آسیب‌شناسی اعتراض‌ها؛ هم‌دردی معترضان کِی به هم‌گرایی اجتماعی می‌رسد؟

اعتراض‌‌های شکل‌گرفته بر محور «زن زندگی آزادی» پرسش‌‌های بسیاری را به میان کشیده است.

حکومتی که در پوسته ظاهری خود، این اعتراض‌ها را ناچیز می‌شمارد و معترضان را در ادبیات رسمی‌اش «اغتشاشگر»، و یا ناظرانی که ردپای اعتراض‌ها را تنها در حضور پررنگ نسلی خلاصه می‌کنند که برای آنچه «یک جرعه زندگی» می‌نامند در خیابان‌ها حضور دارد.

در این میان نمی‌توان ادبیات اعتراضی برخاسته و یا تحت تأثیر دنیای مجازی را هم نادیده گرفت و به نقش آن در شکل دادن به این اعتراض‌های غیرمتمرکز بی‌اعتنا بود.

هستند کسانی که می‌پرسند، اعتراض‌های اخیر ایران با آنچه در بهار عربی گذشت شباهت‌هایی دارد؟ حتی با پذیرش این موضوع که آن رخدادها هم مخرج مشابهی نداشتند.

در میزگردی با حضور تورج اتابکی، پژوهشگر ارشد پژوهشکده تاریخ در هلند، سعید پیوندی جامعه‌شناس و کارشناس علوم تربیتی در پاریس، شهلا شفیق نویسنده و پژوهشگر مسائل زنان در فرانسه، و زینب پیغمبر‌زاده پژوهشگر حقوق دگرباشان جنسی در لندن موضوعات پیش رو را به بحث گذاشته‌ایم.

همدردی معترضان کِی به همگرایی اجتماعی می رسد