مجله فناوری: سال ۲۰۲۱ سال مهمی در جهان فناوری بود. چندین سیستم عامل جدید در این سال معرفی شدند و جهان مجازی متاورس هم متولد شد.
ویندوز ۱۱
در سال ۲۰۲۱ مایکروسافت ویندوز ۱۱ را معرفی کرد؛ اقدامی که برای بسیاری از کاربران شوکه‌کننده بود. این در حالی است که بسیاری فکر می‌کردند مایکروسافت به توسعه ویندوز ۱۰ ادامه دهد، اما این شرکت اعلام کرد پشتیبانی مایکروسافت از ویندوز ۱۰ تا سال ۲۰۲۵ خواهد داشت؛ اقدامی که سبب شد کاربران اعتماد خود را به این شرکت تا حدودی از دست بدهند.
برخی از ویژگی‌ها مانند کیبورد لمسی مدرن‌شده با اندازه بهینه کلیدها، تایپ صوتی، صداها، رنگ‌ها، انیمیشن‌ها و حتی فونت‌ها و آیکون‌های جدید سبب شد تا ویندوز نیاز به تغییر بنیادی داشته باشد.
بیشتر در این باره: چه زمانی باید به ویندوز ۱۱ کوچ کرد؟قوت گرفتن استفاده از پردازنده‌هایی مبتنی بر معماری آرم هم این تغییر را بیشتر به این شرکت تحمیل می‌کرد.
در ویندوز ۱۱ منو استارت حالت شناور به خود گرفته است. ضمن آن‌که مایکروسافت در تلاش است تا در ویندوز ۱۱ این سیستم‌عامل با دستگاه‌های لمسی هماهنگی بهتری داشته باشد.
البته بسیاری از سیستم های فعلی از نظر سخت‌افزاری قادر به کوچ به این سیستم‌عامل جدید نیستند و برخی از کاربرانی که کوچ کرده‌اند هم گزارش‌هایی را از خرابی یا کند شدن سیستم خود گزارش داده‌اند.
اندروید ۱۲
اندروید ۱۲ شاید همه‌گیرترین سیستم عاملی باشد که در سال ۲۰۲۱ معرفی شد. این سیستم‌عامل جدید اندروید از نگاه برخی کارشناسان کامل‌ترین نسخه اندروید تا کنون است که البته بسیاری از بخش‌های آن گویی از سیستم‌عامل آیفون اپل (آی‌اواس) کپی شده است.
بیشتر در این باره: همه آنچه باید در مورد سیستم عامل جدید موبایلی گوگل بدانیدرابط کاربری تازه از نظر شکل و رنگ نسبت به نسخه‌های قبلی بهبود زیادی داشته و نوع خواندن متن و رنگ‌بندی یکی از تغییرات اساسی در اندروید ۱۲ است.
قابلیت جدید رنگ‌بندی یکی از موارد تازه در اندروید ۱۲ است. در این حالت رنگ‌های اصلی و مکمل را اندروید ۱۲ شناسایی و تفکیک می‌کند و بر این اساس رنگ‌بندی بسیاری از آیکون‌ها و ویجت‌ها را تغییر می‌دهد.
از طرفی، در این سیستم‌عامل جدید موبایلی انیمشین‌های جدیدی برای جذاب شدن کار با گوشی اضافه شده است.
پردازنده‌های جدید اپل
سری جدید پردازنده‌های اپل موسوم به سری ام‌یک در سال ۲۰۲۱ مرزهای سخت‌افزار را در جهان رایانه تغییر داد . پردازنده‌های اختصاصی اپل عملاً شرکت اینتل را با چالش روبه‌رو کرد. این پردازنده‌ها که بر اساس معماری آرم کار می‌کنند، قدرت بسیار بیشتری نسبت به نمونه‌های دیگر مخصوصاً اینتلی دارند و مصرف بسیار پایین‌تری هم دارند.
همین عامل سبب شد تا میلیون‌ها کاربر در سال ۲۰۲۱ از سیستم‌عامل‌هایی مانند ویندوز با پردازنده‌های اینتل به سیستم‌عامل اپل با پردازنده سری ام مهاجرت کنند. قوی‌ترین پردازنده سری ام‌یک هم مدل ام‌یک مکس است.
پردازندۀ ام‌یک پرو دارای ۱۰ هستۀ سی‌پی‌یو و ۱۶ هستۀ گرافیکی است. نسخۀ ام‌یک مکس دارای ۱۰ هستۀ سی‌پی‌یو و ۳۲ هستۀ گرافیکی است. ام‌یک پرو دارای ۳۳ میلیارد ترانزیستور است که تقریباً دو برابر پردازندۀ ام‌یک است و در نسخۀ ام‌یک مکس این تعداد به ۵۷ میلیارد ترانزیستور می‌رسد.
همۀ این پردازنده‌ها بر اساس لیتوگرافی پنج نانومتری ساخته شده‌اند.
اپل ادعا می‌کند ام‌یک مکس از قوی‌ترین پردازنده‌های دیگر شرکت‌ها بیش از دو برابر در زمینۀ پردازش عددی قوی‌تر است و در زمینه گرافیکی این برتری تا سه برابر افزایش می‌یابد.
از پیکسل شش تا آیفون ۱۳
در سال ۲۰۲۱ گوشی‌های تلفن همراه بسیاری معرفی شدند که شاخص‌ترین آن‌ها پیکسل شش و آیفون ۱۳ بودند.
بیشتر در این باره: آیا آیفون ۱۳ ارزش خرید دارد؟با وجود آن‌که همه انتظار داشتند آیفون ۱۳ یک گوشی انقلابی باشد، در نهایت این محصول نمونهٔ بهبودیافتهٔ آیفون ۱۲ بود نه چیزی بیشتر.
آیفون ۱۳ در چهار مدلِ مینی، استاندارد، پرو و پرو مکس عرضه شده است. بسیاری از تحلیل‌ها نظر مثبتی به این سری از محصولات اپل دارند که دلیل اصلی آن به پردازندۀ قوی A15 بازمی‌گردد. این پردازنده قوی‌ترین پردازندۀ جهان موبایل در حال حاضر است.
البته شاید این تغییر سرعت آن‌قدرها چشمگیر نباشد که دارندگان آیفون ۱۲ را به سمت خرید آیفون ۱۳ بکشاند. با این حال نویسندگان بخش فناوری روزنامۀ نیویورک‌تایمز معتقدند که آیفون ۱۳ بیشترین تغییرات جزئی را در تاریخ اپل داشته است.
پیکسل شش اما یک محصول متفاوت بود از شرکت گوگل. برای اولین بار گوگل در این محصول از پردازندهٔ اختصاصی خود استفاده کرده است؛ عاملی که سبب شد بسیاری از سینه‌چاکان گوگل این گوشی را بخرند.
پردازندهٔ اختصاصی گوگل برای موبایل تنسور (Tensor) نام دارد و حالا جایگزین تراشهٔ اسنپ‌دراگون شده که در سری‌های قبلی پیکسل دیده می‌شد. در حال حاضر بیشتر تولیدکنندگان گوشی‌های اندرویدی برای گوشی‌های پرچمدار خود از تراشهٔ اسنپ‌دراگون ۸۸۸ استفاده می‌کنند.
بیشتر در این باره: پیکسل ۶؛ اولین گوشی هوشمند با پردازشگر اختصاصی گوگلپردازندهٔ گوگل بخشی به نام TPU دارد که در آن پردازش هوش مصنوعی انجام می‌شود. این پردازنده از دو هستهٔ پرقدرت، دو هستهٔ با قدرت متوسط و چهار هستهٔ کم‌مصرف تشکیل شده است.
در این پردازنده بخشی خاص تنها به تجزیه و تحلیل تصاویر می‌پردازد و به همین دلیل قدرت عکاسی با این گوشی افزایش پیدا کرده است.
این پردازندهٔ جدید بر اساس لیتوگرافی پنج نانومتری ساخته شده و برخلاف پردازندهٔ اسنپ‌دراگون ۸۸۸ که در آن از یک هستهٔ قدرتمند استفاده شده، در این پردازنده دو هستهٔ پرقدرت با فرکانس حدود سه‌گیگاهرتزی استفاده شده است.
جهان مجازی متاورس
در سال ۲۰۲۱ شرکت فیس‌بوک به متا تغییر نام داد و جهان مجازی مِتاوِرس متولد شد. از نظر بسیاری، متاوری آیندهٔ فضای مجازی است.
دموکراسی در دنیای مجازی کاربران متاورس حق رأی دریافت میکنندبرخی کارشناسان ایدهٔ متاورس را آیندهٔ زندگی مجازی انسان‌ها می‌دانند. البته برخی هم با تردید به این موضوع نگاه می‌کنند، چون پیاده شدن تمام آنچه متاورس نام دارد، به بالاترین سرعت اینترنت فایو جی در تمام جهان نیاز دارد. علاوه بر آن، برای ایجاد چنین جهانی به رایانه‌هایی نیاز است که بارها از رایانه‌های کنونی سریع‌تر باشند.
متاورس شما را شبیه‌سازی می‌کند و به دنیای دیگری می‌برد. مثلاً در یک دورهمی مجازی همهٔ دوستان می‌توانند با یک نمای سه‌بعدی عالی حاضر شوند. در این دورهمی شما می‌توانید خودتان باشید یا تبدیل به اشکال با آواتارهای فانتزی شوید.
این قابلیت‌ها با یادگیری ماشین و واقعیت افزوده با دوربین‌های مخصوص دست‌یافتنی خواهد شد. در طرحی بلندپروازنه حتی حس لامسهٔ ما هم در این فضا درگیر خواهد شد.
اینترنت ماهواره‌ای، یک قدم به جلو
در سال ۲۰۲۱ اینترنت ماهواره‌ای یک قدم به جلو حرکت کرد و تعداد ماهواره‌های استارلینک در فضا افزایش یافت و این نوع اینترنت با پوشش تمام جهان وارد مرحلهٔ تازه‌ای شد.
بیشتر در این باره: رکورد تازهٔ سرعتِ اینترنت فضاییدر تازه‌ترین رکوردگیری، سرعت اینترنت فضایی استارلینک به ۱۷۶ مگابیت بر ثانیه رسیده است. افرادی که در اروپا از این سیستم استفاده می‌کنند، به این سرعت رسیده‌اند و میانگین سرعت در آمریکا هم ۱۵۰ مگابیت بر ثانیه است. میزان تأخیر گزارش‌شده هم ۳۳میلی‌ثانیه است.
اسپیس ایکس امیدوار است با افزایش تعداد ماهواره‌های در مدار، این تأخیر به کمتر از۲۰ میلی‌ثانیه برسد.