عيسی سحرخيز، روزنامه نگار و عضو شواری مرکزی انجمن دفاع از آزادی مطبوعات به سه سال زندان، پنج سال محروميت از فعاليت های سياسی و مطبوعاتی و يک سال ممنوع الخروجی محکوم شده است.
به گزارش سايت های سحام نيوز و پارلمان نيوز، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب با در نظرگرفتن حداکثر مجازات به اتهام هايی چون توهين به رهبری و فعاليت تبليغی عليه نظام، اين احکام را صادر کرده و آن را به وکيل او اطلاع داده است.
آقای سحرخيز در ۱۲ تيرماه سال ۱۳۸۸ به دنبال اعتراض ها به نتايج انتخابات رياست جمهوری بازداشت شد. وی در حال حاضر در زندان رجايی شهر کرج در حبس است و تقاضاهای او برای مداوای پزشکی نتيجه نداشته و نتوانسته مرخصی از زندان بگيرد.
عيسی سحرخيز، در اواخر فروردين ماه سال جاری خورشيدی نيز، به نمايندگی از جمعی از زندانيان سياسی در ايران با نوشتن نامه‌ای به دبيرکل سازمان ملل متحد، از وی خواسته بود در سفر خود به ايران از زندان‌های جمهوری اسلامی بازديد کرده و به طور خصوصی با زندانيان ديدار کند.
توهين به رهبری، شکايت از رهبری
آقای سحرخيز در حالی به اتهام توهين به رهبری محکوم شده که در جريان دادرسی پرونده خود، با نوشتن نامه ای به رييس قوه قضاييه، از رهبر جمهوری اسلامی شکايت کرد و حتی تهديد کرد اين شکايت را درمجامع بين‌المللی دنبال خواهد کرد.
وی پيشتر به شرايط دستگيری و بازداشت خود اشاره کرده و گفته بود پس از بازداشت در روز ۱۲ تير سال گذشته توسط ماموران اطلاعات استان مازندران، در شهرستان نور، بدون دليل مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
به نوشته وی، نتيجه اين ضرب و شتم، «صدمات شديد منتهی به ورم و کبودی در پهلو‌ها، مچ‌های دست و صدمه تاندون شانه چپ، به‌ويژه شکستگی دنده و جدا شدن استخوان‌های بخش پايين سمت چپ قفسه سينه از ناحيه غضروف بخش اصلی بود.».
آقای سحرخيز نوشته است که شکنجه و ضرب شتم توسط شش مامور اطلاعات، نقض صريح و آشکار قوانين داخلی ايران کشور، به ويژه قانون اساسی و قانون مجازات اسلامی، و همچنين اجرای قوانين و مقررات بين‌المللی بوده است.
آقای سحرخيز تمام اين کاستی‌ها و مشکلات را ناشی از اين دانسته بود که به گفته او، «شيوه‌های مورد استفاده بنی‌اميه و حاکمان اموی، خواسته يا ناخواسته برگزيده شده است».
اين روزنامه نگار همچنين در دفاعيه خود به بحث «تقلب» در انتخابات رياست جمهوری ۲۲ خرداد سال گذشته پرداخته و نوشته بود که ...«برنده اصلی حتما ميرحسين موسوی بوده و آنچه که اعلام شده است يک بازی سياسی و يک دروغ بزرگ بوده است. دروغی که مسلما” با نوع حمايت آيت‌الله خامنه‌ای توسط ايشان سامان‌دهی شده يا دست‌کم از جانب ايشان مورد حمايت قرار گرفته است».
وی نتيجه گرفته بود که «آيت‌الله سيدعلی خامنه‌ای، قانون اساسی و حتی مفاد و اصول مربوط به ولايت فقيه را زير پا گذارده و از راه عدالت و انصاف و بی‌طرفی در انتخابات منحرف شده است.»
از ديد عيسی سحرخيز، اينگونه مسايل باعث شد تا نهادها و ارگان‌های زيرمجموعه و تحت‌نظر رهبری به سمت «بی‌عدالتی و ظلم» سوق یابند.
به گزارش سايت های سحام نيوز و پارلمان نيوز، شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب با در نظرگرفتن حداکثر مجازات به اتهام هايی چون توهين به رهبری و فعاليت تبليغی عليه نظام، اين احکام را صادر کرده و آن را به وکيل او اطلاع داده است.
آقای سحرخيز در ۱۲ تيرماه سال ۱۳۸۸ به دنبال اعتراض ها به نتايج انتخابات رياست جمهوری بازداشت شد. وی در حال حاضر در زندان رجايی شهر کرج در حبس است و تقاضاهای او برای مداوای پزشکی نتيجه نداشته و نتوانسته مرخصی از زندان بگيرد.
عيسی سحرخيز، در اواخر فروردين ماه سال جاری خورشيدی نيز، به نمايندگی از جمعی از زندانيان سياسی در ايران با نوشتن نامه‌ای به دبيرکل سازمان ملل متحد، از وی خواسته بود در سفر خود به ايران از زندان‌های جمهوری اسلامی بازديد کرده و به طور خصوصی با زندانيان ديدار کند.
بیشتر بخوانید:
توهين به رهبری، شکايت از رهبری
آقای سحرخيز در حالی به اتهام توهين به رهبری محکوم شده که در جريان دادرسی پرونده خود، با نوشتن نامه ای به رييس قوه قضاييه، از رهبر جمهوری اسلامی شکايت کرد و حتی تهديد کرد اين شکايت را درمجامع بين‌المللی دنبال خواهد کرد.
وی پيشتر به شرايط دستگيری و بازداشت خود اشاره کرده و گفته بود پس از بازداشت در روز ۱۲ تير سال گذشته توسط ماموران اطلاعات استان مازندران، در شهرستان نور، بدون دليل مورد ضرب و شتم قرار گرفته است.
به نوشته وی، نتيجه اين ضرب و شتم، «صدمات شديد منتهی به ورم و کبودی در پهلو‌ها، مچ‌های دست و صدمه تاندون شانه چپ، به‌ويژه شکستگی دنده و جدا شدن استخوان‌های بخش پايين سمت چپ قفسه سينه از ناحيه غضروف بخش اصلی بود.».
آقای سحرخيز نوشته است که شکنجه و ضرب شتم توسط شش مامور اطلاعات، نقض صريح و آشکار قوانين داخلی ايران کشور، به ويژه قانون اساسی و قانون مجازات اسلامی، و همچنين اجرای قوانين و مقررات بين‌المللی بوده است.
آقای سحرخيز تمام اين کاستی‌ها و مشکلات را ناشی از اين دانسته بود که به گفته او، «شيوه‌های مورد استفاده بنی‌اميه و حاکمان اموی، خواسته يا ناخواسته برگزيده شده است».
اين روزنامه نگار همچنين در دفاعيه خود به بحث «تقلب» در انتخابات رياست جمهوری ۲۲ خرداد سال گذشته پرداخته و نوشته بود که ...«برنده اصلی حتما ميرحسين موسوی بوده و آنچه که اعلام شده است يک بازی سياسی و يک دروغ بزرگ بوده است. دروغی که مسلما” با نوع حمايت آيت‌الله خامنه‌ای توسط ايشان سامان‌دهی شده يا دست‌کم از جانب ايشان مورد حمايت قرار گرفته است».
وی نتيجه گرفته بود که «آيت‌الله سيدعلی خامنه‌ای، قانون اساسی و حتی مفاد و اصول مربوط به ولايت فقيه را زير پا گذارده و از راه عدالت و انصاف و بی‌طرفی در انتخابات منحرف شده است.»
از ديد عيسی سحرخيز، اينگونه مسايل باعث شد تا نهادها و ارگان‌های زيرمجموعه و تحت‌نظر رهبری به سمت «بی‌عدالتی و ظلم» سوق یابند.