آبتین گلکار، استاد دانشگاه و مترجم سرشناس ادبیات روسی و از منتقدان وضع موجود در دانشگاه‌ها، از استادی دانشگاه تربیت مدرس استعفا داد.
آن طور که خبرنگاران و کاربران آشنا به این حوزه روز چهارشنبه، ۲۷ دی‌ماه، در شبکه‌های اجتماعی نوشته‌اند، آقای گلکار «در ادامه فشار بر اساتید غیرخودی» در دانشگاه‌های کشور از کار در دانشگاه کناره‌گیری کرده است.
آبتین گلکار که یکی از معدود مترجمان استاد ادبیات روسیه در ایران است «پس از ۱۵ سال» از کار در دانشگاه استعفا کرده است.
به نوشته یکی از روزنامه‌نگاران در شبکه ایکس، او از سال گذشته در پی اعتراضات سراسری که با جان‌باختن مهسا (ژینا) امینی در بازداشت گشت ارشاد آغاز شد «به خاطر موضع‌گیری‌هایش با حراست» دانشگاه برخورد داشته است.
بیشتر در این باره: اعتراض تشکل‌های دانشجویی به موج اخراج استادانآقای گلکار در شهریورماه سال جاری، در اوج فشار بر استادان دانشگاه و موج تعلیق و اخراج آنها از تدریس نوشته بود: «خاک باید بر سر کرد وزیری را که در حد بز اَخفَش هم نمی‌تواند به افتضاحی که در مؤسسات زیر دستش به پا شده واکنش نشان دهد.»
او همچنین نوشته بود: «خاک باید بر سر کرد آن دانشگاه مادر را که بزرگانی چون میلاد عظیمی و وحید عیدگاه طرقبه را قدر نمی‌شناسد و خاک باید بر سر کرد آن صاحب ژن معیوب را که علی شریفی زارچی را خار چشم بداند.»
دور جدید تعلیق و اخراج و بازنشستگی اجباری آن دسته از استادان دانشگاه‌ها که برخی مقامات حکومت آنان را «استادان مسئله‌دار» می‌خوانند، مدتی پس از شروع اعتراضات «زن زندگی آزادی» در پاییز ۱۴۰۱ آغاز شد.
بر اساس برخی اسناد درزکرده از مصوبات «کمیته اطلاعاتی امنیتی دانشگاه‌ها» که پاییز و زمستان سال ۱۴۰۱ در قرارگاه ثارالله برگزار می‌شد، حراست وزارت علوم تعداد استادانی را که در جریان اعتراضات از دانشجویان معترض یا مردم حمایت کرده بودند «۴۱۶ استاد (۳۴۴ مرد و ۷۲ زن و به‌تفکیک نوع فعالیت اعتراضی)» اعلام کرده و شیوه‌های به‌کاررفته یا پیشنهادی برای سرکوب این اساتید نیز مطرح شده بود.
«تذکر و تعهد، توبیخ کتبی، تعلیق ارتقا، تعلیق همکاری، قطع همکاری با اساتید قراردادی، بازنشسته کردن برخی اساتید با سابقه بالا» از جمله شیوه‌هایی بود که در این جلسات محرمانه برای «تصفیه دانشگاه‌ها از اساتید مسئله‌دار» مصوب شده بود.