کمپین مبارزه با «جنایت علیه حقوق بشر»، به منظور اعتراض به جنایت، شکنجه، تجاوز و اعترافگیری مخالفان، فراخوانی برای برگزاری یک مراسم اعتراضی داده است. این مراسم از ساعت ۹ بامداد روز شنبه ۲۶ سپتامبر (چهارم مهرماه) در نیویورک آغاز میشود، و تا ساعت چهار بعد از ظهر ادامه خواهد داشت.
شمار زیادی از نویسندگان، حقوقدانان، فرهیختگان و روزنامهنگاران با امضای این فراخوان پشتیبانی خود را از کمپین مبارزه با «جنایت علیه حقوق بشر» اعلام کردهاند.
یکی از برگزارکنندگان این مراسم، اکبر گنجی، روزنامهنگار، نویسنده، و از چهرههای مخالف حکومت اسلامی در گفتوگو با رادیو فردا ابتدا درباره هدف این کمپین میگوید.
اکبر گنجی: در رابطه با ایران در سطح بینالمللی، دو پروژه در شورای امنیت روی میز است. یکی پروژهای است که چهار قطعنامه تاکنون صادر شده و تحریم علیه ایران را افزایش میدهند. الان سخن از تحریمهای کمرشکن علیه ایران میرود.
پروژه دیگر حمله نظامی است. این دو پروژه به جای اینکه رژیم ایران را مجازات کند، ایران و ایرانیها را مجازات میکند. یعنی با افزایش تحریمهای اقتصادی به اقشار آسیبپذیر، به اقشار فقیر و طبقه متوسط ضربههای بسیار شدید خواهد خورد و چنانچه ایران مورد حمله نظامی قرار گیرد، نه تنها مردم ایران صدمات زیادی خواهند دید، بلکه تمام زیربناهای اقتصادی کشور نابود خواهد شد.
ما میگوییم این رژیم، رژیمی است که ناقض حقوق بشر است. به طور برنامهریزی شده، سازمان یافته و گسترده حقوق بشر را نقض کرده و این کارهایی که اینها انجام دادهاند، طی سالهای سه دهه گذشته بر اساس تعریفی که دیوان بینالمللی کیفری از جنایت علیه بشریت کرده و ۱۱ مصداق برای آن شمرده، حداقل پنج مورد از آن موارد یازدهگانه به طور مکرر، سازمان یافته، با برنامه در ایران اجرا شده است.
سخن ما این است که به جای رژیم ناقض حقوق بشر، مردم ایران و ایران را مجازات نکنید.
راهی که باید رفت این است که کلیه کسانی که در سرکوبهای ایران نقش داشتند، مجازات بشوند و نه مردم ایران. ما خواهان مجازات رهبران جمهوری اسلامی، و در رأس آنها آقای خامنهای، به دلیل جنایت علیه بشریت هستیم.
این پروژهای که ما دنبال میکنیم و یک فرآیند بلند مدت حقوقی دارد. بدین معنا که ما اول باید متن حقوقی تهیه کنیم، با مستندات که نشان بدهیم که اینها این موارد را مرتکب شدهاند. این کار توسط وکلای بینالمللی صورت خواهد گرفت. بعد که این پرونده تشکیل شد، آن را میشود از چند کانال برای شورای امنیت فرستاد. از طریق دبیرکل سازمان ملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل و دولتهای عضو سازمان ملل.
پرونده که به دیوان بینالمللی کیفری برود، [دیوان بینالمللی] رهبران ایران را به دلیل جنایت علیه بشریت مجازات میکند. [در مورد] تحریمها هم ما فقط از تحریمهایی دفاع میکنیم که معطوف به سرکوب باشد. یعنی شرکتهای غربی، چینی و روسی، ابزار تکنولوژی شنود، تکنولوژی کنترل اینترنت و تکنولوژی سرکوب مردم ایران را به این رژیم فروختهاند و میفروشند. ما خواهان آن هستیم که این نوع ابزار سر کوب تحریم شود. ما خواهان مجازات رهبران ایران هستیم، نه ایران و ایرانیان.
شما چه امکاناتی دارید که توجه جامعه بینالملل را از مسئله هستهای به سمت مسئله حقوق بشر در ایران بچرخانید و به آنها بگویید که این مسئله در ایران خیلی مهم است.
ما در گام اول میخواهیم مفهوم «جنایت علیه بشریت» را در قلمرو عمومی ایرانیان و در قلمرو عمومی جهانیان به مفهوم اصلی در رابطه با ایران تبدیل کنیم. یکی از راههایش سمینارهایی است که برگزار خواهد شد و تجمعات اعتراضآمیزی که در سراسر جهان در پایتختهای مختلف هر ماه در یک جا برگزار خواهیم کرد.
یکی دیگر گفتوگو با رسانهها و گفتوگو با شخصیتهای جهانی در این خصوص است. برنامه مهم بعدی که ما داریم، اگر بتوانیم به کمک ایرانیها هزینه این کار را تأمین کنیم، این است که یک دادگاه شهروندی بینالمللی به زودی در رابطه با رهبران ایران بر اساس همین اتهام، و با حضور وکلای نامدار جهانی و با حضور حقوقدانهای بینالمللی برگزار کنیم. این فرآیند، فرآیندی است که این پروژه را جهانی میکند.
فرآیندی که من شرح دادم فرآیند قانونی است، یعنی از چند طرف میشود پرونده را به شورای امنیت فرستاد. اگر این پرونده حقوقی تهیه شود و بتوانیم از آن راهها این پرونده را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستیم، که راهش گشوده است، آن موقع در گام بعد تمام زورها معطوف به شورای امنیت بشود که این پرونده از طرف شورای امنیت به دیوانعالی کیفری بینالمللی ارسال شود.
به محض اینکه گفتمان جهانی شود، این خود فشار بسیار زیادی بر آنها وارد میکند که رهبران جنایتکاری که در ایران هستند، آنها که در سرکوبها نقش مستقیم داشتند، نتوانند از ایران خارج شوند و یا اگر مثل این بار که احمدینژاد بیرون آمد [خارج شوند]، کسی حاضر نشود با آنها پشت یک میز بنشیند، مذاکره کند و دستهای خونآلود آقای خامنهای، احمدینژاد و دیگر سرکوبگران را [بفشارد].
ما فضایی ایجاد میکنیم که دیگر نتوانند با اینها بنشینند پشت یک میز و دست بدهند و گفتوگو کنند و قرارداد ببندند.
ما در کلیسای ریورساید که از کلیساهای مترقی نیویورک است و مارتین لوتر کینگ در آنجا سخنرانی داشته، برنامه را برگزار میکنیم. برنامههای متنوع هنری از جمله موسیقی خواهیم داشت. از سوی دیگر چهار پانل تدارک دیدهایم که یکی از آنها [درباره] مباحث نظری است، دومی حول مفهوم دموکراسی است، سومی [بررسی] خطراتی که جنبش سبز ایران را تهدید میکند و چهارمی هم [بررسی] سناریوهای محتملی است که روبهروی ایران قرار دارد.
در هر پانل چهار نفر از نامداران سرشناس، روشنفکران ایرانی و مدافعان حقوق بشر شرکت دارند، نظراتشان را ارائه میدهند و گفتگو صورت خواهد گرفت.
یکی از برگزارکنندگان این مراسم، اکبر گنجی، روزنامهنگار، نویسنده، و از چهرههای مخالف حکومت اسلامی در گفتوگو با رادیو فردا ابتدا درباره هدف این کمپین میگوید.
اکبر گنجی: در رابطه با ایران در سطح بینالمللی، دو پروژه در شورای امنیت روی میز است. یکی پروژهای است که چهار قطعنامه تاکنون صادر شده و تحریم علیه ایران را افزایش میدهند. الان سخن از تحریمهای کمرشکن علیه ایران میرود.
پروژه دیگر حمله نظامی است. این دو پروژه به جای اینکه رژیم ایران را مجازات کند، ایران و ایرانیها را مجازات میکند. یعنی با افزایش تحریمهای اقتصادی به اقشار آسیبپذیر، به اقشار فقیر و طبقه متوسط ضربههای بسیار شدید خواهد خورد و چنانچه ایران مورد حمله نظامی قرار گیرد، نه تنها مردم ایران صدمات زیادی خواهند دید، بلکه تمام زیربناهای اقتصادی کشور نابود خواهد شد.
ما میگوییم این رژیم، رژیمی است که ناقض حقوق بشر است. به طور برنامهریزی شده، سازمان یافته و گسترده حقوق بشر را نقض کرده و این کارهایی که اینها انجام دادهاند، طی سالهای سه دهه گذشته بر اساس تعریفی که دیوان بینالمللی کیفری از جنایت علیه بشریت کرده و ۱۱ مصداق برای آن شمرده، حداقل پنج مورد از آن موارد یازدهگانه به طور مکرر، سازمان یافته، با برنامه در ایران اجرا شده است.
سخن ما این است که به جای رژیم ناقض حقوق بشر، مردم ایران و ایران را مجازات نکنید.
- راهی که شما پیشنهاد میکنید، چیست؟
راهی که باید رفت این است که کلیه کسانی که در سرکوبهای ایران نقش داشتند، مجازات بشوند و نه مردم ایران. ما خواهان مجازات رهبران جمهوری اسلامی، و در رأس آنها آقای خامنهای، به دلیل جنایت علیه بشریت هستیم.
این پروژهای که ما دنبال میکنیم و یک فرآیند بلند مدت حقوقی دارد. بدین معنا که ما اول باید متن حقوقی تهیه کنیم، با مستندات که نشان بدهیم که اینها این موارد را مرتکب شدهاند. این کار توسط وکلای بینالمللی صورت خواهد گرفت. بعد که این پرونده تشکیل شد، آن را میشود از چند کانال برای شورای امنیت فرستاد. از طریق دبیرکل سازمان ملل، شورای حقوق بشر سازمان ملل و دولتهای عضو سازمان ملل.
- یعنی تحریم سیاسی و پیگرد قضایی جای تحریمهای اقتصادی؟
پرونده که به دیوان بینالمللی کیفری برود، [دیوان بینالمللی] رهبران ایران را به دلیل جنایت علیه بشریت مجازات میکند. [در مورد] تحریمها هم ما فقط از تحریمهایی دفاع میکنیم که معطوف به سرکوب باشد. یعنی شرکتهای غربی، چینی و روسی، ابزار تکنولوژی شنود، تکنولوژی کنترل اینترنت و تکنولوژی سرکوب مردم ایران را به این رژیم فروختهاند و میفروشند. ما خواهان آن هستیم که این نوع ابزار سر کوب تحریم شود. ما خواهان مجازات رهبران ایران هستیم، نه ایران و ایرانیان.
شما چه امکاناتی دارید که توجه جامعه بینالملل را از مسئله هستهای به سمت مسئله حقوق بشر در ایران بچرخانید و به آنها بگویید که این مسئله در ایران خیلی مهم است.
ما در گام اول میخواهیم مفهوم «جنایت علیه بشریت» را در قلمرو عمومی ایرانیان و در قلمرو عمومی جهانیان به مفهوم اصلی در رابطه با ایران تبدیل کنیم. یکی از راههایش سمینارهایی است که برگزار خواهد شد و تجمعات اعتراضآمیزی که در سراسر جهان در پایتختهای مختلف هر ماه در یک جا برگزار خواهیم کرد.
یکی دیگر گفتوگو با رسانهها و گفتوگو با شخصیتهای جهانی در این خصوص است. برنامه مهم بعدی که ما داریم، اگر بتوانیم به کمک ایرانیها هزینه این کار را تأمین کنیم، این است که یک دادگاه شهروندی بینالمللی به زودی در رابطه با رهبران ایران بر اساس همین اتهام، و با حضور وکلای نامدار جهانی و با حضور حقوقدانهای بینالمللی برگزار کنیم. این فرآیند، فرآیندی است که این پروژه را جهانی میکند.
- وقتی یک شرکت چینی میلیاردها دلار سرمایهگذاری میکند، شما چگونه زورتان ممکن است برسد؟
فرآیندی که من شرح دادم فرآیند قانونی است، یعنی از چند طرف میشود پرونده را به شورای امنیت فرستاد. اگر این پرونده حقوقی تهیه شود و بتوانیم از آن راهها این پرونده را به شورای امنیت سازمان ملل بفرستیم، که راهش گشوده است، آن موقع در گام بعد تمام زورها معطوف به شورای امنیت بشود که این پرونده از طرف شورای امنیت به دیوانعالی کیفری بینالمللی ارسال شود.
به محض اینکه گفتمان جهانی شود، این خود فشار بسیار زیادی بر آنها وارد میکند که رهبران جنایتکاری که در ایران هستند، آنها که در سرکوبها نقش مستقیم داشتند، نتوانند از ایران خارج شوند و یا اگر مثل این بار که احمدینژاد بیرون آمد [خارج شوند]، کسی حاضر نشود با آنها پشت یک میز بنشیند، مذاکره کند و دستهای خونآلود آقای خامنهای، احمدینژاد و دیگر سرکوبگران را [بفشارد].
ما فضایی ایجاد میکنیم که دیگر نتوانند با اینها بنشینند پشت یک میز و دست بدهند و گفتوگو کنند و قرارداد ببندند.
- برای اینکه مجسم کنیم روز شنبه حرکت شما در نیویورک چگونه برگزار خواهد شد، خواهش میکنم به طور خلاصه توضیح دهید.
ما در کلیسای ریورساید که از کلیساهای مترقی نیویورک است و مارتین لوتر کینگ در آنجا سخنرانی داشته، برنامه را برگزار میکنیم. برنامههای متنوع هنری از جمله موسیقی خواهیم داشت. از سوی دیگر چهار پانل تدارک دیدهایم که یکی از آنها [درباره] مباحث نظری است، دومی حول مفهوم دموکراسی است، سومی [بررسی] خطراتی که جنبش سبز ایران را تهدید میکند و چهارمی هم [بررسی] سناریوهای محتملی است که روبهروی ایران قرار دارد.
در هر پانل چهار نفر از نامداران سرشناس، روشنفکران ایرانی و مدافعان حقوق بشر شرکت دارند، نظراتشان را ارائه میدهند و گفتگو صورت خواهد گرفت.