ده‌ها سینماگر و هنرمند ایرانی در نامه‌ای سرگشاده خواستار آزادی محمد نوری‌زاد و جعفر پناهی، دو سینماگر بازداشت‌شده، در حوادث پس از انتخابات سال ۸۸ و نیز همه کسانی شدند که به دلیل اعتراض به نقض حقوق اجتماعی، صنفی و شهروندی در بازداشت به سر می‌برند.
امضاکنندگان این نامه سرگشاده «ضمن تأييد حق فيلمسازی برای هرکس که در حال و آينده بر اين امکان دست يابد، و تأييد حق آزادی بيان و خلاقیت شغلی برای همه»، و حق اعتراض به نقض حقوق اجتماعی و صنفی و شهروندی در حال و آينده برای همگان، خواهان «آزادی نامشروط» محمدنوری‌زاد و جعفرپناهی و همه کسانی‌که به‌دلايل بالا در بازداشت به سر می‌برند، شده‌اند.
بابک احمدی، محمدرضا اصلانی، کمال اطهاری، حميد امجد، رخشان بنی‌اعتماد، بهرام بيضايی، کيومرث پوراحمد، ساسان پيروز، ناصر تقوايی، پيام جهانمانی، محمد چرمشير، مانی حقيقی، اشکان خطيبی، خشايار ديهيمی، محمد رحمانيان، ليلی رشيدی، محمد رضايی‌راد، علی رفيعی، هما روستا، مونا زندی، حميد سمندريان، خسرو سينايی، کامران شيردل، محمد عاقبتی، ترانه عليدوستی، بهزاد فراهانی، سپيده فارسی، مراد فرهادپور، اصغر فرهادی، عليرضا کاوه، حسين کيانی، آيدا کی‌خواهی، مسعود کيميايی، شهلا لاهيجی، فاطمه معتمدآريا، حسن معجونی، خسرو معصومی، فرهاد مهران‌فر، مجتبی ميرتهماسب، تهمينه ميلانی، عليرضا نادری، مهتاب نصيرپور، افشين هاشمی، محمدامير ياراحمدی و محمد يعقوبی نویسندگان و هنرمندانی هستند که این نامه سرگشاده را امضا کرده‌اند.
جعفر پناهی، سینماگر مستقل ایرانی، شامگاه دهم اسفندماه سال ۸۸ پس از یورش نیروهای امنیتی به منزلش به همراه همسر، دختر و ۱۲ نفر از مهمانانش بازداشت شد و گرچه همراهان آقای پناهی پس از چندی آزاد شدند، خود او همچنان بدون امکان ملاقات با خانواده‌اش در زندان به سر می‌برد.
محمد نوری‌زاد نیز که به دلیل یادداشت‌های انتقادی خود در وبلاگ شخصی‌اش در آخرین روزهای آذرماه ۸۸ بازداشت شد، از زمان بازداشت تا روز دوم فروردین‌ماه امسال به هیچ روی امکان ملاقات با خانواده خود را نداشت.
در مورد آقای پناهی، گرچه دادستان تهران گفته بود که بازداشت وی جنبه سیاسی ندارد، سایت‌های نزدیک به محافظه‌کاران نوشتند که این فیلمساز ایرانی سرگرم تهیه «فیلمی علیه نظام» بوده است. اما از آن زمان تاکنون مقامات قضایی هیچگونه اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت وی نکرده‌اند.
در مورد آقای نوری‌زاد نیز تنها یک بار رسانه‌ها به نقل از غلامحسین محسنی اژه‌ای، دادستان کل کشور، نوشتند که وی «تا زمانی که افکارش مهار نشده» امکان ملاقات نخواهد داشت.
اکنون نویسندگان و هنرمندان ایرانی امضا‌کننده این نامه سرگشاده با اشاره به بازداشت این دو سینماگر پرسیده‌اند که «آيا شب سال نو، وقت تجديدنظر در نحوه رفتار با مردم، و دگرگون کردنِ حال به بهترين احوال نيست؟ آيا جز زور و فشار و بند راهی برای اداره جامعه نيست؛ و نمی‌توان با اصلاح امور در راستای خواسته‌های طبيعی و قانونی و صنفی مردم، به جای تشديد فضای مرگ و دلهره و دلسردی و نوميدی، جامعه‌ای شاد و خلاق و اميدوار و سرزنده داشت؟»
پیش از این نیز ده‌ها سینماگر، نویسنده و منتقد از کشورهای مختلف در نامه‌ای به بازداشت جعفر پناهی اعتراض کرده بودند.
در این نامه که به امضای افرادی چون برايان کاکس، ويليام فارلی، والتر ساکس، کارلوس ديگس، نيک جيمز، هری نيومن، جيم ابراين، شيرين نشاط، بابک پيامی، حميد دباشی، ژان پی‌یر، نيک جيمز، تونی گت‌ليف و راب نيلسون رسیده، ضمن ناعادلانه خواندن بازداشت جعفر پناهی از مقامات قضایی ایران خواسته شده تا هر چه سریع‌تر به آزادی وی اقدام کنند.
این سینماگران همچنین اضافه کرده بودند که «هيچ دليلی برای دستگيری و زندانی کردن اين کارگردان مطرح بين‌المللی وجود ندارد و اين سينماگر جهانی هم اکنون هزينه شجاعت و جرئتش در انعکاس صدای مردم ايران و عقايد و مطالبات آنها را پرداخت می‌کند».
امضاکنندگان این نامه سرگشاده «ضمن تأييد حق فيلمسازی برای هرکس که در حال و آينده بر اين امکان دست يابد، و تأييد حق آزادی بيان و خلاقیت شغلی برای همه»، و حق اعتراض به نقض حقوق اجتماعی و صنفی و شهروندی در حال و آينده برای همگان، خواهان «آزادی نامشروط» محمدنوری‌زاد و جعفرپناهی و همه کسانی‌که به‌دلايل بالا در بازداشت به سر می‌برند، شده‌اند.
بیشتر بخوانید:
جعفر پناهی، سینماگر مستقل ایرانی، شامگاه دهم اسفندماه سال ۸۸ پس از یورش نیروهای امنیتی به منزلش به همراه همسر، دختر و ۱۲ نفر از مهمانانش بازداشت شد و گرچه همراهان آقای پناهی پس از چندی آزاد شدند، خود او همچنان بدون امکان ملاقات با خانواده‌اش در زندان به سر می‌برد.
محمد نوری‌زاد نیز که به دلیل یادداشت‌های انتقادی خود در وبلاگ شخصی‌اش در آخرین روزهای آذرماه ۸۸ بازداشت شد، از زمان بازداشت تا روز دوم فروردین‌ماه امسال به هیچ روی امکان ملاقات با خانواده خود را نداشت.
در مورد آقای پناهی، گرچه دادستان تهران گفته بود که بازداشت وی جنبه سیاسی ندارد، سایت‌های نزدیک به محافظه‌کاران نوشتند که این فیلمساز ایرانی سرگرم تهیه «فیلمی علیه نظام» بوده است. اما از آن زمان تاکنون مقامات قضایی هیچگونه اطلاع‌رسانی در مورد وضعیت وی نکرده‌اند.
در مورد آقای نوری‌زاد نیز تنها یک بار رسانه‌ها به نقل از غلامحسین محسنی اژه‌ای، دادستان کل کشور، نوشتند که وی «تا زمانی که افکارش مهار نشده» امکان ملاقات نخواهد داشت.
اکنون نویسندگان و هنرمندان ایرانی امضا‌کننده این نامه سرگشاده با اشاره به بازداشت این دو سینماگر پرسیده‌اند که «آيا شب سال نو، وقت تجديدنظر در نحوه رفتار با مردم، و دگرگون کردنِ حال به بهترين احوال نيست؟ آيا جز زور و فشار و بند راهی برای اداره جامعه نيست؛ و نمی‌توان با اصلاح امور در راستای خواسته‌های طبيعی و قانونی و صنفی مردم، به جای تشديد فضای مرگ و دلهره و دلسردی و نوميدی، جامعه‌ای شاد و خلاق و اميدوار و سرزنده داشت؟»
پیش از این نیز ده‌ها سینماگر، نویسنده و منتقد از کشورهای مختلف در نامه‌ای به بازداشت جعفر پناهی اعتراض کرده بودند.
در این نامه که به امضای افرادی چون برايان کاکس، ويليام فارلی، والتر ساکس، کارلوس ديگس، نيک جيمز، هری نيومن، جيم ابراين، شيرين نشاط، بابک پيامی، حميد دباشی، ژان پی‌یر، نيک جيمز، تونی گت‌ليف و راب نيلسون رسیده، ضمن ناعادلانه خواندن بازداشت جعفر پناهی از مقامات قضایی ایران خواسته شده تا هر چه سریع‌تر به آزادی وی اقدام کنند.
این سینماگران همچنین اضافه کرده بودند که «هيچ دليلی برای دستگيری و زندانی کردن اين کارگردان مطرح بين‌المللی وجود ندارد و اين سينماگر جهانی هم اکنون هزينه شجاعت و جرئتش در انعکاس صدای مردم ايران و عقايد و مطالبات آنها را پرداخت می‌کند».