به دنبال ارسال نامه خانواده آیت‌الله محمد حسین کاظمینی بروجردی، روحانی زندانی و از حامیان جدایی دین از سیاست، به دبیر کل سازمان ملل متحد، یکی از بستگان وی به رادیو فردا گفت خانواده آقای کاظمینی خواستار آن است تا بان گی مون نماینده‌ای را برای بررسی وضعیت وی در زندان، به ایران اعزام کند.
این خویشاوند آقای کاظمینی بروجردی که نخواست نامش فاش شود به رادیو فردا گفت: «خواست ما از آقای بان گی مون این است که نماینده‌ای از سوی سازمان ملل با آقای بروجردی در زندان ملاقات کند تا ببیند وی به خاطر این که گفته است باید دین از سیاست جدا شود در چه وضعیتی به سر می‌برد.»
خانواده آقای کاظمینی بروجردی در نامه ای به دیبرکل سازمان ملل که روز ۲۸ شهریور ماه منتشر شد، ضمن اشاره به مشکلات جسمی و روحی این روحانی منتقد که «بر اثر شکنجه» در زندان به آن مبتلا شده‌است گفته اند که وی «۸۰ درصد از بینایی خود را به علت پارگی شبکیه چشم از دست داده و طی ماه‌های اخیر نیز علائم مشکوک به تومور مغزی» در وی آشکار شده است.
در این نامه همچنین آمده است که به گفته پزشکان درمانگاه زندان اوین، این زندانی ۵۲ ساله به شدت کاهش وزن پیدا کرده و «در معرض سکته مغزی قرار دارد» و این در حالی است که مسئولین قضائی وی را «از حق درمان در بیمارستان مجهز محروم نگه داشته‌اند» و از تحویل پرونده پزشکی وی به خانواده کاظمینی بروجردی خودداری می‌کنند.
آیت‌الله کاظمینی بروجردی، از مخالفان تئوری ولایت فقیه و دخالت دین در سیاست و موافق بازگشت به اصل دین سنتی است که مهرماه سال ۸۵ و به دنبال حمله نیروهای امنیتی به منزل شخصی او، دستگیر و به زندان اوین منتقل شد.
در تیرماه سال ۸۶، آقای کاظمینی بروجردی در نامه‌ای که در رسانه‌ها انتشار یافت خطاب به «پاپ، دبیر کل سازمان ملل، پارلمان اروپا، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشر و دادگاه لاهه، روشنفکران و آزادی‌خواهان جهان و مبارزان دموکراسی» خواستار آن شد تا تدابیری اتخاذ شود که دادگاه وی به صورت علنی و در حضور نمایندگان خبرگزاری‌های بین‌المللی برگزار شود.
این در حالی است که خانواده وی در نامه خود نوشته‌اند که نهادهای بین‌المللی و شخصیت‌های مزبور «هیچ» واکنشی نسبت به این نامه‌ها نشان ندادند و می‌افزایند: «متأسفانه بی‌اعتنائی به این شکوائیه‌ها، شرایطی را فراهم کرد که بعد از انتشار هر کدام، آقای بروجردی مورد ضرب و شتم و آزار بیشتر در زندان قرار گرفت و رسانه‌ها و جراید دولتی نیز او را آماج اتهامات و ترور شخصیت قرار دادند.»
خانواده کاظمینی بروجردی ضمن اشاره به وضعیت دشواری که آن‌ها و «خانواده‌های زندانیان عقیدتی سیاسی در ایران که اعدام شدند و یا به علت فقدان امکانات بهداشتی و در مانی در زندان‌ها، در معرض مرگ تدریجی قرار دارند»، در آن به سر می‌برند، از دبیر کل سازمان ملل متحد خواستند تا در شصت و پنجمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، «موضوع رسیدگی به نقض روزافزون حقوق بشر در ایران و نجات جان زندانیان را در اولویت کامل» قرار دهد.
آقای کاظمینی بروجردی در آخرین جلسه دادگاه در شهریور ۸۶، به اتهام «محاربه» و «تبلیغ علیه نظام»، خلع لباس و به تحمل یک سال حبس در تهران و ۱۰ سال زندان و تبعید در شهر یزد محکوم شد.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اتهام وی را «ادعای رهبری اسلام سنتی و دین سنتی» عنوان کرده است و سایت‌های حامی دولت نظیر رجا نیوز، اعلام کرده‌اند که آقای کاظمینی بروجردی به «اقدام علیه امنیت ملی، ارتباط با بیگانگان» و ا«اظهارات دروغین در خصوص ارتباط با امام زمان» متهم شده‌است.
این خویشاوند آقای کاظمینی بروجردی که نخواست نامش فاش شود به رادیو فردا گفت: «خواست ما از آقای بان گی مون این است که نماینده‌ای از سوی سازمان ملل با آقای بروجردی در زندان ملاقات کند تا ببیند وی به خاطر این که گفته است باید دین از سیاست جدا شود در چه وضعیتی به سر می‌برد.»
خانواده آقای کاظمینی بروجردی در نامه ای به دیبرکل سازمان ملل که روز ۲۸ شهریور ماه منتشر شد، ضمن اشاره به مشکلات جسمی و روحی این روحانی منتقد که «بر اثر شکنجه» در زندان به آن مبتلا شده‌است گفته اند که وی «۸۰ درصد از بینایی خود را به علت پارگی شبکیه چشم از دست داده و طی ماه‌های اخیر نیز علائم مشکوک به تومور مغزی» در وی آشکار شده است.
در این نامه همچنین آمده است که به گفته پزشکان درمانگاه زندان اوین، این زندانی ۵۲ ساله به شدت کاهش وزن پیدا کرده و «در معرض سکته مغزی قرار دارد» و این در حالی است که مسئولین قضائی وی را «از حق درمان در بیمارستان مجهز محروم نگه داشته‌اند» و از تحویل پرونده پزشکی وی به خانواده کاظمینی بروجردی خودداری می‌کنند.
آیت‌الله کاظمینی بروجردی، از مخالفان تئوری ولایت فقیه و دخالت دین در سیاست و موافق بازگشت به اصل دین سنتی است که مهرماه سال ۸۵ و به دنبال حمله نیروهای امنیتی به منزل شخصی او، دستگیر و به زندان اوین منتقل شد.
در تیرماه سال ۸۶، آقای کاظمینی بروجردی در نامه‌ای که در رسانه‌ها انتشار یافت خطاب به «پاپ، دبیر کل سازمان ملل، پارلمان اروپا، سازمان‌ها و نهادهای حقوق بشر و دادگاه لاهه، روشنفکران و آزادی‌خواهان جهان و مبارزان دموکراسی» خواستار آن شد تا تدابیری اتخاذ شود که دادگاه وی به صورت علنی و در حضور نمایندگان خبرگزاری‌های بین‌المللی برگزار شود.
این در حالی است که خانواده وی در نامه خود نوشته‌اند که نهادهای بین‌المللی و شخصیت‌های مزبور «هیچ» واکنشی نسبت به این نامه‌ها نشان ندادند و می‌افزایند: «متأسفانه بی‌اعتنائی به این شکوائیه‌ها، شرایطی را فراهم کرد که بعد از انتشار هر کدام، آقای بروجردی مورد ضرب و شتم و آزار بیشتر در زندان قرار گرفت و رسانه‌ها و جراید دولتی نیز او را آماج اتهامات و ترور شخصیت قرار دادند.»
خانواده کاظمینی بروجردی ضمن اشاره به وضعیت دشواری که آن‌ها و «خانواده‌های زندانیان عقیدتی سیاسی در ایران که اعدام شدند و یا به علت فقدان امکانات بهداشتی و در مانی در زندان‌ها، در معرض مرگ تدریجی قرار دارند»، در آن به سر می‌برند، از دبیر کل سازمان ملل متحد خواستند تا در شصت و پنجمین اجلاس مجمع عمومی سازمان ملل متحد، «موضوع رسیدگی به نقض روزافزون حقوق بشر در ایران و نجات جان زندانیان را در اولویت کامل» قرار دهد.
آقای کاظمینی بروجردی در آخرین جلسه دادگاه در شهریور ۸۶، به اتهام «محاربه» و «تبلیغ علیه نظام»، خلع لباس و به تحمل یک سال حبس در تهران و ۱۰ سال زندان و تبعید در شهر یزد محکوم شد.
مرکز اسناد انقلاب اسلامی، اتهام وی را «ادعای رهبری اسلام سنتی و دین سنتی» عنوان کرده است و سایت‌های حامی دولت نظیر رجا نیوز، اعلام کرده‌اند که آقای کاظمینی بروجردی به «اقدام علیه امنیت ملی، ارتباط با بیگانگان» و ا«اظهارات دروغین در خصوص ارتباط با امام زمان» متهم شده‌است.