مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی اعلام کرد که در فاصله سال‌های ۱۳۹۰ تا ۱۴۰۰، حدود ۱۱ میلیون نفر به جمعیت فقیر ایران اضافه شده است.
رسانه‌های ایران روز چهارشنبه بر اساس گزارش تازه این مرکز نوشتند که به طور کلی نرخ فقر از سال ۱۳۸۵ در ایران روند فزاینده‌ای داشته و از سال ۱۳۹۷ به بعد به بالای ۳۰ درصد رسیده است.
سال ۱۳۸۵ یک سال بعد از آغاز ریاست جمهوری محمود احمدی‌نژاد است که اتفاقا با شعارهای مبارزه با فقر برنده انتخابات شد.
بر اساس این گزارش، در سال ۱۴۰۰ نرخ فقر نقاط روستایی ۳۵.۶ درصد و نقاط شهری ۲۸.۸ درصد بوده است.
بیشتر در این باره: جامعه ایران در دهه ۱۳۹۰؛ نابرابری بیشتر در کنار سفره کوچکترمرکز پژوهش‌های مجلس اضافه کرده که علاوه بر افزایش فقرا، میزان فقر، یعنی فاصله فقرا تا خط فقر نیز در سال ۱۳۹۹ و ۱۴۰۰ به بالاترین مقدار خود یعنی حدود ۲۷ درصد رسیده است.
در گزارش این مرکز با اشاره به وضعیت گرانی مسکن در ایران آمده که مستاجران به علت پرداخت هزینه‌های اجاره مجبورند از سایر هزینه‌های خود و به طور خاص از خوراک بکاهند.
در این گزارش همچنین آمده که ایران به رده کشورهای با درآمد پایین‌تر از میانگین جهانی سقوط کرده است.
مرکز پژوهش‌های مجلس در سال‌های اخیر همواره نسبت به افزایش جمعیت فقرا در ایران هشدار داده است.
سه سال پیش، این مرکز در گزارشی از کاهش چشمگیر سطح زندگی مردم در دهه ۱۳۹۰ خورشیدی خبر داد و نوشت که میانگین قدرت خرید هر ایرانی طی همین دوران حدود یک سوم کاهش یافته است.
مرکز پژوهش‌های مجلس شورای اسلامی در گزارش تازه خود اعلام کرده است که با وجود آن که دو دستگاه حکومتی نرخ تورم نقطه به نقطه را در مردادماه گذشته به ترتیب ۴۶ و ۵۱ درصد اعلام کردند اما بررسی این مرکز نشان می‌دهد نرخ تورم احساس‌شده توسط مردم ۸۶ درصد بوده است که دست‌کم ۴۰ درصد بیش از نرخ تورم اعلامی مرکز آمار ایران است.