سي‌ام آذرماه، شب يلدا، طولاني‌ترين شب سال و يکي از بزرگترين جشن‌هاي ايرانيان است. مردم ايران اين شب را تا طلوع خورشيد بيدار مي‌مانند و در شب زاده شدن ايزد مهر، سپيده‌دم را انتظار مي‌کشند. ايرانيان امشب حکايت افسانه‌وار شب يلدا را پيچيده در رمز و رازهاي نمادين مهمان خانه‌هاي خود مي‌کنند و واژه سرياني يلدا را که به معناي تولد است، در زادروز ميترا، ايزد روشنايي، جشن مي‌گيرند. ايرانيان باستان يلدا را روايت تازه‌اي از تولد عشق مي‌دانستند و معتقد بودند که اين روايت، هر سال در خرم روز، نخستين روز دي‌ماه تکرار مي‌شود. يک ايراني مقيم آلمان که امسال يلدا را در ايران مي‌گذراند مي‌گويد که در گذشته هميشه جشن گرفتن شب يلدا شامل دور هم جمع شدن و جشن و موسيقي و گفت و شنيد آشنايان بود. حسين، يک فروشنده آجيل و خشکبار در تهران مي‌گويد: شب يلدا امسال آنقدر آجيل گران است که حتي قشر مرفه هم نمي‌تواند به اين منظور خريد کند و در مجموع قدرت خرید مردم بسیار پایین آمده است. بهنام، يک جوان دانشجو نگران دور شدن دل‌ها و روابط خانوادگي در اين دوره است و بود و نبود شب يلدا را در اين شرايط ديگر چندان قابل اهميت نمي‌داند.
