«سرنوشت مشترک» چشمان معترضان ایرانی و چشمان سلمان رشدی

عکس سلفی که سلمان رشدی هفتم فوریه در توئیترش منتشر کرد

آبنوس شلمانی، نویسندهٔ فرانسوی ایرانی‌تبار، با اشاره به انتشار اولین عکس‌ها از سلمان رشدی پس از آسیب‌دیدن در حمله مسلحانه و همچنین عکس‌های معترضان ایرانی که چشم‌شان هدف شلیک نیروهای حکومتی در ایران قرار گرفته، وضعیت آنان را مشابه هم توصیف کرد.

این نویسنده که پیشتر با کتاب «خمینی، ساد و من» به شهرت رسیده، مقاله‌ای با عنوان «سلمان رشدی و جوانان ایرانی، یک انگیزه برای آزادی» در هفته‌نامه اکسپرس منتشر کرده است.

او با اشاره به تصاویری از زنان معترض ایرانی که چشم ازدست‌رفتهٔ خود را تزئین کرده‌اند، نوشت: «مقاومت رشدی و مقاومت ایرانیان در یک جنبش سرکوب‌ناپذیر برای آزادی در هم می‌آمیزد.»

شلیک نیروهای دولتی و حکومتی به سر و صورت معترضان به‌ویژه معترضان دختر و زن موجب نابینایی معترضان شده و سازمان‌های حقوق بشری نیز گزارش‌ها در این زمینه را تأیید کرده‌اند.

با این حال، مقامات و مسئولان جمهوری اسلامی این گزارش‌های مستند را انکار می‌کنند.

در روزهای اخیر، سلمان رشدی همزمان با انتشار کتاب تازه خود، برای اولین بار عکسی از خود منتشر کرد که تأیید می‌کند یک چشم او بر اثر حمله با چاقو در تابستان گذشته از بین رفته است.

حکومت ایران مسئولیت این حمله را بر عهده نگرفته، اما مطبوعات محافظه‌کاران در این کشور از این حمله استقبال کردند.

خانم شلمانی همچنین نوشته است: «۳۴ سال پس از فتوای خمینی، ادبیات سلمان رشدی راهنمای مبارزهٔ ایرانیان با مردان ریشو و کلاغ‌هاست.»

«مردان ریشو و کلاغ‌ها» اشاره به مردان و زنان وابسته حکومت جمهوری اسلامی است.

او در مقالهٔ خود تأکید کرده است که تاریخ سلمان رشدی و مردم ایران را «به هم پیوند می‌زند و آن‌ها را متحد می‌کند».