مدیرکل دفتر جمعیت، نیروی کار و اقتصاد خانوار در مرکز آمار ایران روز سه‌شنبه ۲۶ ارديبهشت خبر داد که جمعیت کل ایران از مرز ۸۵ میلیون نفر عبور کرده است.
به گفته علی‌اکبر محزون، آهنگ رشد جمعیت در ایران از دهه ۶۰ شروع شد و تا آخرین سرشماری که در سال ۱۳۹۵ انجام گرفت به ۱.۲۴ صدم درصد رسید؛ اما از آن سال تاکنون همان روند کاهشی ادامه پیدا کرده به‌طوری‌که الان به زیر یک درصد، حدود ۰.۷۷ درصد، رسیده است.
این کارشناس توضیح داد که بیشتر بودن جمعیت مولد کشور نسبت به جمعیت مصرف‌کننده تحت عنوان «پنجره جمعیتی» تعریف می‌شود «که ما الان از دو سه دهه از آن عبور کردیم و حدود دو دهه دیگر باقی‌مانده و روند کنونی آهنگ جمعیت نشان می‌دهد که به صفر و حتی منفی هم خواهد رسید.»
مدیرکل دفتر جمعیت، نیروی کار و اقتصاد خانوار مرکز آمار ایران همچنین گفت که حدود ۲۴ درصد از جمعیت کشور را کودکان و نوجوانان زیر ۱۵ سال تشکیل می‌دهند، ۲۵ درصد از جمعیت کشور شامل جوانان ۱۵ تا ۲۹ ساله و ۴۴ درصد میان‌سال و مابقی هم سالمندان بالای ۶۵ سال هستند «که این نشان می‌دهد ساختار غالب جمعیتی کشورمان را ساختار میان‌سالی تشکیل می‌دهد.»
با وجود کوشش‌های حکومت جمهوری اسلامی برای فرزندآوری بیشتر در ایران با روش‌های مختلف تشویقی و قهری، به دلایل مختلف و به‌ویژه به دلیل وخامت بیشتر وضعیت اقتصادی خانوارها، این سیاست‌ها با ناکامی روبه‌رو بوده است.
روز چهارشنبه، ۲۷ اردیبهشت، شهلا کاظمی‌پور، معاون سابق مرکز مطالعات و پژوهش‌های جمعیتی آسیا و اقیانوسیه، جمعیت‌شناس و استاد دانشگاه، نیز از به صدا درآمدن زنگ خطر نرخ «رشد جمعیت ایران» سخن گفت.
بیشتر در این باره: بخشنامه جدید: استادانی که دانشجویان را تشویق به فرزندآوری کنند، سهمیه میگیرنداو توضیح داد که در حال حاضر رشد طبیعی جمعیت ایران از ۸ در هزار یا ۰٫۸ درصد نیز کمتر است و بنابراین، رشد طبیعی جمعیت ایران در حال حرکت به سمت صفر است.
خانم کاظمی‌پور گفت: «زمانی که دو نرخ موالید و مرگ و میر به یکدیگر برسند رشد جمعیت صفر خواهد شد. پیش‌بینی‌ها حکایت از این دارد که در سال ۱۴۲۰ و شاید زودتر نرخ رشد جمعیت صفر شود.»
این کارشناس درباره تلاش‌های حکومت برای افزایش جمعیت ایران نیز گفت: «قانون جوانی جمعیت تمرکز خود را بر افزایش باروری قرار داده و سقط جنین، غربالگری و توزیع وسایل پیشگیری از بارداری در خانه‌های بهداشت را ممنوع کرده است یا برنامه‌های تشویقی برای فرزندآوری و ازدواج داشته است اما به بحث بهداشت، سالمندان و مهاجرت و جابجایی جمعیت توجه نکرده است.»