شیخ خلیفه بن زاید آل نهیان، رئیس امارات متحده عربی و حاکم ابوظبی، روز جمعه، ۲۳ اردیبهشت، در ۷۳ سالگی بر اثر سکته درگذشت.
امارات با اعلام رسمی این خبر ۴۰ روز را عزای عمومی تعیین کرد، که سه روز نخست آن، تعطیل است.
شیخ خلیفه در مقام حاکم ابوظبی، یکی از هفت امارت در این کشور، حاکم کل کشور بود و مقام رسمی او، رئیس کشور امارات بود.
او دومین رئیس امارات از زمان تأسیس این کشور در سال ۱۳۵۰ بود و در آبان سال ۱۳۸۳ رهبری را بعد از مرگ پدرش، شیخ زاید بن سلطان آل نهیان، به دست گرفت.
شیخ خلیفه برادر کوچک خود، محمد بنزاید، را در مقام ولیعهدی ابوظبی منصوب کرد که او در این مقام، در سالهای گذشته علاوه بر جانشینی فرماندهی نیروهای مسلح امارات، عملاً اداره دولت امارات و نیز اتخاذ تصمیمات مهم سیاسی را به عهده داشت.
بیشتر در این باره: چرا محمد بن زاید را یکی از معماران خاورمیانه جدید میخوانند؟تصمیم به عادیسازی روابط با دولت اسرائیل و گسترش مناسبات دوجانبه در سطوح عمده امنیتی، سیاسی، اقتصادی و فنآوری، مهمترین تحول در سیاست امارات در طول رهبری شیخ خلیفه بود.
با این حال، گزارشهای متعددی حکایت از آن داشت که عادیسازی روابط امارات و اسرائیل تصمیم محمد بن زاید، که احتمال میرود با مرگ برادرش، ریاست کشور را به دست بگیرد.
انجام تغییرات عمده در ساختار دولت فدرال و مدرنیزه کردن ابوظبی و دوبی، دو امارت عمده، و تبدیل کردن آنها به قطب مهم سرمایهگذاری و گردشگری در خلیج فارس در نخستین سالهای رهبری شیخ خلیفه آغاز شد.
به نوشته «خلیج تایمز»، امارات در دوران ریاست شیخ خلیفه شاهد توسعه سریع بود که سطح زندگی را برای ساکنان آن «به نحو خیرهکنندهای» ارتقا داد و به تضمینی برای آیندگان آن مبدل شد.
شیخ خلیفه گفته بود که اهداف کلیدی او به عنوان یک حاکم، ادامه میراث پدرش است که «چراغ راهنمای رهبری امارات به آینده خواهد بود، و آن، تضمین کردن آیندهای مرفه توام با ثبات و امنیت برای مردم امارات است».
شیخ خلیفه توسعه بخش نفت و گاز و صنایع پایین دستی را هدایت کرد که با موفقیت به تنوع و شکوفایی اقتصادی در تمامی امارات این کشور کمک کرد.
او همچنین مطالعات گستردهای برای تامین نیازهای مردم خود، از جمله در زمینه مسکن، آموزش و خدمات اجتماعی، بهویژه در بخشهای شمالی امارات انجام داد و بر اساس نتایج آن، طرحهایی را اجرا کرد که انقلابی واقعی در زندگی ساکنان به دنبال آورد.
تکمیل سیستم انتخاباتی برای شورای ملی فدرال که نخستین گام در برگزاری انتخابات مستقیم در امارات بود، از جمله تلاشهای موثر شیخ خلیفه شناخته میشود.
سیاستمداران جهانی او را یک «شنونده خوب و متواضع» توصیف کردهاند.
شیخ خلیفه از بعد از سکته در زمستان ۱۳۹۲ کمتر در انظار عمومی دیده شده بود.