جمهوری اسلامی ایران سحرگاه روز یکشنبه پنج زندانی متهم به عضویت در «گروهک های ضد انقلاب» را در زندان اوین تهران اعدام کرد که چهار تن از آنان، از جمله فرزاد کمانگر، مرتبط با گروه پژاک معرفی شده‌اند. یک نفر از این افراد نیز متهم به مشارکت در انفجار حسینیه سیدالشهدای شیراز در سال ۸۷ است.
بر اساس گزارش‌های منتشره در رسانه‌های دولتی و نیمه‌دولتی ایران، سحرگاه روز یکشنبه حکم اعدام فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم‌هولی و مهدی اسلامیان به اجرا درآمد.
این افراد که دادستانی تهران در اطلاعیه خود از آنان به عنوان «عوامل گروه‌های ضد انقلاب» نام برده است، به دست داشتن در «عملیات تروریستی» از جمله «بمبگذاری در مراکز دولتی و مردمی» در شهرهای مختلف ایران متهم شده بودند و حکم صادره برای آنها پس از طی مراحل قضایی در دادگاه‌های بدوی، تجدیدنظر و نیز دیوان عالی کشور به مرحله اجرا درآمده است.
این در حالی است که فرزاد کمانگر، معلم کرد زندانی، که پیش از این نیز چندین بار در معرض اعدام قرار گرفته بود، بارها اتهامات وارده به خود را تکذیب کرده بود.
در گردش کار پرونده این پنج تن که توسط دادستانی تهران منتشر شده آمده است که فرزاد کمانگر در بازجویی ها «خود را از وجود مواد منفجره بی‌‌اطلاع نشان داد» اما بر اساس بررسی‌های وزارت اطلاعات ««یکی از برادران فرزاد کمانگر به نام شیرزاد، در سلیمانیه عراق فعالیت حزبی می‌کند و سابقه محکومیت به علت همکاری با گروهک پ.ک.ک را دارد.»
بر اساس این اطلاعیه، آقای کمانگر زمانی دستگیر می‌شود که مأموران امنیتی در مرداد ماه ۸۵ پس از کشف مواد منفجره در یک خودرو در تهران، و دستگیری یکی از سرنشینان این خودرو به محل سکونت وی مراجعه می‌کنند و در آنجا فرزاد کمانگر نیز بازداشت می‌شود.
اعدام فرزاد کمانگر در حالی صورت گرفت که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران در آستانه روز معلم، خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط وی و دیگر معلمان زندانی شده بود.
دو اعدامی دیگر سحرگاه یکشنبه نیز علی حیدریان و فرهاد وکیلی هستند که در اطلاعیه دادستانی تهران به عنوان دو هم پرونده فرزاد کمانگر معرفی شده‌اند.
بر اساس این اطلاعیه، فرهاد وکیلی در شهریور سال ۸۶ در سنندج بازداشت شده و هنگام بازداشت، «از منزل وی ماهواره و یک برگه که محتویات آن به صورت رمز بوده، کشف شده است.»
علی حیدریان نیز آن طور که دادستانی تهران می‌گوید اتهام‌هایی چون «ارتباط با گروهک پژاک، اعزام برای یک دوره آموزش نظامی، تهیه خانه تیمی برای فرهاد وکیلی در تهران، و ارتباط با فرزاد کمانگر طی اقامت در محلی که آنها نیز ساکن بوده‌اند» را پذیرفته است.
چهارمین زندانی سیاسی که صبح یکشنبه اعدام شد، شیرین علم هولی متولد ۱۳ خرداد سال ۱۳۶۰ در روستایی در حوالی ماکو است که اردیبهشت سال ۸۷ توسط نیروهای سپاه پاسداران در تهران بازداشت شده بود.
دادستانی تهران در اطلاعیه خود اتهام خانم علم‌هولی را «بمبگذاری در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران و انفجار آن» در ششم خرداد ۸۷ عنوان کرده است.
این در حالی است که خانم علم هولی پیشتر با انتشار دو نامه، ضمن رد اتهامات وارده اعلام کرده بود که ۲۵ روز نخست دوره بازداشتش را در مکانی نامعلوم سپری کرده و در دوران بازداشت «تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روانی» قرار داشته است.
وی همچنین شش ماه از دوره بازداشت خود را در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات سپری کرده و پس از آن به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
خانم علم‌هولی در ۲۸ آذر سال ۸۸ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به «به اتهام خروج غیرقانونی از مرز به تحمل دو سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق ارتباط با گروه پژاک، به اعدام محکوم شد.»
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، دو روز پیش با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده بود که «وضعیت سلامتی شیرین علم‌هولی و برخی دیگر از زنان زندانی در بند زنان زندان اوین خطرناک است.»
این کمپین همچنین گزارش داده بود که شیرین علم‌هولی از روز دوشنبه گذشته بار دیگر از بند زنان زندان اوین به بند ۲۰۹ منتقل شده و برای انجام مصاحبه تلویزیونی تحت فشار قرارگرفته است.
بر اساس این گزارش، مأموران وزارت اطلاعات به شیرین علم هولی گفته بودند که «اگر با وزارت اطلاعات همکاری کند، در مجازات وی تخفیف داده خواهد شد.»
محاربه از طریق «تلاش برای فراری دادن یک متهم»
پنجمین اعدامی صبح یکشنبه مهدی اسلامیان بود که به اتهام دست داشتن در انفجار حسینه رهپویان شیراز در فروردین ماه ۸۷ اعدام شده است. وی بردار محسن اسلامیان جوان ۱۹ ساله‌ای است که پیشتر به همین اتهام بازداشت، محاکمه و به همراه دو تن دیگر به اسامی روزبه یحیی‌زاده و علی اصغر پشته در ۲۱ اردیبهشت ماه ۸۸ اعدام شده بود.
دادستانی تهران در مورد اتهامات وارده به مهدی اسلامیان وی را متهم به مشارکت در بمبگذاری حسینیه رهپویان شیراز کرده اما افروده بود که نوع همکاری وی با بردارش «تلاش برای فراری دادن» و «خارج کردن بردارش محسن اسلامیان» بوده است.
به همین دلیل شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب در ۱۶ آذر سال ۸۸ وی را به اتهام محاربه به اعدام محکوم کرده بود.
مهدی اسلامیان در دوم اردیبهشت امسال با نوشتن نامه‌ای از زندان خطاب به دبیرکل سازمان ملل، اتهامات وارده به خود را تکذیب کرده و افزوده بود که «مدت دو سال است بی‌گناه تحمل حبس می‌نمایم و مدت یک سال است در سلول‌های مخوف و انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین زیر شدیدترین شکنجه‌ها قرار داشتم و تمامی این سختی‌ها را به جرم برادر بودن متحمل شدم.»
وی همچنین با رد اتهامات وارده از سوی دادگاه انقلاب و معاونت امنیتی دادستان تهران از جمله رد اتهام «محاربه، افساد فی الارض، عضویت در انجمن پادشاهی، تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران، و کمک مالی مؤثر به گروه‌های ضد انقلاب»، تأکید کرده بود که «بدون هیچ دلیل و مدرک و اعترافی توسط قاضی به اعدام محکوم شده است.»
بر اساس گزارش‌های منتشره در رسانه‌های دولتی و نیمه‌دولتی ایران، سحرگاه روز یکشنبه حکم اعدام فرزاد کمانگر، علی حیدریان، فرهاد وکیلی، شیرین علم‌هولی و مهدی اسلامیان به اجرا درآمد.
این افراد که دادستانی تهران در اطلاعیه خود از آنان به عنوان «عوامل گروه‌های ضد انقلاب» نام برده است، به دست داشتن در «عملیات تروریستی» از جمله «بمبگذاری در مراکز دولتی و مردمی» در شهرهای مختلف ایران متهم شده بودند و حکم صادره برای آنها پس از طی مراحل قضایی در دادگاه‌های بدوی، تجدیدنظر و نیز دیوان عالی کشور به مرحله اجرا درآمده است.
این در حالی است که فرزاد کمانگر، معلم کرد زندانی، که پیش از این نیز چندین بار در معرض اعدام قرار گرفته بود، بارها اتهامات وارده به خود را تکذیب کرده بود.
بیشتر بخوانید:
بر اساس این اطلاعیه، آقای کمانگر زمانی دستگیر می‌شود که مأموران امنیتی در مرداد ماه ۸۵ پس از کشف مواد منفجره در یک خودرو در تهران، و دستگیری یکی از سرنشینان این خودرو به محل سکونت وی مراجعه می‌کنند و در آنجا فرزاد کمانگر نیز بازداشت می‌شود.
اعدام فرزاد کمانگر در حالی صورت گرفت که شورای هماهنگی تشکل‌های صنفی معلمان ایران در آستانه روز معلم، خواستار آزادی سریع و بدون قید و شرط وی و دیگر معلمان زندانی شده بود.
دو اعدامی دیگر سحرگاه یکشنبه نیز علی حیدریان و فرهاد وکیلی هستند که در اطلاعیه دادستانی تهران به عنوان دو هم پرونده فرزاد کمانگر معرفی شده‌اند.
بر اساس این اطلاعیه، فرهاد وکیلی در شهریور سال ۸۶ در سنندج بازداشت شده و هنگام بازداشت، «از منزل وی ماهواره و یک برگه که محتویات آن به صورت رمز بوده، کشف شده است.»
علی حیدریان نیز آن طور که دادستانی تهران می‌گوید اتهام‌هایی چون «ارتباط با گروهک پژاک، اعزام برای یک دوره آموزش نظامی، تهیه خانه تیمی برای فرهاد وکیلی در تهران، و ارتباط با فرزاد کمانگر طی اقامت در محلی که آنها نیز ساکن بوده‌اند» را پذیرفته است.
چهارمین زندانی سیاسی که صبح یکشنبه اعدام شد، شیرین علم هولی متولد ۱۳ خرداد سال ۱۳۶۰ در روستایی در حوالی ماکو است که اردیبهشت سال ۸۷ توسط نیروهای سپاه پاسداران در تهران بازداشت شده بود.
دادستانی تهران در اطلاعیه خود اتهام خانم علم‌هولی را «بمبگذاری در پارکینگ قرارگاه سپاه در غرب تهران و انفجار آن» در ششم خرداد ۸۷ عنوان کرده است.
این در حالی است که خانم علم هولی پیشتر با انتشار دو نامه، ضمن رد اتهامات وارده اعلام کرده بود که ۲۵ روز نخست دوره بازداشتش را در مکانی نامعلوم سپری کرده و در دوران بازداشت «تحت شکنجه‌های شدید جسمی و روانی» قرار داشته است.
وی همچنین شش ماه از دوره بازداشت خود را در بند ۲۰۹ وزارت اطلاعات سپری کرده و پس از آن به بند زنان زندان اوین منتقل شده بود.
خانم علم‌هولی در ۲۸ آذر سال ۸۸ از سوی شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب به ریاست قاضی صلواتی به «به اتهام خروج غیرقانونی از مرز به تحمل دو سال حبس تعزیری و به اتهام محاربه از طریق ارتباط با گروه پژاک، به اعدام محکوم شد.»
کمپین بین‌المللی حقوق بشر در ایران، دو روز پیش با انتشار بیانیه‌ای اعلام کرده بود که «وضعیت سلامتی شیرین علم‌هولی و برخی دیگر از زنان زندانی در بند زنان زندان اوین خطرناک است.»
این کمپین همچنین گزارش داده بود که شیرین علم‌هولی از روز دوشنبه گذشته بار دیگر از بند زنان زندان اوین به بند ۲۰۹ منتقل شده و برای انجام مصاحبه تلویزیونی تحت فشار قرارگرفته است.
بر اساس این گزارش، مأموران وزارت اطلاعات به شیرین علم هولی گفته بودند که «اگر با وزارت اطلاعات همکاری کند، در مجازات وی تخفیف داده خواهد شد.»
محاربه از طریق «تلاش برای فراری دادن یک متهم»
پنجمین اعدامی صبح یکشنبه مهدی اسلامیان بود که به اتهام دست داشتن در انفجار حسینه رهپویان شیراز در فروردین ماه ۸۷ اعدام شده است. وی بردار محسن اسلامیان جوان ۱۹ ساله‌ای است که پیشتر به همین اتهام بازداشت، محاکمه و به همراه دو تن دیگر به اسامی روزبه یحیی‌زاده و علی اصغر پشته در ۲۱ اردیبهشت ماه ۸۸ اعدام شده بود.
دادستانی تهران در مورد اتهامات وارده به مهدی اسلامیان وی را متهم به مشارکت در بمبگذاری حسینیه رهپویان شیراز کرده اما افروده بود که نوع همکاری وی با بردارش «تلاش برای فراری دادن» و «خارج کردن بردارش محسن اسلامیان» بوده است.
به همین دلیل شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب در ۱۶ آذر سال ۸۸ وی را به اتهام محاربه به اعدام محکوم کرده بود.
مهدی اسلامیان در دوم اردیبهشت امسال با نوشتن نامه‌ای از زندان خطاب به دبیرکل سازمان ملل، اتهامات وارده به خود را تکذیب کرده و افزوده بود که «مدت دو سال است بی‌گناه تحمل حبس می‌نمایم و مدت یک سال است در سلول‌های مخوف و انفرادی بند ۲۰۹ زندان اوین زیر شدیدترین شکنجه‌ها قرار داشتم و تمامی این سختی‌ها را به جرم برادر بودن متحمل شدم.»
وی همچنین با رد اتهامات وارده از سوی دادگاه انقلاب و معاونت امنیتی دادستان تهران از جمله رد اتهام «محاربه، افساد فی الارض، عضویت در انجمن پادشاهی، تلاش برای براندازی نظام جمهوری اسلامی ایران، و کمک مالی مؤثر به گروه‌های ضد انقلاب»، تأکید کرده بود که «بدون هیچ دلیل و مدرک و اعترافی توسط قاضی به اعدام محکوم شده است.»