تاريخ پيدايش روز جهانی زن به اواسط قرن نوزدهم باز می‌گردد، يعنی هشتم مارس ۱۸۵۷ميلادی، که در اين تاريخ کارگران زن کارگاه‌های منسوجات و پارچه‌بافی در نيويورک در اعتراض به شرايط بد خود و پايين بودن دستمزدهايشان به خيابان‌ها آمدند و دست به تظاهرات زدند.
پليس به آنها حمله کرد و زنان معترض را مورد ضرب و شتم قرار داد. اين زنان معترض دو سال بعد در همان ماه مارس، اولين اتحاديه کارگران را به ثبت رساندند.
اعتراضات همچنان ادامه يافت تا اين که در سال ۱۹۰۸ ميلادی، ۱۵ هزار زن در نيويورک برای حقوقی چون ساعات کار کمتر، دستمزد بالاتر و حق رأی در تظاهراتی عظيم شرکت کردند.
در سال ۱۹۱۰ اولين کنفرانس بين المللی زنان در شهر کپنهاک، پايتخت دانمارک، تشکيل شد و در دومين سال اين کنفرانس، روز جهانی زن توسط کلارا زدکين، سوسياليست آلمانی، به ثبت رسيد اما روز خاصی برای آن در نظر گرفته نشد.
در تاريخ ۱۹ مارس ۱۹۱۱ ميليون ها نفر در کشورهای اتريش، دانمارک، آلمان و سوييس روز جهانی زن را گرامی داشتند.
مدتی بعد در ۲۵ مارس، آتش سوزی در يک کارخانه نساجی در نيويورک باعث مرگ دست کم ۱۴۰ کارگر زن پارچه باف شد. در اعتراض به ايمنی پايين کارخانجات و تلفات بالای اين حادثه، هزاران زن در سراسر اروپا در هشتم مارس سال ۱۹۱۳ دست به تظاهراتی آرام زدند.
«نان و گل سرخ» از شعارهای فعالين حقوق زنان بود که بعدها در ترانه‌ای به نام «نان و گل‌های رز» تجلی يافت.
جوآن بائز، خواننده آمريکايی- مکزيکی سبک فولک و از فعالين حقوق بشر، جزو خوانندگانی است که ترانه «نان و گل های رز» را در دهه ۶۰ ميلادی خوانده است.
تظاهرات روز جهانی زن در هشتم مارس ۱۹۱۷ در روسيه، اولين قدم در انقلاب کمونيستی اين کشور در ماه اکتبر همان سال بود.
در سال‌های اخير، روز جهانی زن در کشورهای بسياری چون الجزاير، ارمنستان، بوسنی و هرزگوين، برزيل، چين، کوبا، ايتاليا، اسراييل، رومانی، تاجيکستان و ويتنام تعطيل رسمی است.
از ترانه‌های ديگر مربوط به جنبش زنان می‌توان به ترانه «نيکلا و بارت تقديم به توست» اشاره کرد.
نيکلا و بارت، دو کارگر ايتاليايی الاصل آنارشيست بودند که در سال ۱۹۲۷ در آمريکا اعدام شدند و چون در اوايل قرن بيستم جنبش زنان با جنبش‌های کارگری و جنبش‌های چپ نزديک و همراه بود، اين ترانه به عنوان ترانه جنبش‌های زنان معروف شد.
در رومانی اين روز مصادف با روز مادر است و در کشور ارمنستان از هشتم مارس تا هفتم آوريل، ماه زن را گرامی می‌دارند و در ايتاليا آقايان به خانم‌ها در اين روز گل زرد هديه می‌دهند.
سازمان صليب سرخ جهانی در آستانه روز زن در سال ۲۰۰۹، نسبت به وضعيت بحرانی زنانی که در کشورهای در حال توسعه در شرايط جنگی به سر می برند و نياز مبرم به مراقبت‌های پزشکی دارند هشدار داده است.
پليس به آنها حمله کرد و زنان معترض را مورد ضرب و شتم قرار داد. اين زنان معترض دو سال بعد در همان ماه مارس، اولين اتحاديه کارگران را به ثبت رساندند.
اعتراضات همچنان ادامه يافت تا اين که در سال ۱۹۰۸ ميلادی، ۱۵ هزار زن در نيويورک برای حقوقی چون ساعات کار کمتر، دستمزد بالاتر و حق رأی در تظاهراتی عظيم شرکت کردند.
در سال ۱۹۱۰ اولين کنفرانس بين المللی زنان در شهر کپنهاک، پايتخت دانمارک، تشکيل شد و در دومين سال اين کنفرانس، روز جهانی زن توسط کلارا زدکين، سوسياليست آلمانی، به ثبت رسيد اما روز خاصی برای آن در نظر گرفته نشد.
در تاريخ ۱۹ مارس ۱۹۱۱ ميليون ها نفر در کشورهای اتريش، دانمارک، آلمان و سوييس روز جهانی زن را گرامی داشتند.
مدتی بعد در ۲۵ مارس، آتش سوزی در يک کارخانه نساجی در نيويورک باعث مرگ دست کم ۱۴۰ کارگر زن پارچه باف شد. در اعتراض به ايمنی پايين کارخانجات و تلفات بالای اين حادثه، هزاران زن در سراسر اروپا در هشتم مارس سال ۱۹۱۳ دست به تظاهراتی آرام زدند.
«نان و گل سرخ» از شعارهای فعالين حقوق زنان بود که بعدها در ترانه‌ای به نام «نان و گل‌های رز» تجلی يافت.
جوآن بائز، خواننده آمريکايی- مکزيکی سبک فولک و از فعالين حقوق بشر، جزو خوانندگانی است که ترانه «نان و گل های رز» را در دهه ۶۰ ميلادی خوانده است.
تظاهرات روز جهانی زن در هشتم مارس ۱۹۱۷ در روسيه، اولين قدم در انقلاب کمونيستی اين کشور در ماه اکتبر همان سال بود.
در سال‌های اخير، روز جهانی زن در کشورهای بسياری چون الجزاير، ارمنستان، بوسنی و هرزگوين، برزيل، چين، کوبا، ايتاليا، اسراييل، رومانی، تاجيکستان و ويتنام تعطيل رسمی است.
از ترانه‌های ديگر مربوط به جنبش زنان می‌توان به ترانه «نيکلا و بارت تقديم به توست» اشاره کرد.
نيکلا و بارت، دو کارگر ايتاليايی الاصل آنارشيست بودند که در سال ۱۹۲۷ در آمريکا اعدام شدند و چون در اوايل قرن بيستم جنبش زنان با جنبش‌های کارگری و جنبش‌های چپ نزديک و همراه بود، اين ترانه به عنوان ترانه جنبش‌های زنان معروف شد.
در رومانی اين روز مصادف با روز مادر است و در کشور ارمنستان از هشتم مارس تا هفتم آوريل، ماه زن را گرامی می‌دارند و در ايتاليا آقايان به خانم‌ها در اين روز گل زرد هديه می‌دهند.
سازمان صليب سرخ جهانی در آستانه روز زن در سال ۲۰۰۹، نسبت به وضعيت بحرانی زنانی که در کشورهای در حال توسعه در شرايط جنگی به سر می برند و نياز مبرم به مراقبت‌های پزشکی دارند هشدار داده است.