پژوهشگران در دانشگاه گلاسگوی اسکاتلند در تحقیقی جدید به این نتیجه رسیده‌اند که ندیدن دوستان و بستگان حداقل یک بار در ماه خطر مرگ را برای افرادی که تنها زندگی می‌کنند، تا حد چشمگیری افزایش می‌دهد.
آن‌ها با استفاده از اطلاعات موجود در بایگانی سلامتی مردم بریتانیا شکل و میزان تماس اجتماعی حدود ۴۶۰ هزار نفر با سن متوسط ۵۷ سال را بررسی کرده و وضعیت سلامت آن‌ها را به‌طور متوسط حدود ۱۲ سال پیگیری و ثبت کردند.
به گزارش روزنامهٔ گاردین، پژوهشگران در پایان به این نتیجه رسیدند که انزوای اجتماعی در اشکال گوناگون، ازجمله تنها زندگی کردن، احساس تنهایی مداوم و دیدار اندک با اعضای خانواده و دوستان نزدیک با افزایش خطر مرگ ارتباط دارد.
این پژوهش با احتساب این عوامل نتیجه‌گیری می‌کند که در میان افرادی که هیچ‌گاه اعضای خانواده و دوستان نزدیک خود را نمی‌بینند، در مقایسه با افرادی که هر روز آن‌ها را می‌بینند، خطر مرگ بر اثر نارسایی قلبی حدود ۵۳ درصد و احتمال مرگ در مجموع حدود ۳۹ درصد افزایش می‌یابد.
در میان افرادی که تنها زندگی می‌کنند، احتمال مرگ بر اثر نارسایی قلبی ۴۸ درصد افزایش می‌یابد و علاوه بر این، عدم اعتماد یا احساس نزدیکی به دیگران یا عدم شرکت در فعالیت‌های گروهی خطر مرگ را افزایش می‌دهد.
بیشتر در این باره: یک گام موفقیت‌آمیز دیگر در مسیر تولید «واکسن آلزایمر»در پژوهش خاطرنشان شده است که این خطر برای افرادی که از بیش از یک شکل از انزوای اجتماعی رنج می‌برند، بالاتر است.
در افرادی که تنها زندگی می‌کنند و هیچ‌گاه اعضای خانواده و دوستان خود را نمی‌بینند، در مقایسه با کسانی که هر روز دوستان و اعضای خانواده را می‌بینند، ریسک مرگ بر اثر انواع بیماری‌ها حدود ۷۷ درصد افزایش می‌یابد و خطر مرگ آن‌ها بر اثر بیماری قلبی و سکته حتی از این هم بیشتر است.
جیسون جیل، پروفسور بهداشت متابولیک قلبی در دانشگاه گلاسگو و یکی از تنظیم‌کنندگان این پژوهش، گفته است: «این خطر در میان افرادی که بسیار منزوی هستند و حتی یک ماه یک بار هم اعضای خانواده و دوستان‌شان را نمی‌بینند، بالاتر است. بنابراین، رفتن به دیدار اعضای خانواده که منزوی و تنها هستند، بسیار مهم است، چون در حفظ سلامت آن‌ها نقش مهمی دارد.»
این پژوهش دلایل ارتباط بین انزوای اجتماعی و افزایش احتمال مرگ را بررسی نکرده است، ولی دکتر همیش فاستر، مسئول این پژوهش، گفته است: «شاید دلیلش این است که افراد منزوی عادات و شیوهٔ زندگی ناسالم‌تری دارند، مثلاً سیگار بیشتری می‌کشند یا الکل بیشتری می‌نوشند.»
علاوه بر این، به‌گفتهٔ دکتر فاستر، تنها زندگی کردن به این معنا است که کسی نیست که در رفتن به دکتر و پیگیری بیماری‌ها به آن‌ها کمک کند. در عین حال انزوا باعث می‌شود که سیستم ایمنی بدن به‌خوبی عمل نکند.
بیشتر در این باره: دویدن زیاد و کم به یک اندازه برای طول عمر مفید است