بازار گرم تبليغات دردبی و قيمت مناسب چاپ دراين امارت از امارات متحده عربی، باعث رونق مطبوعات فارسی زبان در اين منطقه شده است.
در دبی بيش از ۱۰ نشريه ايرانی منتشر می شود که هيچکدام از اين نشريه ها حق پرداختن به مسائل سياسی را ندارند و فقط می توانند در زمينه های تبليغاتی فعاليت کنند.
خانم دکتر امينه الرستمانی، مدير کل شهرک رسانه های دبی، در گفت و گو با راديو فردا و در جواب اين سوال که چرا مطبوعات فارسی زبان اجازه فعاليت در زمينه سياسی را ندارند گفت«حکومت دبی به هيچ عنوان نمی خواهد که ايرانی های دبی فعاليت سياسی داشته باشند، چرا که تقويت گروه های مخالف جمهوری اسلامی در اينجا باعث تيرگی روابط بين دولت ها می شود و ممکن است که روند رو به رشد سرمايه گذاری ايرانی ها را در اينجا به مخاطره بياندازد.»
خانم الرستمانی در باره حدود اين محدوديت ها در رسانه های مختلف گفت که اين موضوع فقط مربوط به مطبوعات نمی شود و تلويزيون های سياسی ايرانی هم اجازه پخش از اينجا را ندارند.
تنها شبکه فارسی زبانی که از دبی پخش می شود PMC نام دارد که يک کانال موزيک است.
بيژن خليل پور مدير مسئول دو نشريه فارسی زبان به نام های «زن شرقی» و «فاينال شوت» در مورد مطبوعات در امارات متحده عربی معتقد است که از جريان سازی مطبوعاتی در بين مردم که وظيفه اصلی مطبوعات است، خبری نيست.
وی در مورد اينکه چه کسانی عموما مشتری مطبوعات در اين کشور هستند گفت: « صرفا مشتری های تبليغاتی هستند که جريان مطبوعات را جلو می برند و در واقع اخبار محلی آنقدر کم هستند که کمترکسی حاضر است به خاطر خريد نشريات پول پرداخت کند.»
پرتيراژترين روزنامه امارات «Gulf news» که هر روز در ۱۵۰صفحه تمام رنگی چاپ می شود، بيشتر شبيه به پيک تبليغاتی است تا روزنامه ای با مطالب تحليلی در مورد خبرهای سياسی و فرهنگی روز درجهان.
عليرضا امير قاسمی مدير مسئول مجله ايرانی طپش در دبی ، درمورد اينکه چرا تصميم گرفته که
دردبی اين مجله را منتشر کند گفت: «بازار ما در اين شهر عالی است و خيلی از مسافران ايرانی مجله ما را به عنوان سوغات به ايران می برند. تقاضا برای مجله طپش آنقدر زياد است که ما نمی توانيم پاسخگوی مردم باشيم. تقريبا تمامی آخرين شماره مجله طپش که با تيراژ ده هزار و برای تعطيلات عيد چاپ شد در همان سه روز اول به فروش رفت»
قيمت فروش مجله طپش ۱۰درهم امارات، معادل سه دلار آمريکا،است.
دکتر جمشيدی سردبير هفته نامه تبليغاتی گويا چاپ دبی به راديو فردا گفت که با وجود اينکه جامعه ايرانی دبی جامعه ای پرکار و زنده است ولی متاسفانه محدود به خود ايرانيان است و ايرانيان کمتر با غير ايرانی ها کار می کند.
بيشتر مجلات فارسی زبان به معرفی پروژه ها و محصولات ايرانی می پردازند و کمتر اتفاق می افتد که مارک های بزرگ و معروف غير ايرانی به مطبوعات فارسی زبان دبی تبليغات بدهند.
دکتر جمشيدی معتقد است که سرمايه گذاری در مطبوعات کار خطرناکی است و شوخی بردار نيست.
از چهار سال پيش تا به حال که ما در بازار مطبوعات و تبليغات دبی فعال بوديم ، خيلی ها آمدند و در اين رشته سرمايه گذاری کردند ولی به علت عدم شناخت بازار منطقه ،نتوانستند ادامه بدهند و در همان ماه های اول شکست خوردند
نمونه بارز آنهم روزنامه جام جم دبی بود که با اينکه از پشتيبانی مالی دولت ايران برخوردار بود ولی نتوانست بيش از يک سال دوام بياورد.
تنها نشريه ايرانی دبی که در حال حاضر دولت جمهوری اسلامی بودجه آنرا تامين می کند روزنامه «همشهری امارات» است .
اين روزنامه يک سال و نيم پيش شروع بکار کرد و تيراژ روزانه اش حتی تا ده هزار هم رسيد.
اما کسی حاضر به خريد آن نبود و درنهايت بطور رايگان و در مراکز تجمع ايرانيان پخش شد و تيراژ آن هر روز کمتر شد و هم اکنون فقط روزی ۵۰۰عدد آنهم در ايران چاپ ميشود تا بوسيله هواپيما به دبی فرستاده شود.
نبود پوشش خبری رويدادهای ايرانيان مقيم امارات درروزنامه ها و مجلات فارسی زبان در دبی مهم ترين دليل بی ميلی ايرانی ها به خريد اين نشريات است.
آقای کيشور گوهيل مديريت چاپخانه الغرير دبی در باره نرخ مناسب چاپ می گويد «قيمت چاپ يک مجله ۹۶ صفحه ای چهار رنگ، در تيزاژ ۵۰۰۰ نسخه ، فقظ ۴ درهم است و در واقع خيلی ارزان محسوب می شود.»
کيشور گوهيل که تجربه چاپ روزنامه جام جم وچند نشريه ايرانی مانند طپش و جوانان را دارد می افزايد «بازار دبی همچنان در حال ترقی است و جمعيت دبی در سال ۲۰۱۰ به ۱۱ ميليون نفر خواهد رسيد که اين يک فرصت اسستثنائی برای سرمايه گذاران در زمينه های مختلف از جمله مطبوعات است.»