نخستین برنامه جشنواره فیلم ونیز در حمایت از فیلمسازان و هنرمندان زندانی و تحت فشار از سوی حکومت‌ها با نگاه ویژه به فیلمسازان زندانی ایران روز شنبه برگزار شد.
در این نشست که با عنوان «فیلمسازان تحت هجوم: سهم گرفتن، اقدام کردن» در سالن رسانه‌ای جشنواره ونیز برگزار شد، روبرتو چیکوتا رئیس بی‌ینال ونیز، آلبرتو باربرا دبیر جشنواره فیلم ونیز، وانیا کالوردیسیج دبیر جشنواره روتردام، اوروا نیرابیا دبیر جشنواره ایدفا، مایک داونی رئیس آکادمی فیلم اروپا و کاوه فرنام تهیه‌کننده ایرانی حضور داشتند.
این نشست با مشارکت گروه «ائتلاف بین‌المللی فیلمسازان در خطر» برگزار شد.
در آغاز این نشست روبرتو چیکوتا رئیس بی‌ینال ونیز با اشاره به افزایش موارد نقض حقوق‌بشر در زمینه آزادی بیان و عقیده در دنیا گفت، بی‌ینال ونیز وظیفه‌اش قضاوت سیاسی نیست اما یک سکوی جهانی به هنرمندان می‌دهد تا نظرات و دیدگاه‌هایشان را بیان کنند.
Your browser doesn’t support HTML5
نام فیلمسازان زندانی در ونیز
آلبرتو باربرا، دبیر هنری جشنواره فیلم ونیز نیز با اشاره‌ای به تاریخچه این جشنواره و نمایش فیلم‌هایی از کشورهای گوناگون به موارد متعدد افزایش فشار بر سینماگران در سال‌های اخیر اشاره کرد.
او همچنین با اشاره به حضور فیلمسازان ایرانی در دوره‌های مختلف جشنواره ونیز در سال‌های گذشته به نمایش فیلم «دایره» ساخته جعفر پناهی در دوره سال ۲۰۰۰ این جشنواره پرداخت و گفت آن فیلم هم در داخل ایران نمایش داده نشد و مشکلاتی برای نمایش آن در ونیز وجود داشت.
آقای باربرا با ابراز تاسف از نقض آزادی بیان فیلمسازان در کشورهای گوناگون از جمله ایران گفت سینماگران تحت فشار ایران به خاطر درخواست عدم استفاده از خشونت خطاب به نیروهای امنیتی در حمایت از اعتراض اقشار مختلف اجتماعی از جمله کارگران و معلمان دچار محدودیت‌هایی شده‌اند.
او همچنین در پایان صحبت‌هایش بیانیه مشترک محمد رسول‌اف و جعفر پناهی، دو فیلمساز زندانی در ایران را که از زندان اوین فرستاده شده بود، خواند.
بیشتر در این باره: علی احمدزاده، کارگردان «مادر قلب اتمی»، پس از احضار به نهادهای امنیتی بازداشت شدمتن کامل بیانیه این دو فیلمساز به شرح زیر است:
«ما فیلمسازیم. ما عضو سینمای مستقل ایرانیم.
زیستن را در آفرینش آثار می‌دانیم. آثاری که سفارش پذیر نیست. از این رو نزد صاحبان قدرت مجرمیم.
سینمای مستقل تصویرگر روزگار خود است. از جامعه الهام می‌گیرد و نمی‌تواند نسبت به آن بی‌تفاوت باشد.
تاریخ سینمای ایران گواه حضور موثر و مستمر فیلمسازان مستقل است که با کوشش‌های خود سانسور را به عقب رانده و حیات این هنر-صنعت را قوام بخشیدند. در این راه بسیاری ممنوع الکار شدند. برخی ناچار به مهاجرت ناخواسته و عده‌ای به گوشه‌ی انزوا رانده شدند.
با این همه امید دوباره ساختن، دلیل بودن است.
فیلمساز مستقل در هر شرایط، زمان و مکان در حال ساختن و یا به فکر ساختن فیلم است.
ما فیلمسازیم. مستقل.»
در این نشست کاوه فرنام، از تهیه‌کنندگان چند فیلم اخیر محمد رسول‌اف از جمله «لرد» و «شیطان وجود ندارد» با شرحی از نحوه بازداشت محمد رسول‌اف، مصطفی آل‌احمد و جعفر پناهی و همچنین احضار اخیر تعدادی از سینماگران، این اقدامات را دور تازه فشارها بر سینماگران همزمان با سرکوب اقشار دیگر اجتماعی دانست.
بیشتر در این باره: جشنواره ونیز برنامه‌هایی ویژه در حمایت از فیلمسازان زندانی ایرانی برگزار میکندوانیا کالوردیسیج، دبیر جشنواره روتردام هم شرحی از اقدامات مشترک نهادها و فعالان صنعت سینما طی سال‌های گذشته برای کمک به فیلمسازان در خطر در نقاط مختلف دنیا از جمله افغانستان، میانمار، اوکراین، بلاروس، ترکیه و ایران ارائه داد.
نیرابیا، دبیر جشنواره ایدفا و رئیس گروه ائتلاف بین‌المللی فیلمسازان در خطر هم از لزوم افزایش کمک‌ها و اتحاد بیشتر دنیای سینما برای کمک به سینماگران زیر فشار صحبت کرد.
همچنین مایک داونی، رئیس آکادمی فیلم اروپا از رسانه‌ها خواست هرچه بیشتر به پوشش اخبار مربوط به سینماگران در خطر و تحت فشار بپیردازند.
روز جمعه ۱۸ شهریور نیز قرار است در جریان فرش قرمز نمایش فیلم «خرس نیست» ساخته جعفر پناهی در بخش مسابقه جشنواره ونیز برنامه دیگری در حمایت از این فیلمساز زندانی ایرانی و دیگر سینماگران زندانی یا تحت فشار ایرانی برگزار شود.