ریاض سلامه، رئیس بانک مرکزی لبنان روز دوشنبه ۹ مرداد، پس از ۳۰ سال سرانجام از این سمت کنار گذاشته شد. این رخداد در حالی است که بسیاری منتقد سیاست‌های او در قبال تداوم بحرانهای اقتصادی و فروپاشی نظام مالی در این کشور بودند.
ناصر سعیدی، معاون پیشین بانک مرکزی لبنان، به شبکه خبری سی‌ان‌بی‌سی گفت: «از دست دادن پس‌انداز چندین نسل لبنانی‌ها، همه بخشی از میراث ریاض سلامه است.»
نخست وزیر موقت لبنان ماه گذشته اعلام کرد که دوره ریاست توفیق سلامه بر بانک مرکزی این کشور تمدید نخواهد شد.
بیشتر در این باره: درگیری‌های مسلحانه در اردوگاه آوارگان فلسطینی در جنوب لبنان ۱۱ کشته برجا گذاشت بیشتر در این باره: درگیری‌های مسلحانه در اردوگاه آوارگان فلسطینی در جنوب لبنان ۱۱ کشته برجا گذاشتهنوز جانشین ریاض سلامه مشخص نشده است و وسیم منصوری، معاون آقای سلامه، به طور موقت ریاست بانک مرکزی را برعهده خواهد گرفت.
سلامه در سال ۱۹۹۳ به عنوان رئیس بانک مرکزی لبنان منصوب شد و به رغم تمامی بحرانی‌های سیاسی اقتصادی در لبنان در کابینه ۱۲ نخست وزیر حضور داشت.
رفیق حریری در سال ۱۹۹۲ زمانی که برای اولین بار نخست وزیر لبنان شد، ریاض سلامه را برای بازسازی اقتصاد و نظام مالی کشور پس از جنگ به عنوان رئیس بانک مرکزی منصوب کرد.
با این حال، در دوران ریاست ریاض سلامه بر بانک مرکزی، لبنان گرفتار یکی از شدیدترین بحرانهای اقتصادی در جهان شد. او به سوء مدیریت در مقیاس کلان متهم شده است.
در این دوران ذخایر ارزی لبنان به زیر ۱۰ میلیارد دلار سقوط کرد و ارزش پول ملی این کشور در برابر دلار، ۱۰۰ درصد ارزش خود را از دست داد. بانک جهانی زیان اقتصاد لبنان در این مدت را بالغ ۷۰ میلیارد دلار برآورد کرده است.
ریاض سلامه هم اکنون در چند کشور به اتهام فساد مالی و پولشویی تحت تعقیب قضائی قرار دارد. او این اتهامات را رد می‌کند و می‌گوید که تنها بر اساس قانون رفتار کرده است.
نهادهای بین المللی می‌گویند، بحران اقتصادی فعلی لبنان محصول فساد مالی و اداری و ولخرجی‌های سیاستمداران حاکم برای تثبیت موقعیت جناح خویش و نیروهای وابسته به آن است.
شبکه الجزیره نیز می‌گوید ناتوانی در انتخاب یک رئیس بانک مرکزی در لبنان نشانه عمق ناکارآمدی در این کشور است که باعث فلج شدن کشور در عرصه سیاسی و اقتصادی شده است.
چهار سال پس از ورشکستگی اقتصاد لبنان که شدیدترین بحران این کشور پس از پایان جنگ داخلی در سال ۱۹۹۰ است، پارلمان لبنان برای دوازدهمین بار نتوانست در مورد نامزد مقام ریاست جمهوری به توافق برسد که بر اساس تقسیم قدرت بين پيروان مذاهب گوناگون به یک مسیحی مارونی تعلق می‌گیرد.