رئیس کمیته المپیک ایران میگوید در دیدار با رئیس کمیته بینالمللی المپیک، تصریح کرده است که مسابقه ندادن با حریفان اسرائیلی، موضوعی اعتقادی - مذهبی است و ارتباطی به دولت ندارد.
محمود خسرویوفا درباره به رسمیت نشناختن اسرائیل، میگوید به توماس باخ گفتم این مسئله «مربوط به تاریخ ۱۴۰۰ ساله، مذهبی و قرآنی است» و با این توضیحاتم «نگاه باخ تغییر کرد».
خبرگزاریها، ادعای خسرویوفا بر ارتباط قرآن با منع ورزشکاران از مسابقه با حریفان اسرائیلی را در گزارش خود قید نکردهاند اما در فیلم سخنرانی او موجود است.
کمیته بینالمللی المپیک درباره مسئله تبعیض و مسابقه ندادن ورزشکاران ایرانی با حریفان اسرائیلی، صریح و جدی است. اما خسرویوفا میگوید: «در خصوص اینکه که چرا با فلان کشور مسابقه نمیدهید، صادقانه محدودیتها را توضیح دادم و حل شد. چون طی این ۴۰ سال، در داخل، اتفاق نظری بین خودمان نداشتیم. همیشه به IOC میگفتیم دولت اجازه نمیدهد. ولی با توضیحات من حل شد.»
رئیس کمیته المپیک جمهوری اسلامی یادآور شد همین مشورت را به علیرضا دبیر داده است تا در جلسه با رئیس اتحادیه جهانی کشتی مطرح کند که این «نگاه اعتقادی مردم ما نسبت به صهیونیسم است نه یهودیت».
در حالی که جودوی ایران به همین دلیل محروم شده، خسرویوفا با اطمینان خاطر به خبرنگاران گفت: «نقطه ضعف خودمان بود که نتوانستیم مدیریت کنیم وگرنه IOC چیز لاینحلی از ما نمیخواهد.»
آقای خسرویوفا که محافظ علی خامنهای در سالیان آغازین پس از انقلاب اسلامی بوده، در نشست هیئت اجرایی کمیته ملی المپیک، احتمال تعلیق ورزش ایران را رد کرد و پرسشگری کمیته بینالمللی المپیک را به طور کلی، ناشی از فشارهایی دانست که «ریشه استکباری» دارد.
او با انکار اعدام و احکام سنگین صادر شده برای ورزشکاران گفت: «پرسیدند فلان ورزشکار محکوم به مرگ شده. ما پیگیری کردیم که این خبر کذب بود و اصلاً وجود نداشته.»
این در حالی است که از چهار اعدامی اعتراضات سراسری، سه نفرشان ورزشکار بودند، از جمله محمدمهدی کرمی در کاراته که جزو پرسشهای توماس باخ از خسرویوفا بوده.
مجیدرضا رهنورد در کشتی و محمد حسینی هم در ورزشهای رزمی فعالیت میکردند.
جمع پرتعدادی از ورزشکاران زن و مرد در ردههای مختلف سنی، جزو قربانیان اعتراضات سراسری بودهاند.
برای سهند نورمحمدزاده از قهرمانان پرورش اندام حکم اعدام صادر شد. علیرضا نصرآزادانی فوتبالیست حرفهای نیز با اتهام معاونت در محاربه، به زندان طولانی مدت محکوم شده.
اما خسرویوفا میگوید: «در جریان "اغتشاشات"، اخباری از زندانی شدن ورزشکاران رسیده بود که گفتیم عفو شدند و ما با دست پر به سوئیس رفتیم.»
یکی دیگر از نگرانیهای کمیته بینالمللی المپیک درباره ایران، برخورد با ورزشکاران زن است که به طور مشخص، به الناز رکابی اشاره کردهاند. اما نماینده اسبق شورای شهر تهران میگوید: «توماس باخ ابراز رضایت کرد از ورزش بانوان و تا خواستم توضیح بدهم گفت نیاز به توضیح نیست. طرح موضوع زنان از سوی IOC در پی "جوسازی" رخ داده بود و با حضورم در لوزان حل شده است.»