با آتش زدن شبانه آرامگاه مجید کاظمی در اصفهان، حمله و شکستن شیشه‌های نصب شده بر مزار ابوالفضل آدینه‌زاده نوجوان کشته شده در مشهد، و تخریب شبانه محل دفن میلاد سعیدیان‌جو در ایذه طی یک شبانه روز حمله به مزار معترضان کشته شده اعتراضات زن، زندگی، آزادی ابعاد تازه‌ای یافته است.
محمد هاشمی، پسر خاله مجید کاظمی معترض اعدام شده در اصفهان، روز پنج‌شنبه هجدهم خرداد ماه در توییتی خبر داد که شامگاه چهارشنبه نیروهای امنیتی با خانواده او تماس گرفته و «گفتند حق ندارید برای تولد ]سی و یک سالگی [مجید به مزار او بروید و بعد هم نیمه‌شب، مامورهایشان به قبرستان رفته و مزار مجید را آتش زدند.»
پسر خاله مجید کاظمی در واکنش به این اقدام نوشت: «این آتش، گریبانگیر عبای خودشان خواهد شد و برای ما ملت ایران، آنچه باقی می‌ماند نوریست که از مزار قهرمانان‌مان می‌تابد و هزاران مجیدی که از دل این آتش، آوازخوان و "مرگ بر جمهوری اسلامی" گویان، به‌سان ققنوس، متولد خواهند شد و مجید را در دل این کشور جاودانه خواهند کرد.»
او خطاب به مقام‌های جمهوری اسلامی افزود: «جنایت را به بی‌نهایت برسانید، آتش بزنید، مزار عزیزانمان را بسوزانید، نور راهمان، مشعل پیروزی‌مان خواهد شد.»
همزمان گلی حسینی، مادر ابوالفضل آدینه‌زاده، نوجوان ۱۶ سالهای که در اعتراضات مشهد با شلیک نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی کشته شد، نیز در صفحه اینستاگرام خود از تخریب بخشی از مزار فرزندش خبر داد و نوشت: «درست ۹ روز مانده به تولد پسرم جاویدنام ابوالفضل آدینه‌زاده، شیشه مزار پسرم و گوی سنگ مزار پسرم رو شکستند. با این هتک حرمت‌ها فقط ما رو مصمم تر خواهید کرد.»
مادر ابوالفضل آدینه‌زاده افزود که «هفته گذشته در بیدادگاه جمهوری اسلامی حضور پیدا کرده بودیم و یکی از مواردی که بازگو کردند این بود که چرا شعار "زن، زندگی آزادی" و "مرد، میهن، آبادی" را روی مزار نوشته‌اید، ما هم گفتیم هیچ‌گونه عنوان مجرمانه‌ای ندارد و قانونی نمی‌توانید برای سنگ مزارش به ما فشار بیاورید» اما «حالا می‌بینیم که شکستند چون می‌دانند حقیرند.»
گلی حسینی با بیان اینکه مقام‌های جمهوری اسلامی «هرچه در عزاداری‌های مذهبی برای مردم می‌گویند، خود در همین عصر و همین روزها انجام می‌دهند»، گفت: «بشکنید ما دوباره می‌سازیم، نه یک بار بلکه هزاران بار.»
در همین حال، زهرا سعیدیان‌جو، خواهر میلاد سعیدیان‌جو از کشته شدگان ۲۵ آبان ایذه، نیز از حمله «شبانه و مخفیانه» به مزار برادر خود و تخریب بخشی از سنگ مزار او خبر داد.
زهرا سعیدیان‌جو با انتشار تصاویری از تخریب سنگ مزار برادرش و تاکید بر اینکه «شبانه، مخفیانه و ناشناس» می‌آیند و «سنگ قبر را مخدوش می کنند»، نوشت: «جسم میلاد زیر خاک اما جای میلاد در قلب‌های ماست، قلب‌هایی که اگر تکه‌پاره هم شوند یاد و نام قهرمانان خود را زنده نگه خواهند داشت.»
خواهر میلاد سعیدیان‌جو افزود که «حکومت بچه‌کش، با مخدوش کردن سنگ قبر برادرم تنها به ما نشان دادید که نباید سکوت پیشه کنیم.»
فاطمه حیدری، خواهر جواد حیدری معترض کشته شده در قزوین، نیز شانزدهم فروردین ماه در پی بازداشت پدر و برادرش، به فشارهای حکومتی برای تغییر سنگ مزار برادرش اشاره کرد و نوشت: «صمد حکمیان، بازپرس شعبه پنج دادسرای قزوین، پس از بازداشت خانواده‌ام به پدرم گفته یا سنگ را بردار یا می‌اندازمت زندان.»
ماه‌منیر(زینب) مولایی‌راد، مادر کیان پیرفلک، کودکی که با شلیک نیروهای حکومتی در شامگاه ۲۵ آبان ماه گذشته در ایذه کشته شد، نیز هفدهم فروردین ماه با انتشار تصاویری در اینستاگرام نوشت که حامیان حکومت شبانه اقدام به نوشتن شعارهایی در حمایت از خامنه‌ای بر سر مزار فرزندش کرده‌اند. او افزود: «کودک معصومم از نامت می‌ترسند، حتی از سنگ قبرت.»
همچنین مسعود شکاری، پدر محسن شکاری معترض اعدام شده، نیز از فروردین ماه تاکنون سه بار از اقدامات تخریبی نیروهای حکومتی بر سنگ مزار فرزندش خبر داده است.
به گفته مسعود شکاری، این اقدامات تخریبی یکبار با رنگ پاشی و دو بار با مالیدن قیر بر سنگ مزار محسن شکاری انجام شده است.
اشکان امینی، برادر مهسا امینی، نیز سی و یکم اردیبهشت ماه با انتشار تصویری از آرامگاه خواهرش در صفحه اینستاگرام، از شکستن شیشه قرار گرفته بر سنگ مزار او خبر داد و نوشت: «شیشه سنگ مزارت هم اذیتشان می‌کند» اما «هزار بار بشکنند ما باز هم دستش می‌کنیم، ببینیم کی خسته می‌شود.»
صالح نیکبخت، وکیل خانواده مهسا امینی، نیز اول خرداد ماه با تایید خبر یورش به آرامگاه او در آرامستان آیچی سقز، تایید کرد که این دومین حمله به مزار مهسا امینی بوده است. این وکیل همچنین گفت که نیروهای حکومتی با تهدید و اعمال فشار مانع ساخت یک سایه‌بان برای مزار مهسا شده‌اند.
مزار بسیاری از معترضان در شهرهای مختلف از جمله مزار مجیدرضا رهنورد در آرامستان بهشت رضای مشهد نیز بارها مورد حملات مشابه و تخریب قرار گرفته است.
حمله و تخریب سنگ مزار معترضان کشته و اعدام شده و همچنین چهره‌های فرهنگی، شاعران، نویسندگان، هنرمندان و چهره‌های سیاسی منتقد و حتی شهروندان بهایی و در مواردی مسیحی، یکی از اقدامات پردامنه نیروهای حکومتی جمهوری اسلامی طی بیش از چهل سال گذشته است.
علاوه بر تهاجم و تخریب سنگ مزار، جمهوری اسلامی سوابق متعددی چون دفن زندانیان سیاسی اعدام شده کشتار سال ۱۳۶۷ در گورهای دسته‌جمعی «خاوران» و گورهای بی‌نشان دیگر شهرها، ممنوعیت نصب سنگ مزار برای بسیاری از مخالفان کشته یا اعدام شده و سپس تخریب این مزارها و حتی گورهای دسته‌جمعی بخش دیگری از کارنامه خود دارد.
همچنین دستگاه قضایی جمهوری اسلامی در موارد متعددی پیکر معترضان و مخالفان کشته یا اعدام شده را به خانواده‌هایشان تحویل نداده است از جمله پیکر رامین حسین پناهی، زانیار مرادی، و لقمان مرادی سه زندانی سیاسی اعدام شده در سال ۱۳۹۷ را هرگز به خانواده‌هایشان تحویل نداد و در جریان اعتراضات زن، زندگی، آزادی نیز پیکر محمود احمدی و حسین سعیدی دو تن از کشته‌شدگان ایذه به خانواده‌هایشان تحویل نشده و مزار آنها نامعلوم است.
در جریان اعتراضات سالهای دی ماه ۹۶، آبان ۹۸ و همچنین اعتراضات زن، زندگی آزادی که از شهریور ۱۴۰۱ آغاز شد، دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی در بسیاری از موارد خود اقدام به خاکسپاری معترضان کشته شده در نقاط دورافتاده کردند، در بسیاری موارد نیز با اعمال فشار بر خانواده‌های کشته شدگان آنها را وادار به خاکسپاری فرزندانشان در آرامستان‌های روستایی و خارج از شهرها کرده‌اند.
سازمان عفو بین‌الملل سال ۱۳۹۹ در بیانیه‌ای اعلام کرد که مقام‌های جمهوری اسلامی با پنهانکاری در مورد محل دفن، ممانعت از برگزاری مراسم عزاداری، و همچنین محروم کردن خانواده‌های معترضان یا مخالفانش از نصب سنگ قبر یا تزئین محل دفن با گل، عکس، نشان یا پیام‌های یادبود، حقوق این خانواده‌ها و ماده ۱۵ میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را نقض می‌کند.