شنبه ۲۵ ژوئیه، سوم مردادماه از سوی شماری از سازمان‌های مدافع حقوق بشر در دنیا، «روز جهانی اقدام» برای حقوق بشر در ايران نام گرفته است.
سازمان عفو بين‌الملل، ديده‌بان حقوق بشر، گزارشگران بدون مرز، کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران، کنفدراسيون جهانی دفاع از حقوق بشر در ايران و تعدادی ديگر از نهادهای حقوق بشری در اقدامی هماهنگ، این روز را به این نام خوانده‌اند و در ده‌ها شهر جهان در مقابل سفارتخانه‌ها و دفاتر مربوط به جمهوری اسلامی تظاهرات و اجتماعاتی را برگزار کنند.
به گفته برگزارکنندگان مراسم، این برنامه در ۱۰۵ شهر دنیا برگزار شد.
دروئری دایک، پژوهشگر مسائل حقوق بشر و متخصص امور خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین‌الملل در گفت‌وگو با رادیو فردا، هدف از برگزاری چنین مراسمی را «نشان دادن همبستگی با مردم ایران» می‌داند. مردمی که به گفته وی «با خشونت دست‌‌وپنجه نرم می‌کنند».
این پژوهشگر مسائل حقوق بشری در سازمان عفو بین‌الملل به رادیو فردا می‌گوید که بسیاری از مردم ایران حس می‌کنند که تنها هستند و فراموش شده‌اند، ولی به آنها می‌گوییم که «شانه به شانه در کنارشان» هستیم.
دروئری دایک در ادامه گفت‌وگو با رادیو فردا، خواست نهادهای حقوق بشری را «آزادی همه زندانیانی عقیدتی، پایان خون‌ریزی‌ها و پایان استفاده از نیروهای بسیج برای سرکوب اعتراض‌ها» می‌داند.
اعلام نتیجه انتخابات ۲۲ خرداد در ایران که پیروز آن از سوی وزارت کشور، محمود احمدی‌نژاد اعلام شد، موج گسترده‌ای از اعتراض‌ها را در تهران و سایر شهرهای ایران به دنبال داشت. معترضان معتقد بودند که در این انتخابات تقلب گسترده‌ای صورت گرفته و با شعار «رأی من کجاست» به دنبال (به گفته آنها) «رأی گمشده خود» می‌گشتند.
اما واکنش مقام‌های جمهوری اسلامی در برابر واکنش‌هایی از این دست، بیش و کم یکسان بوده است. در بسیاری از موارد، جمهوری اسلامی چنین تجمعاتی را «تبلیغ کشورهای غربی» به هدف «مخدوش کردن چهره نظام جمهوری اسلامی» می‌داند.
آقای دایک ضمن رد این اظهارنظر از کشورهای اروگوئه، شیلی، ونزوئلا و بورکینافاسو نام می‌برد و می‌گوید اینها کشورهای غربی نیستند و می‌افزاید که این «نگرانی جهان است برای وضعیت حقوق بشر در ایران».
وی می‌گوید «اگر رهبر جمهوری اسلامی و همکارانش گوشی ناشنوا در برابر این فریادها دارند، فریادهای کسانی که خود، مزه سرکوب را چشیده‌اند کشورهایی مثل شیلی، ونزوئلا و بورکینافاسو، آن وقت باید به توان ذهنی وی برای درک معنای حقوق بشر شک کرد.»
اسقف دزموند توتو، مايريد مگوآير، جودی ويليامز و شيرين عبادی، برندگان جايزه صلح نوبل اعلام کرده اند که از اقدام جهانی برای اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران حمايت می کنند.
سازمان عفو بين‌الملل، ديده‌بان حقوق بشر، گزارشگران بدون مرز، کمپين بين‌المللی حقوق بشر در ايران، کنفدراسيون جهانی دفاع از حقوق بشر در ايران و تعدادی ديگر از نهادهای حقوق بشری در اقدامی هماهنگ، این روز را به این نام خوانده‌اند و در ده‌ها شهر جهان در مقابل سفارتخانه‌ها و دفاتر مربوط به جمهوری اسلامی تظاهرات و اجتماعاتی را برگزار کنند.
به گفته برگزارکنندگان مراسم، این برنامه در ۱۰۵ شهر دنیا برگزار شد.
دروئری دایک، پژوهشگر مسائل حقوق بشر و متخصص امور خاورمیانه و شمال آفریقا در سازمان عفو بین‌الملل در گفت‌وگو با رادیو فردا، هدف از برگزاری چنین مراسمی را «نشان دادن همبستگی با مردم ایران» می‌داند. مردمی که به گفته وی «با خشونت دست‌‌وپنجه نرم می‌کنند».
این پژوهشگر مسائل حقوق بشری در سازمان عفو بین‌الملل به رادیو فردا می‌گوید که بسیاری از مردم ایران حس می‌کنند که تنها هستند و فراموش شده‌اند، ولی به آنها می‌گوییم که «شانه به شانه در کنارشان» هستیم.
دروئری دایک در ادامه گفت‌وگو با رادیو فردا، خواست نهادهای حقوق بشری را «آزادی همه زندانیانی عقیدتی، پایان خون‌ریزی‌ها و پایان استفاده از نیروهای بسیج برای سرکوب اعتراض‌ها» می‌داند.
اعلام نتیجه انتخابات ۲۲ خرداد در ایران که پیروز آن از سوی وزارت کشور، محمود احمدی‌نژاد اعلام شد، موج گسترده‌ای از اعتراض‌ها را در تهران و سایر شهرهای ایران به دنبال داشت. معترضان معتقد بودند که در این انتخابات تقلب گسترده‌ای صورت گرفته و با شعار «رأی من کجاست» به دنبال (به گفته آنها) «رأی گمشده خود» می‌گشتند.
اما واکنش مقام‌های جمهوری اسلامی در برابر واکنش‌هایی از این دست، بیش و کم یکسان بوده است. در بسیاری از موارد، جمهوری اسلامی چنین تجمعاتی را «تبلیغ کشورهای غربی» به هدف «مخدوش کردن چهره نظام جمهوری اسلامی» می‌داند.
آقای دایک ضمن رد این اظهارنظر از کشورهای اروگوئه، شیلی، ونزوئلا و بورکینافاسو نام می‌برد و می‌گوید اینها کشورهای غربی نیستند و می‌افزاید که این «نگرانی جهان است برای وضعیت حقوق بشر در ایران».
وی می‌گوید «اگر رهبر جمهوری اسلامی و همکارانش گوشی ناشنوا در برابر این فریادها دارند، فریادهای کسانی که خود، مزه سرکوب را چشیده‌اند کشورهایی مثل شیلی، ونزوئلا و بورکینافاسو، آن وقت باید به توان ذهنی وی برای درک معنای حقوق بشر شک کرد.»
اسقف دزموند توتو، مايريد مگوآير، جودی ويليامز و شيرين عبادی، برندگان جايزه صلح نوبل اعلام کرده اند که از اقدام جهانی برای اعتراض به نقض حقوق بشر در ايران حمايت می کنند.