مهسا امینی؛ دختری که نامش نماد شد

۲۲ شهریور ۱۴۰۱، حوالی ساعت شش و نیم عصر مأموران گشت ارشاد در ورودی ایستگاه مترو حقانی در تهران مهسا را به‌دلیل پوشش‌اش بازداشت کردند.

مهسا را با یک دستگاه ون به پلیس امنیت اخلاقی در خیابان وزرا منتقل کردند. افراد حاضر در ون گفته‌اند مهسا به دلیل اعتراض مورد ضرب‌وجرح قرار گرفت. او هنگام ورود به ساختمان هم مقاومت کرد و آن‌جا هم ضرب‌وجرح تکرار می‌شود. امجد امینی، پدر مهسا، هم مدتی بعد گفت چند دختری که «داخل ون» همراه دخترش بودند، ‌با او تماس گرفتند و گفتند «داخل ون با مهسا برخورد فیزیکی شده است».
 

تصاویر دوربین‌های مداربسته‌ای که نیروی انتظامی چند روز بعد به‌شکل تقطیع‌شده پخش کرد، مهسا را نشان می‌داد که با یکی از مأموران زن مکالمه‌ای شبیه به جر و بحث دارد. مأمور ظاهراً به مانتویی که بر تن مهسا است، اشاره می‌کند. بعد از این مکالمه -که نما یک بار قطع می‌شود و تداومش مشخص نیست- مهسا کنار صندلی‌ها از حال می‌رود و به زمین می‌افتد. مهسا به اغما رفت و سه روز بعد در بیمارستان کسری جانlis باخت.

اعتراض‌های سراسری در بسیاری از نقاط ایران از روز ۲۶ شهریور و هنگام‌ خاک‌سپاری مهسا امینی در سقز در این شهر آغاز شد و به شهرهای دیگر گسترش یافت. آن روز بر روی سنگ موقت آرامگاه مهسا نوشتند: «ژینا جان تو نمی‌میری، نامت یک رمز می‌شود.»

حساسیت دستگاه‌های امنیتی جمهوری اسلامی به نام مهسا بعد از یک سال همچنان ادامه دارد. یک سال از جان‌باختن مهسا می‌گذرد و نام او همچنان مهم‌ترین نماد جنبش فراگیر اعتراضی «زن زندگی آزادی» است. اینک، یک سال بعد از جان باختن مهسا، روزی نبوده که تصاویری از اعتراض‌ها و نافرمانی‌های مدنی شهروندان ایرانی منتشر نشود.