بررسی آمارهای رسمی از جمله گزارشهای مرکز آمار ایران نشان میدهد که «شاخص فلاکت» در پایان فصل بهار در بسیاری از استانهای ایران روندی افزایشی داشته و از جمله در لرستان به نزدیک ۷۰ درصد رسیده است.
شاخص فلاکت از افزودن نرخ بیکاری به نرخ تورم به دست میآید و گزارش مرکز آمار حاکی از آن است که این شاخص در سه ماه نخست سال جاری به نسبت بهار سال گذشته رشدی حدود ۱.۷ درصد داشته است.
بر اساس این گزارش، شاخص فلاکت در سطح کل کشور در بهار امسال ۶۰.۴ درصد بوده که نسبت به زمستان ۱۴۰۱ دستکم ۱.۲ واحد افزایش داشته است.
این میان لرستان با شاخص فلاکت ۶۹.۵ درصد بزرگترین حاصل جمع نرخ تورم سالانه و نرخ بیکاری را در استانهای ایران داشته است.
مرکز آمار ایران نرخ تورم سالانه در استان لرستان در خرداد ماه سال ۱۴۰۲ را معادل ۵۷.۱ درصد اعلام کرده است که یکی از بالاترین نرخهای تورم در میان ۳۱ استان ایران است.
این مرکز همچنین نرخ بیکاری در استان لرستان تا در فصل بهار سال جاری را بین ۱۲.۴ درصد اعلام کرد که نشان میدهد در میان همه استانهای ایران، استان لرستان در رتبه دوم نرخ بیکاری قرار دارد و فقط استان سیستان و بلوچستان با نرخ ۱۲.۸ درصدی، وضعیت بیکاری وخیمتری نسبت به لرستان دارد.
همچنین «شاخص فلاکت» در استان چهارمحال و بختیاری با نرخ تورم سالانه ۵۷.۲ درصدی و نرخ بیکاری ۱۱.۹ درصدی در پایان فصل بهار به ۶۹.۱ درصد رسیده است و این استان را در رتبه دوم بالاترین میزان «شاخص فلاکت» در میان استانهای ایران قرار داده است.
پس از آن نیز استان یزد قرار دارد که با نرخ تورم سالانه ۵۸.۸ درصدی و نرخ بیکاری ۷.۲ درصدی در پایان فصل بهار سال جاری با شاخص فلاکت ۶۶ درصد در رتبه سوم قرار دارد.
در پایان فصل بهار، همچنین شاخص فلاکت در استان سیستان و بلوچستان نیز با نرخ تورم ۵۱.۹ درصدی و نرخ بیکاری ۱۲.۵ درصدی به ۶۴.۴ درصد رسیده است.
روزنامه دنیای اقتصاد در شماره سهشنبه ۲۸ شهریور ماه خود از قول کارشناسان اقتصادی در ایران تأکید کرد که «شاخص فلاکت میتواند میزان رکود تورمی در یک اقتصاد را بسنجد» و اهمیت ارزیابی این شاخص در این است که افزایش آن «رابطه مستقیمی با میزان جرم و جنایت» و حتی «آمار خودکشی» دارد.
این روزنامه افزود که در مجموع طی یک سال گذشته ۲۲ استان از ۳۱ استان ایران «شاخص فلاکت» بالاتر از میانگین کشور را متحمل شدهاند.
نرخ تورم و نرخ بیکاری بالا که منجر به افزایش شاخص فلاکت شده است در کنار افزایش خط فقر در ایران، سقوط ارزش پول ملی و کاهش قدرت خرید مردم، بیانگر دشوارتر شدن زندگی برای مردم در استانهای مختلف ایران است.