تیم ملی کشتی آزاد ایران در نزولی کم سابقه، با کسب یک نشان طلا، یک نقره و سه برنز، پس از قزاقستان میزبان مسابقات و ژاپن روی سکوی سوم تیمی آسیا ایستاد.
طی ۳۶ دورهای که این رقابتها برگزار شده، امسال دومین نتیجه ضعیف کشتی آزاد ایران در تاریخ مسابقات به ثبت رسید. همچنین برای نخستین بار در تاریخ کشتی آزاد آسیا و بازیهای آسیایی، ایران در دسته فوق سنگین از کسب مدال بازماند.
در دوره قبل که به میزبانی اولان باتور برگزار شد، ایران توانسته بود شش نشان طلا را از آن خود کند. در این دوره اما علاوه بر تنزل چشمگیر در مرغوبیت مدالها، شکستهایی دور از انتظار و با نتایجی یکسویه، شوک بزرگی به کشتی آزاد ایران وارد ساخت.
امسال تک مدال طلای ایران توسط رحمان عموزاده که قهرمان دنیاست به دست آمد. او نیز برای دفاع از عنوان قهرمانیاش در آسیا، به زحمت افتاد. در مصاف نزدیک با ریوما آنراکو (ژاپن) نفر سوم امیدهای جهان ۲-۱ برنده شد. تولگا از مغولستان را هم ۳-۱ برد.
در وزن اول علیرضا سرلک ۱۲ بر ۱ به ریکوتو آرایی از ژاپن باخت و با توجه به شکست حریفش در دور بعد، سرلک که نقره جهانی ۲۰۲۱ را به گردن آویخته، در آسیا حذف شد.
در وزن دوم یاسین رضایی سوم شد. او در نیمه نهایی، شکست سنگین ۱۱ بر ۲ مقابل رقیب قرقیزستانی را تجربه کرد.
در ۷۰ کیلو مرتضی قیاسی در رده پنجم ایستاد. در ۷۴ کیلو حسین ابوذری به حریف بحرینی باخت و حذف شد. در ۷۹ کیلو امیرحسین کاووسی در شرایطی سوم شد که رقابت نیمه نهایی را با ضربه فنی به ساکایف (قزاقستان) واگذار کرد.
در ۸۶ کیلو علیرضا کریمی کاپیتان ۲۹ ساله ایران که سه نشان جهانی و ۴ طلای قهرمانی آسیا و بازیهای آسیایی را در ویترین افتخاراتش دارد، مقابل عظمت دولتبیکوف از قزاقستان مغلوب شد و به مدال نقره بسنده کرد.
در ۹۲ کیلوگرم ارشک محبی ۱۰ بر صفر مقابل آرش یوشیدا از ژاپن شکست خورد. یوشیدا که پدرش ایرانی است، در پایان مسابقات روی سکوی نخست ایستاد. محبی در گروه بازندهها نیز مغلوب گانباتار از مغولستان شد تا از دور رقابتها کنار برود.
در ۹۷ کیلو مجتبی گلیج در نیمه نهایی به تاجالدینف از بحرین باخت تا دومین شکست کشتی آزاد از نمایندگان بحرین رقم بخورد. گلیج که پنج سال قبل قهرمان آسیا شده بود، این بار روی سکوی سوم ایستاد.
در ۱۲۵ کیلوگرم امیررضا معصومی (قهرمان جوانان جهان) با دو شکست از نمایندگان مغولستان و چین پنجم شد. شکست معصومی در برابر بوهیردون از چین با ضربه فنی رقم خورد.
مسابقات کشتی آزاد قهرمانی آسیا از ۱۹۷۹ با ابتکار دکتر محمد توکل رئیس وقت کنفدراسیون آسیا پایهگذاری شد. ایران در جلندر هندوستان ۴ مدال طلا گرفت.
این تعداد در دوره دوم به میزبانی لاهور، دو برابر شد و ایران ۸ طلایی شد، آمار خیرهکنندهای که در سومین دوره به میزبانی ایران تکرار شد.
ضعیفترین آمار برای تاریخ کشتی آزاد ایران در آسیا، سال ۲۰۰۰ به میزبانی چین رقم خورد. آن مسابقات در ۸ وزن برگزار شد و کشتی آزاد ایران برای اولین و آخرین بار، بدون طلا ماند.
ایران سال ۲۰۰۸ در ججو (کره جنوبی) ۲۰۱۱ در تاشکند و ۲۰۱۳ در دهلی نیز مانند امسال به یک نشان طلا بسنده کرد اما هر سه دوره آن رقابتها در ۷ وزن بود. در حالی که مسابقات امسال در ۱۰ وزن به انجام رسید.
برخلاف کشتی آزاد، کشتی فرنگی ایران با سرمربیگری حسن رنگرز، موفق به کسب ۵ طلا، دو نقره و یک برنز شد.
فرنگیکاران ایرانی ۱۹۶ امتیاز به دست آوردند تا با اقتدار قهرمان سی و سومین دوره این رقابتها شوند. قرقیزستان با اختلاف ۳۰ امتیاز دوم شد و قزاقستان در رده سوم ایستاد.
در وزن اول پویا دادمرز حرف اول را زد. در ۶۳ کیلو نیز ایمان محمدی به مدال طلا دست یافت. جالب اینکه او برای ایستادن روی سکوی برتر، با نتایج مشابه ۹-۰ در برابر نمایندگان هندوستان، کره جنوبی و ازبکستان به برتری رسید.
در ۶۰ کیلو مهدی محسننژاد حذف شد. در ۶۷ کیلوگرم هم رضا عباسی با دو شکست، در رده پنجم ایستاد. ایران در این وزن با رضا گرایی به طلای المپیک رسیده اما دو دوره است که در آسیا مدال نمیگیرد!
در ۷۲ کیلو سجاد ایمنطلب مغلوب نماینده قزاقستان شد و روی سکوی دوم ایستاد. در ۷۷ کیلو امین کاویانینژاد به فینال راه یافت اما به دلیل مصدومیت کشتی نگرفت و مانند ایمنطلب، نشان نقره را به گردن آویخت.
در وزن ۸۲ کیلو علیرضا مهمدی پیانی فرنگیکار ایذهای به مدال برنز رسید اما در ۸۷ کیلو ناصر علیزاده برای سومین دوره پیاپی، مدال طلا را به گردن آویخت.
مهدی بالی در ۹۷ کیلو عنوان قهرمانی پارسال خود را تکرار کرد. در ۱۳۰ کیلو امین میرزازده که قبلاً دو طلای آسیا را نصیب خود کرده بود، برای سومین بار روی سکوی برتر دسته فوق سنگین آسیا ایستاد.