می گوید از زمان انقلاب تا حالا بیش از 200 بهایی در ایران کشته شده اند. اما این اولین مورد مرگ در زندان است. یک زندانی بهایی بعلل نامعلوم در زندان یزد درگذشت. به گزارش جامعه بین المللی بهاییان ذبیح الله مهرامی که در سال 1995 میلادی به اتهام کفرگویی به زندان افتاد روز 15 دسامبر در زندان یزد درگذشت. آقای مهرامی در سن 59 سالگی و در شرایط ناگوار جسمی جان خود را از دست داد. وی نخست به مجازات اعدام محکوم شده بود اما زیرفشار بین المللی و رسانه ها حکم به حبس ابد تغییر یافت. دایان علایی سخنگوی جامعه بهاییان در مصاحبه با رادیو فردا از علت درگذشت ذبیح الله مهرامی می گوید:
دایان علائی: ما اول شنیدیم که گفتند سکته قلبی کرده بودند. ولی اصلا معلوم نیست و بهرصورت ایشان سابقه ناراحتی قلبی و بیماری دیگری نداشتند و بخاطر همین باعث نگرانی ما شد. توی این ده سالی که در زندان بودند خیلی سختی کشیدند. یک مقدار کارهای فیزیکی سخت هم بهشان داده بودند و فقط در واقع بدلیل بهایی بودن در زندان بودند. بنابراین علتی نداشت که کارهای سخت فیزیکی و فشارهای اینجوری رویش باشد.
مریم احمدی (رادیو فردا): قبلا هیچوقت ملاقاتهایی که با خانواده شان داشتند شکایتی از مشکل خاصی نکرده بودند از نظر فیزیکی؟
دایان علایی: از نظر فیزیکی اصلا. شکایت هایشان این بود که کارهایی که در زندان بهشان می دهند سخت بوده ولی اینکه بیماری یا اشکالات قندی یا بیماری دیگری داشته باشند، ابدا.
م.ا: شما گفتید که از زمان انقلاب تا حالا بیش از 200 بهایی در ایران کشته شده اند. اینها همه شان اعدام شده بودند؟
دایان علایی: اکثرشان اعدام شده بودند. اول انقلاب بعضی هایشان جورهای دیگر آمدند در منزلشان کشتند یا گروه های ترور ولی اکثریت، بله اعدام شدند.
م.ا: این اولین مورد مرگ در زندان است؟
دایان علایی: بله اولین باری است که ما همچو اطلاعی داریم.
