حضور ۸۸ زن در کاروان ورزش ايران، يک رکورد بعد از انقلاب اسلامی محسوب می شود. اين رقابت ها به ميزبانی گوانگ ژو، به طور رسمی از جمعه ۲۱ آبان آغاز شده و تا ششم آذر ادامه خواهد داشت.
۲ طلا، ۲ نقره و ۷ برنز، حاصل نيم قرن حضور زنان ايرانی در بازی های آسيايی است. نيم قرنی که بانوان ايران در نيمی از آن، به دليل وقوع انقلاب اسلامی و سياست های جمهوری اسلامی حق حضور در بازی های آسيايی را نداشتند.
زنان ايران در تاريخ بازی های آسيايی
سال ۱۹۵۸ در توکيو، «مهوش آگاه» و «عطيه درخشان» به اتفاق دو ورزشکار ديگر، اولين گروه زنان ايرانی بودند که موفق به تجربه اين رقابت ها شدند. آن ها به سرپرستی خانم پارينه به ژاپن رفتند و همگی از دور مسابقات حدف شدند.
اولين مدال زنان ايرانی را واليباليست ها در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند و روی سکوی سوم ايستادند.
در بازی های آسيايی ۱۹۷۴ تهران، بهترين نتيجه تاريخ ورزش ايران رقم خورد و دختران ايران موفق به کسب دو مدال طلا، يک نقره و يک برنز شدند که در شمشيربازی زنان رقم خورد. «گيتی محبان»، «مهوش شفايی»، «مريم اچاک» و«ژيلا الماسی» آن نتايج تکرارنشدنی را رقم زدند.
وقتی بازی های آسيايی تهران با مشارکت گسترده بانوان ايرانی به پايان رسيد، شايد هيچ زنی در ايران تصور نمی کرد که ديگر تا ۱۶ سال آينده زنان ايران، رنگ بازی های آسيايی و تا ۲۸ سال، رنگ مدال را نخواهند ديد.
در بازی های آسيايی ۱۹۹۰ پکن، حضور تيراندازی بانوان ايران از سوی مقامات جمهوری اسلامی، بلامانع تشخيص داده شد. در بازی های آسيايی ۲۰۰۲ بوسان، «پروانه تهرانی» در تکواندو و «نسيم حسن پور» در تيراندازی برنز گرفتند. يک نقره تيمی هم در اين رشته نصيب ايران شد.
سرانجام در آخرين دوره بازی های آسيايی به ميزبانی دوحه، ۲۷ زن به بازی ها اعزام شدند که بالاترين تعداد، پس از انقلاب اسلامی ايران بود. «مهروز ساعی» و«افسانه شيخی» در تکواندو برنز گرفتند. آتوسا پورکاشيان نيز همراه با دو شطرنج باز مرد ايرانی، در رده سوم تيمی قرار گرفت.
دختران ايرانی در بازی های آسيايی ۲۰۱۰
در رشته کبدی، اگرچه اولين حضور ايران رقم خواهد خورد اما اين تيم طبق برآورد فدراسيون کبدی، اميد فراوانی برای قرار گرفتن در جمع سه تيم برتر دارد. در ساير رشته ها نيز که در زیر به آن اشاره می شود، برآوردهای خود فدراسيون ها در نتيجه نهايی، مدنظر قرار گرفته است.
در کاراته، «پگاه زنگنه» به اتفاق «فاطمه قاسمی»، «مهسا افسانه» و «حميده عباسعلی»، چشم به کسب دو مدال دوخته اند. تيراندازی در ششمين حضورش، در واقع نقش قديمی ترين و باتجربه ترين تيم را در کنار شطرنج، بين بانوان ايرانی ايفا می کند. آن ها نيز دو مدال می خواهند.
ووشو با سرمربی باهوش چينی که در زمانی کوتاه زبان فارسی را فرا گرفته، با حضور دو ورزشکار، اگر يک مدال بگيرد هم نتيجه وفقی را به جا گذاشته است. برای شطرنج بازها فقط مدال برنز ميکس تيمی قيد شده که با توجه به تعدد مسافرت های خارجی آن ها، نتيجه درخشانی محسوب نمی شود.
قايقرانی در مواد روئينگ، بادبانی، اژدها و آب های آرام، بيشترين تعداد را در جمع ورزشکاران اعزامی دارد. بايد ديد با توجه به وعده های رئيس فدراسيون قايقرانی، اين تيم پرتعداد چند مدال را نصيب خود خواهد کرد. جودو با سه زن، نخستین حضور را تجربه می کند و در پی کسب نخستین مدال است.
«نيلوفر مردانی» در اسکيت، «سارا خوش جمال» در تکواندو و «ليلا ابراهيمی» در دووميدانی از ديگر ورزشکارانی هستند که بخت های فراوانی برای کسب مدال در بازی های آسيايی گوانگ ژو دارند.
۲ طلا، ۲ نقره و ۷ برنز، حاصل نيم قرن حضور زنان ايرانی در بازی های آسيايی است. نيم قرنی که بانوان ايران در نيمی از آن، به دليل وقوع انقلاب اسلامی و سياست های جمهوری اسلامی حق حضور در بازی های آسيايی را نداشتند.
زنان ايران در تاريخ بازی های آسيايی
سال ۱۹۵۸ در توکيو، «مهوش آگاه» و «عطيه درخشان» به اتفاق دو ورزشکار ديگر، اولين گروه زنان ايرانی بودند که موفق به تجربه اين رقابت ها شدند. آن ها به سرپرستی خانم پارينه به ژاپن رفتند و همگی از دور مسابقات حدف شدند.
اولين مدال زنان ايرانی را واليباليست ها در سال ۱۹۶۶ به دست آوردند و روی سکوی سوم ايستادند.
در بازی های آسيايی ۱۹۷۴ تهران، بهترين نتيجه تاريخ ورزش ايران رقم خورد و دختران ايران موفق به کسب دو مدال طلا، يک نقره و يک برنز شدند که در شمشيربازی زنان رقم خورد. «گيتی محبان»، «مهوش شفايی»، «مريم اچاک» و«ژيلا الماسی» آن نتايج تکرارنشدنی را رقم زدند.
وقتی بازی های آسيايی تهران با مشارکت گسترده بانوان ايرانی به پايان رسيد، شايد هيچ زنی در ايران تصور نمی کرد که ديگر تا ۱۶ سال آينده زنان ايران، رنگ بازی های آسيايی و تا ۲۸ سال، رنگ مدال را نخواهند ديد.
در بازی های آسيايی ۱۹۹۰ پکن، حضور تيراندازی بانوان ايران از سوی مقامات جمهوری اسلامی، بلامانع تشخيص داده شد. در بازی های آسيايی ۲۰۰۲ بوسان، «پروانه تهرانی» در تکواندو و «نسيم حسن پور» در تيراندازی برنز گرفتند. يک نقره تيمی هم در اين رشته نصيب ايران شد.
سرانجام در آخرين دوره بازی های آسيايی به ميزبانی دوحه، ۲۷ زن به بازی ها اعزام شدند که بالاترين تعداد، پس از انقلاب اسلامی ايران بود. «مهروز ساعی» و«افسانه شيخی» در تکواندو برنز گرفتند. آتوسا پورکاشيان نيز همراه با دو شطرنج باز مرد ايرانی، در رده سوم تيمی قرار گرفت.
دختران ايرانی در بازی های آسيايی ۲۰۱۰
در رشته کبدی، اگرچه اولين حضور ايران رقم خواهد خورد اما اين تيم طبق برآورد فدراسيون کبدی، اميد فراوانی برای قرار گرفتن در جمع سه تيم برتر دارد. در ساير رشته ها نيز که در زیر به آن اشاره می شود، برآوردهای خود فدراسيون ها در نتيجه نهايی، مدنظر قرار گرفته است.
در کاراته، «پگاه زنگنه» به اتفاق «فاطمه قاسمی»، «مهسا افسانه» و «حميده عباسعلی»، چشم به کسب دو مدال دوخته اند. تيراندازی در ششمين حضورش، در واقع نقش قديمی ترين و باتجربه ترين تيم را در کنار شطرنج، بين بانوان ايرانی ايفا می کند. آن ها نيز دو مدال می خواهند.
ووشو با سرمربی باهوش چينی که در زمانی کوتاه زبان فارسی را فرا گرفته، با حضور دو ورزشکار، اگر يک مدال بگيرد هم نتيجه وفقی را به جا گذاشته است. برای شطرنج بازها فقط مدال برنز ميکس تيمی قيد شده که با توجه به تعدد مسافرت های خارجی آن ها، نتيجه درخشانی محسوب نمی شود.
قايقرانی در مواد روئينگ، بادبانی، اژدها و آب های آرام، بيشترين تعداد را در جمع ورزشکاران اعزامی دارد. بايد ديد با توجه به وعده های رئيس فدراسيون قايقرانی، اين تيم پرتعداد چند مدال را نصيب خود خواهد کرد. جودو با سه زن، نخستین حضور را تجربه می کند و در پی کسب نخستین مدال است.
«نيلوفر مردانی» در اسکيت، «سارا خوش جمال» در تکواندو و «ليلا ابراهيمی» در دووميدانی از ديگر ورزشکارانی هستند که بخت های فراوانی برای کسب مدال در بازی های آسيايی گوانگ ژو دارند.