فرامرز اصلانی، ترانه‌سرا، خواننده و آهنگساز شهیر ایرانی روز یکشنبه از ابتلای خود به بیماری سرطان در سن ۷۸ سالگی خبر داد و گفت که تلاش می‌کند ضمن حفظ روحیه خود به درمان این بیماری بپردازد.
آقای اصلانی جزییاتی درباره این بیماری از جمله نوع و شدت آن ارائه نداده اما از یادداشتی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر کرده است چنین برمی‌آید که دست‌کم برای یک سال از عرصه عمومی پرهیز خواهد کرد.
او نوشت: «همانند یک مسافر در این راه پیچیده، من نیز سایه لمس سرطان را ملاقات کرده‌ام. بنابراین اعلام می‌کنم که قصد دارم باقیمانده این سال را به درمان و مراقبت از روحیه‌ام اختصاص دهم.»
این هنرمند در ادامه یادداشت خود وعده مبارزه با بیماری داده و نوشته است: «هر طلوع خورشید که چشمان بیداری‌ام را شکوفا می‌کند، قلبی با استواری و امید، و جانی با اندیشه و انرژی، مقاومت بیشتری برمی‌انگیزد تا گامی در مسیر بهبودی بردارم.»
یادداشت این هنرمند با این عبارت به پایان می‌رسد که «در اندیشه شما، ایران و ترانه و آواز هستم».
فرامرز اصلانی که مانند بسیاری از هنرمندان ایرانی عرصه ترانه موسیقی و آواز به دنبال انقلاب سال ۱۳۵۷ ناگزیر از مهاجرت شد، در چند دهه اخیر در آمریکا به‌سرمی‌برد.
او سال گذشته همسو با اعتراضات سراسری ایران که به «زن، زندگی، آزادی» شهرت یافت، حضور پررنگی در میان ایرانیان مهاجر حامی اعتراضات داشت. قبل از آن نیز در اعتراضات سال ۱۳۸۸ با سرودن ترانه‌ای به حمایت از معترضان پرداخت.
اصلانی با ابتکارات خود سبک منحصربه‌فرد و جایگاهی ممتاز در موسیقی پاپ ایران دارد، عرصه‌ای که در آن اشعار حافظ را با نوای گیتار خلسه‌آور و صدای گرم خود تلفیق می‌کند. آلبوم «به یاد حافظ» از آثار فراموش‌نشدنی موسیقی ایران است که در اوان انقلاب تولید شد.
«روزهای ترانه و اندوه» نیز از جمله دیگر آلبوم‌های تاثیرگذار اوست که شامل قطعه «قلعه تنهایی» می‌شود و شاید معروف‌ترین کار او قطعه «اگه یه روز» از آلبوم «دلمشغولی‌ها» باشد که از دهه ۱۳۵۰ به این سو، نسل‌های مختلف ایرانیان از آن خاطره دارند.