جایزه النور روزولت بنیاد «فمینیست مجاریتی» (اکثریت فمینیست) امسال به کریستین امانپور گزارشگر شبکه خبری سی ان ان و همچنین به خاطر فعالیتهای مبتکرانه کمپین «یک میلیون امضا برای پایان دادن به قوانین تبعیضآمیز» نسبت به زنان در ایران به این کمپین تعلق گرفت.
جایزه معتبر النور روزولت هر سال در مراسم ویژهای در هتل بورلی هیلز اهدا میشود و انتخاب خانم امانپور به عنوان برگزیده امسال این جایزه از آن روست که خانم امانپور یکی از اولین گزارشگران تلویزیونی بود که با به خطر انداختن جان خود، توجه جهانیان را به مخمصهای که زنان افغان تحت سلطه رژیم طالبان گرفتار آن شده بودند، جلب کرد.
در شب برگزاری مراسم خانم امانپور نخستین سخنگوی پانل سه نفرهای بود که با حضور جانت جانسون روزنامهنگار اهل لیبریا و یکی از رهبران جنبش صلح در این کشور، و دکتر نیل بائر تهیهکننده سریال تلویزیونی « قانون» که موجب شده است تماشاگران آمریکایی با جزئیات و پیآمدهای خشونت علیه زنان از جمله خرید و فروش زنان وکودکان آشنا شوند، برگزار شد.
کریستین امانپور در سالنی که جمعیت قابل توجهی از آن را زنان ایرانی و افغانی تشکیل میدادند از انتخاب پرزیدنت اوباما به ریاست جمهوری و افزایش قوای نظامی آمریکا در افغانستان ابراز خشنودی کرد و گفت که به عقیده او این بخت بیسابقه و دوبارهای است که به افغانستان داده شده تا شاید این بار مردم این کشور بتوانند از شرایطی که در حال حاضر در آن قرار دارند رهایی یابند.
خانم امانپور گفت: «من در افغانستان با افراد زیادی آشنا شدم که اکثریت آنها از عملکرد ایالات متحده پس از وقایع یازدهم سپتامبر در این کشور خشنودند و واقعاً در انتظار آینده بهتری برای خود هستند. این افراد منحصر به زنان نمیشوند بلکه مردان، پسران و دختران و خلاصه همه خواستار آن هستند. اما مسئله غیرقابل اجتنابی که وجود دارد این است که حتی به اعتراف سربازان و افسران آمریکایی، این جنگ نمیتواند تنها از طریق نظامی به پیروزی برسد بلکه تغییرات اساسی در این کشور باید از راه پیشرفت و توسعه اقتصادی و ایجاد امکان تحصیلات برای همه از جمله زنان و دختران انجام گیرد.»
وی در ادامه این سخنان گفت: «بازسازی یک کشور و ملت آن و برقراری دمکراسی کار آسانی نیست اما امکانپذیر است. این امکان میتواند از طریق کوششهای همه جانبه برای مردم افغانستان به وجود آید. امروز مردم این کشور به ویژه زنان، امید به رئیس جمهور تازه آمریکا بستهاند تا در راه تحقق بخشیدن به ایجاد آزادی و دمکراسی در این کشور به آنها کمک کند.»
کریستین امانپور همچنین در گفتگویی اختصاصی با رادیو فردا، از جنبههای شخصی که دریافت جایزه بنیاد اکثریت فمینیست برای او داشته است چنین میگوید: «این جایزه برای من شخصاًٌ معنای بسیار عمیقی دارد. بیش از هرچیز من به عنوان یک روزنامهنگار و یک زن حتی تصور آن را هم نمیتوانم بکنم که حقوقم برای لحظهای پایمال شود آن هم فقط به خاطر زن بودن. تعرض به حقوق زنان در برخی از این کشورها به اندازهای شدید و غیرعادلانه است که به عنوان یک روزنامهنگار تصمیم گرفتم این مسئله را به صورت محور اصلی کارهایم درآورم و گزارشهایم را به مسائل اجتماعی مختلف از جمله این زنان و فرزندان آنها اختصاص دهم. بنا براین برای من این افتخار بزرگی است که امروز اینجا باشم، مورد قدردانی قرار بگیرم و با اعضای بنیاد اکثریت فمینیست که از این مسائل به راستی حمایت میکنند، از نزدیک آشنا شوم.»
خانم امانپور همچنین در پاسخ به پرسشی درباره شرایط کنونی زنان در ایران میگوید: «من هم یک زن هستم و سالهاست که درباره ایران گزارش تهیه کردهام. درباره زنان، پسران، دختران و مردان ایران. کارهای من بهترین مدرک این ادعاست. من هم مثل همه مردم به حقوق بنیادی بشر اعتقاد دارم و امیدوارم که ایرانیان در انتخابات آینده ایران شرکت کنند و به این روند سیاسی ادامه دهند.»
وی در ارزیابی اینکه آیا مردم ایران در جهت سیاسی درستی گام برمیدارند، میگوید: «به نظر من همه چیز یک پروسه است. ما امروز در ایران زنان نمونه زیادی داریم. مثلاً به شیرین عبادی نگاه کنید که تمام زندگی، تفکر، حرفه و هستی خود را به خطر انداخته است تا از حقوق بشر و کسانی که به حمایت او احتیاج دارند دفاع کند و جایزه نوبل را هم برده است. همین مسئله به تنهایی یک واقعه افتخارآمیز برای مردم ایران محسوب میشود.»
جایزه معتبر النور روزولت هر سال در مراسم ویژهای در هتل بورلی هیلز اهدا میشود و انتخاب خانم امانپور به عنوان برگزیده امسال این جایزه از آن روست که خانم امانپور یکی از اولین گزارشگران تلویزیونی بود که با به خطر انداختن جان خود، توجه جهانیان را به مخمصهای که زنان افغان تحت سلطه رژیم طالبان گرفتار آن شده بودند، جلب کرد.
در شب برگزاری مراسم خانم امانپور نخستین سخنگوی پانل سه نفرهای بود که با حضور جانت جانسون روزنامهنگار اهل لیبریا و یکی از رهبران جنبش صلح در این کشور، و دکتر نیل بائر تهیهکننده سریال تلویزیونی « قانون» که موجب شده است تماشاگران آمریکایی با جزئیات و پیآمدهای خشونت علیه زنان از جمله خرید و فروش زنان وکودکان آشنا شوند، برگزار شد.
کریستین امانپور در سالنی که جمعیت قابل توجهی از آن را زنان ایرانی و افغانی تشکیل میدادند از انتخاب پرزیدنت اوباما به ریاست جمهوری و افزایش قوای نظامی آمریکا در افغانستان ابراز خشنودی کرد و گفت که به عقیده او این بخت بیسابقه و دوبارهای است که به افغانستان داده شده تا شاید این بار مردم این کشور بتوانند از شرایطی که در حال حاضر در آن قرار دارند رهایی یابند.
خانم امانپور گفت: «من در افغانستان با افراد زیادی آشنا شدم که اکثریت آنها از عملکرد ایالات متحده پس از وقایع یازدهم سپتامبر در این کشور خشنودند و واقعاً در انتظار آینده بهتری برای خود هستند. این افراد منحصر به زنان نمیشوند بلکه مردان، پسران و دختران و خلاصه همه خواستار آن هستند. اما مسئله غیرقابل اجتنابی که وجود دارد این است که حتی به اعتراف سربازان و افسران آمریکایی، این جنگ نمیتواند تنها از طریق نظامی به پیروزی برسد بلکه تغییرات اساسی در این کشور باید از راه پیشرفت و توسعه اقتصادی و ایجاد امکان تحصیلات برای همه از جمله زنان و دختران انجام گیرد.»
وی در ادامه این سخنان گفت: «بازسازی یک کشور و ملت آن و برقراری دمکراسی کار آسانی نیست اما امکانپذیر است. این امکان میتواند از طریق کوششهای همه جانبه برای مردم افغانستان به وجود آید. امروز مردم این کشور به ویژه زنان، امید به رئیس جمهور تازه آمریکا بستهاند تا در راه تحقق بخشیدن به ایجاد آزادی و دمکراسی در این کشور به آنها کمک کند.»
کریستین امانپور همچنین در گفتگویی اختصاصی با رادیو فردا، از جنبههای شخصی که دریافت جایزه بنیاد اکثریت فمینیست برای او داشته است چنین میگوید: «این جایزه برای من شخصاًٌ معنای بسیار عمیقی دارد. بیش از هرچیز من به عنوان یک روزنامهنگار و یک زن حتی تصور آن را هم نمیتوانم بکنم که حقوقم برای لحظهای پایمال شود آن هم فقط به خاطر زن بودن. تعرض به حقوق زنان در برخی از این کشورها به اندازهای شدید و غیرعادلانه است که به عنوان یک روزنامهنگار تصمیم گرفتم این مسئله را به صورت محور اصلی کارهایم درآورم و گزارشهایم را به مسائل اجتماعی مختلف از جمله این زنان و فرزندان آنها اختصاص دهم. بنا براین برای من این افتخار بزرگی است که امروز اینجا باشم، مورد قدردانی قرار بگیرم و با اعضای بنیاد اکثریت فمینیست که از این مسائل به راستی حمایت میکنند، از نزدیک آشنا شوم.»
خانم امانپور همچنین در پاسخ به پرسشی درباره شرایط کنونی زنان در ایران میگوید: «من هم یک زن هستم و سالهاست که درباره ایران گزارش تهیه کردهام. درباره زنان، پسران، دختران و مردان ایران. کارهای من بهترین مدرک این ادعاست. من هم مثل همه مردم به حقوق بنیادی بشر اعتقاد دارم و امیدوارم که ایرانیان در انتخابات آینده ایران شرکت کنند و به این روند سیاسی ادامه دهند.»
وی در ارزیابی اینکه آیا مردم ایران در جهت سیاسی درستی گام برمیدارند، میگوید: «به نظر من همه چیز یک پروسه است. ما امروز در ایران زنان نمونه زیادی داریم. مثلاً به شیرین عبادی نگاه کنید که تمام زندگی، تفکر، حرفه و هستی خود را به خطر انداخته است تا از حقوق بشر و کسانی که به حمایت او احتیاج دارند دفاع کند و جایزه نوبل را هم برده است. همین مسئله به تنهایی یک واقعه افتخارآمیز برای مردم ایران محسوب میشود.»