در سال ٢٠٠٦
٨١ روزنامه نگاران کشته شده است
٨٧١ روزنامه نگاران بازداشت شده است
١٤٧٢ روزنامه نگاران مورد تهاجم و تحديد قرار گرفته است
۹ ١٢ رسانه سانسور شده است
٥٦ روزنامه نگار ربوده شده است
مرگبارترين سال در بعد از ١۹۹٤
در سال ٢٠٠٦ دست کم ٨١ روزنامه نگار به هنگام انجام وظيفه و يا ابراز نظر خود در ٢١ کشور جهان کشته شده اند. نزديک ترين آمار به اين تعداد در سال ١۹۹٤ است. در اين سال ١٠٣ روزنامه نگار در نسل کشي روندا، جنگ داخلي در الجزاير و يوگسلاوی کشته شدند. در سال ٢٠٠٦ همچنين ٣٢ همکار مطبوعات (مترجم، تکنسين و....) نيز کشته شده اند اين تعداد در سل گذشته ٥ نفر بود.
آمار گزارشگران بدون مرز فقط روزنامه نگاراني که مرگ شان در ارتباط مستقيم با وظيفه اطلاع رساني روی داده است، را در بر مي گيرد. ده ها مورد مرگ نيز يا در دست تحقيق قرار دارند و يا به دليل مشخص نشدن علت مرگ موقتا از آمار کنار گذاشته شده اند.
برای چهارمين سال متوالي عراق خطرناکترين کشور برای روزنامه نگاران است ٦٤ روزنامه نگار و همکار مطبوعاتي در سال ٢٠٠٦ در اين کشور به خاک افتاده اند. در عراق از آغاز جنگ تا به امروز ١٣۹ همکار رسانه ها کشته شده اند. آماری که دو برابر کشته شدن خبرنگاران درجنگ بيست ساله ی ويتنام است. ( ٦٤ روزنامه نگار در طي جنگ ويتنام از ١۹٥٥ تا ١۹٧٥ کشته شده اند.) نزديک به ۹٠ درصد کشته شدگان روزنامه نگاران عراقي هستند. در اين رابطه يا هيچ تحقيق قضايي انجام نمي گيرد و يا اين تحقيقات به نتيجه ای نمي رسند.
دومين کشور خطرناک برای روزنامه نگاران مکزيک است یا ۹ روزنامه نگار کشته شده که در ليست کشورهای قاره ی امريکا در صدر و پيش از کلمبيا قرار دارد. اين روزنامه نگاران در باره ی قاچاقچيان مواد مخدر تحقيق مي کرده اند و يا خشونت عليه جنبش های اجتماعي را تحت پوشش قرار داده اند. در ايالت اوکخاکا که جنبش اجتماعي با شدت ادامه دارد و گاه به رويارويي نظامي مي انجامد، چندين روزنامه نگار زخمي و بارد ويل فيلم بردار امريکايي با شکليک گلوله به قتل رسيد. در ۹ اگوست در ايالت چيوهاهوا، پيکر بي جان مدير مسئول ماهنامه " دو چهره و يک حقپيقت" که متخصص در امر پرونده های جنايات روشن نشده و مواد مخدر بود در کنار جاده ای در شمال مکزيک پيدا شد.
در فيليپين ٦ روزنامه نگار در سال ٢٠٠٦ کشته شده اند ( در سال ٢٠٠٥ اين تعداد ٧ روزنامه نگار بوده است) در اواخر ماه مي، فرناندو باتول مفسر راديو دی پي آر به هنگام عزيمت به محل کارش با ضرب گلوله از پای درآمد. به گفته مقامات فيليپيني اين روزنامه نگار به دست مامور پليسي که از وی به دليل رفتار حشونت آميز اش در برنامه ای راديويي انتقاد شده بود، به قتل رسيده است. از سوی ديگر دو عامل قتل سرمقاله نويس و روزنامه نگار مارلن اسپرات که در ماه مارس ٢٠٠٥ به قتل رسيده بود، در دادگاهي به حبس ابد محکوم شدند. اما آمران قتل از مجازات مصمون مانده اند. با اين حال در اين کشور که مصونيت از مجازات قائده است اين نمونه بايد سرمشق قرار گيرد. در روسيه سه روزنامه نگار در طي سال ٢٠٠٦ کشته شده اند. ( ٢١ روزنامه نگار از تاريخ به قدرت رسيدن ولادمير پوتين در مارس ٢٠٠٠) قتل آنا پوليتوکفسکاپا روزنامه نگار هفته نامه نوويا گازتا نشان داد که حتا روزنامه نگاران سرشناس و مورد حمايت جامعه بين المللي نيز از خشونت مرگبار در امان نيستند. مراحل تحقيقات در اين باره با گروه ١٥٠نفری تعيين شده از سوی مقامات ادامه دارد. کشورهای دمکراتيک از روسيه خواسته اند که از همه امکانات خود را برای روشني ساختن هويت قاتلان بکار گيرد. در ترکمنستان وضعيت آزادی مطبوعات هر روز وخيم تر مي شود. اوغلوسپار مرادوف خبرنگار راديو اروپای آزاد، سه ماه پس از دستگيری، احتمالا در اثر ضربات وارده در سپتامبر ٢٠٠٦ در زندان درگذشت. عليرغم درخواست های مکرر اتحاديه اروپا ترکمنستان از تحقيق در باره چگونگي مرگ اين روزنامه نگار سرباز مي زند. در لبنان در طي جنگ با اسرائيل در تابستان گذشته يک عکاس و يک تکنسين تلويزيون کشته و بيش از دها روزنامه نگار زخمي شدند.
تبليغات انتخاباتي خشونت بار
در سال ٢٠٠٦ بيش از ١٤٠٠ مورد تهاجم و تحديد روزنامه نگاران در سراسر جهان از سوی گزارشگران بدون مرز آمارگيری شده است. که خود رکوردی ديگر از خشونت عليه روزنامه نگاران است. بيش از نيمي از اين موارد به هنگام انتخابات روی داده اند. در کشوری چون بنگلادش که حمله به روزنامه نگاران امری روزمره است در آخرين ماه های سال و همزمان با انتخابات پارلماني در اين کشور اين خشونت ها به اوج خود رسيد. در قاره ی امريکا چندين کشور انتخابات مختلفي را برگزار کردند. در پرو يک ماه پيش از انتخابات گزارشگران بدون مرز ده ها مورد تحديد و تهاجم را به ثبت رسانده است. در ايالت ماريلا در شمال برزيل دفتر يک روزنامه توسط هواداران يک کانديدا به کلي ويران شد. در کنگو هواداران هر دو کانديدا رياست جمهوری به شکل منظم به روزنامه نگاران حمله مي کردند. در اوگاندا و اتيوپي هم روزنامه نگاران و فرستادگان ويژه رسانه های خارجي قرباني تهاجم و تحديد بودند.
سانسور، دستگيری سرکوب رسانه ها و روزنامه نگاران
آمار سانسور نسبت به سال گذشته اندکي کاهش داشته است ۹١٢ مورد نسبت به ١٠٠٦ مورد در سال ٢٠٠٥ در سال گذشته کشور نپال سردمدار سانسور و دستگيری روزنامه نگاران بود. اما با آتش بس وضعيت آزادی مطبوعات در نپال نسبت به درگيری نظامي که در سالهای اخير کشور را مي لرزند، به شکل مطلوبي تغيير کرده است. " انقلاب دمکراتيک" در آوريل گذشته آزادی های بنيادين را در کشور گسترش داده است. روزنامه نگاران زنداني آزاد شده اند و ده ها راديو آزاد در سراسر کشور به کار مشغولند.
امسال تايلند رکورددار بيشترين تعداد سانسور است. در فردای کودتاي نظامي در ١۹ سپتامبر بيش از ٣٠٠ راديو محلي و چندين سايت اينترنت تعطيل شدند. اما چند هفته بعد وضعيت به حالت عادی بازگشت.
در باره وضعيت سانسور در چين، کره شمالي و برمه بدست آوردن آمار ناممکن است و در اين کشورها موازيني کلي عليه رسانه ها اتخاذ مي گردد که گاه در يک آن صدها رسانه و خبرنگار را شامل مي شود.
در طي سال ٢٠٠٦ شبکه اينترنت در بسياری از کشورهای جهان کنترل و سانسور شده است. گزارشگران بدون مرز در نوامبر سال جاری ليست ١٣ کشور دشمن اينترنت در جهان عربستان سعودی، روسيه سفيد، برمه، چين، کره شمالي، کوبا، مصر، ايران، اوزبکستان، سوريه، تونس، ترکمنستان، ويتنام، را معرفي کرد. آنچه که در بسياری از کشورهای جهان امری آسان و آزاد محسوب مي شود در ١٣ کشور جهان ممنوع است. وبلاگ نويس ها و وب نگاران معترض دستگير و سايت های اينترنتي فيلتر و مسدود مي شوند. در مجموع در سال ٢٠٠٦ بيش از ٣٠ وبلاگ نويس از جمله در ايران، چين، مصر، دستگير و طي هفته ها در بازداشت بسر بردند. مصر برای اولين برای سرکوب وبلاگ نويساني که به حسني مبارک و يا اسلام انتقاد مي کنند به ليست کشورهای دشمن اينترنت پيوسته است.
دست کم ٨٧١ روزنامه نگار در طي سال ٢٠٠٦ و در سراسر جهان و از جمله در ايران، ازبکستان، سوريه، تونس، چين برای انجام وظيفه خود دستگير و از آزادی محروم شدند. تعدادی از اين افراد ساعت ها در بازداشت بسر برده اند و بسياری به حبس های سنگين محکوم شده اند.
ریودن روزنامه نگاران نگراني تازه ای است، برای دست اندرکاران رسانه ها، در سال ٢٠٠٦ تعداد روزنامه نگار ربوده شده ٥٦ نفر بوده است. دو منطقه عراق با ١٧ خبرنگار و نوار غزه با ٦ روزنامه نگار ربوده شده و به گروگان گرفته شده خطرناک ترين مناطق برای روزنامه نگاران هستند. در نوار غزه خوشبختانه همه روزنامه نگاران ربوده شده آزاد، اما در عراق ٦ تن از اين خبرنگار به قتل رسيدند. گزارشگران بدون مرز در سال ٢٠٠٦ در ديدار هايي جداگانه با آقايان جلال طالباني و محمود عباس روسای جمهور عراق و مناطق خود مختار فلسطين خواهان بکار گيری همه امکانات برای پايان دادن به دستگيری، قتل و تعرض به خبرنگاران شده است.