«اسرائيل بايد بمباران کردن ايران را فراموش کند» اين عنوان مقاله‌ای است به قلم گيدون لوی که روز يکشنبه در نسخه اينترنتی روزنامه اسرائيلی هارتص منتشر شده است.
آقای لوی می‌نويسد، کرسی نخست‌وزيری اسرائيل احتمالاً در روزهای آينده نصيب فردی می‌شود که پيشرفت شغلی‌اش تا حدودی بر تاکتيک ايجاد ترس و وحشت از ايران مبتنی است. اين فرد کسی نيست جز بنيامين نتانياهو، رهبر حزب راستگرای ليکود که تحليلگر هارتص او را «آقای ايران» ناميده است.
گرچه بر اساس نتايج انتخابات پارلمانی اسرائيل حزب کاديما به رهبری تسيپی ليونی، وزير خارجه اسرائيل يک کرسی بيش از حزب ليکود به دست آورده، اما هيچ کدام از احزاب اسرائيلی نتوانستند اکثريت آرا را از آن خود کنند و به همين دليل دولت آينده اسرائيل يک دولت ائتلافی با حضور چند حزب خواهد بود.
افرائيم کام، معاون مؤسسه مطالعات امنيت ملی در تل‌آويو با تأکيد بر دشوار بودن پيش‌بينی ترکيب دولت آينده کشورش به راديو فردا می‌گويد: «آشکار است که حزب کاديما که در سه سال گذشته در دولت حضور داشته، نمی‌تواند دولت ائتلافی آينده را تشکيل دهد. حزب ليکود می‌تواند اين کار را انجام دهد اما اين دولت يک دولت چند قطبی خواهد بود که کسی با آن موافق نيست. به اين ترتيب بهترين گزينه آن است که دولت وحدت ملی با حضور دو حزب بزرگ کاديما و ليکود و حضور احتمالی يک يا دو حزب ديگر تشکيل شود. چنين دولتی از ثبات برخوردار خواهد بود.»
اما در صورت تشکيل يک چنين ائتلافی يک پرسش بزرگ وجود دارد و آن اينکه چه کسی بر کرسی نخست‌وزيری تکيه خواهد زد؟ افرائيم کام در اين باره می‌گويد: «حزب ليکود می‌خواهد بنيامين نتانياهو رهبر اين حزب نخست وزير باشد ولی حزب کاديما خواستار آن است که رهبران دو حزب به نوبت برای مدتی پست نخست‌وزيری را بر عهده بگيرند. هم اکنون دو طرف در اين باره در حال بحث هستند.»
بنيامين نتانياهو دست کم در کلام به ايران حملات شديدی کرده است. او کسی است که دو سال پيش در يک سخنرانی در آمريکا در توصيفی بی‌سابقه جمهوری اسلامی را با آلمان نازی و محمود احمدی‌نژاد را با آدولف هيتلر مقايسه کرد: «امروز همچون سال ۱۹۳۸ است و ايران همانند آلمان. ايران می‌کوشد خود را به سلاح اتمی مجهز کند. تفاوت اصلی در آن است که هيتلر ابتدا به دنيا حمله کرد و بعد کوشيد سلاح اتمی بسازد اما احمدی‌نژاد وارونه عمل می‌کند، او ابتدا بمب اتمی می‌سازد و بعد به دنيا حمله می‌کند. تمام راه‌ها را بايد برای متوقف کردن ايران در نظر گرفت و به اجرا گذاشت.»
ظاهراً همين سخنان و اظهار نظرات مشابه است که گيدون لوی، تحليلگر روزنامه هارتص را بر آن داشته تا درباره احتمال حمله نظامی به ايران در صورت بر سر کار آمدن بنيامين نتانياهو هشدار دهد. اما از سوی ديگر کارشناسانی وجود دارند که در حال حاضر احتمال چنين حمله‌ای را کم می‌دانند.
افرائيم کام، معاون مؤسسه مطالعات امنيت ملی در تل‌آويو يکی از اين افراد است. او می‌گويد: «من فکر می‌کنم در شرايط کنونی هيچ حمله نظامی‌ای صورت نخواهد گرفت چرا که به نظر من دولت اوباما بايد صبر کند و ببيند تا چه اندازه چنين کاری عملی است. دستکم در چند ماه آينده هيچ کس عمليات نظامی‌ای انجام نخواهد داد و تا آن زمان دولت آمريکا به دولت اسرائيل برای چنين کاری چراغ سبز نشان نخواهد داد و در اين حالت هر دولتی هم در اسرائيل سر کار باشد، برای حمله با مشکل روبه‌رو خواهد بود.»
گيدون لوی، تحليلگر روزنامه هارتص، با اشاره به پيشنهاد باراک اوباما برای مذاکره با ايران می‌گويد که اسرائيل هم بايد زبان تهديد را کنار بگذارد و به رييس جمهوری آمريکا پيام بدهد که «به خاطر امنيت اسرائيل و جهان با ايران گفت و گو کن».
آقای لوی می‌نويسد، کرسی نخست‌وزيری اسرائيل احتمالاً در روزهای آينده نصيب فردی می‌شود که پيشرفت شغلی‌اش تا حدودی بر تاکتيک ايجاد ترس و وحشت از ايران مبتنی است. اين فرد کسی نيست جز بنيامين نتانياهو، رهبر حزب راستگرای ليکود که تحليلگر هارتص او را «آقای ايران» ناميده است.
بیشتر بخوایند:
افرائيم کام، معاون مؤسسه مطالعات امنيت ملی در تل‌آويو با تأکيد بر دشوار بودن پيش‌بينی ترکيب دولت آينده کشورش به راديو فردا می‌گويد: «آشکار است که حزب کاديما که در سه سال گذشته در دولت حضور داشته، نمی‌تواند دولت ائتلافی آينده را تشکيل دهد. حزب ليکود می‌تواند اين کار را انجام دهد اما اين دولت يک دولت چند قطبی خواهد بود که کسی با آن موافق نيست. به اين ترتيب بهترين گزينه آن است که دولت وحدت ملی با حضور دو حزب بزرگ کاديما و ليکود و حضور احتمالی يک يا دو حزب ديگر تشکيل شود. چنين دولتی از ثبات برخوردار خواهد بود.»
اما در صورت تشکيل يک چنين ائتلافی يک پرسش بزرگ وجود دارد و آن اينکه چه کسی بر کرسی نخست‌وزيری تکيه خواهد زد؟ افرائيم کام در اين باره می‌گويد: «حزب ليکود می‌خواهد بنيامين نتانياهو رهبر اين حزب نخست وزير باشد ولی حزب کاديما خواستار آن است که رهبران دو حزب به نوبت برای مدتی پست نخست‌وزيری را بر عهده بگيرند. هم اکنون دو طرف در اين باره در حال بحث هستند.»
به اين ترتيب در هر دو حالت بنيامين نتانياهو به احتمال زياد نخست‌وزير آينده اسرائيل خواهد بود، نتانياهويی که به نوشته گيدون لوی تحليلگر روزنامه هارتص احتمالاً در فکر حمله نظامی به ايران برای متوقف کردن برنامه هسته‌ای اين کشور است. آقای لوی می‌نويسد، رهبر حزب ليکود گفته است، «ايران به سلاح‌های اتمی دست پيدا نخواهد کرد. اگر منظور آقای نتانياهو اين است که اسراييل تحت رهبری او در حمله به ايران مشارکت خواهد کرد، اين سخن بسيار نگران‌کننده است.»
بنيامين نتانياهو دست کم در کلام به ايران حملات شديدی کرده است. او کسی است که دو سال پيش در يک سخنرانی در آمريکا در توصيفی بی‌سابقه جمهوری اسلامی را با آلمان نازی و محمود احمدی‌نژاد را با آدولف هيتلر مقايسه کرد: «امروز همچون سال ۱۹۳۸ است و ايران همانند آلمان. ايران می‌کوشد خود را به سلاح اتمی مجهز کند. تفاوت اصلی در آن است که هيتلر ابتدا به دنيا حمله کرد و بعد کوشيد سلاح اتمی بسازد اما احمدی‌نژاد وارونه عمل می‌کند، او ابتدا بمب اتمی می‌سازد و بعد به دنيا حمله می‌کند. تمام راه‌ها را بايد برای متوقف کردن ايران در نظر گرفت و به اجرا گذاشت.»
ظاهراً همين سخنان و اظهار نظرات مشابه است که گيدون لوی، تحليلگر روزنامه هارتص را بر آن داشته تا درباره احتمال حمله نظامی به ايران در صورت بر سر کار آمدن بنيامين نتانياهو هشدار دهد. اما از سوی ديگر کارشناسانی وجود دارند که در حال حاضر احتمال چنين حمله‌ای را کم می‌دانند.
افرائيم کام، معاون مؤسسه مطالعات امنيت ملی در تل‌آويو يکی از اين افراد است. او می‌گويد: «من فکر می‌کنم در شرايط کنونی هيچ حمله نظامی‌ای صورت نخواهد گرفت چرا که به نظر من دولت اوباما بايد صبر کند و ببيند تا چه اندازه چنين کاری عملی است. دستکم در چند ماه آينده هيچ کس عمليات نظامی‌ای انجام نخواهد داد و تا آن زمان دولت آمريکا به دولت اسرائيل برای چنين کاری چراغ سبز نشان نخواهد داد و در اين حالت هر دولتی هم در اسرائيل سر کار باشد، برای حمله با مشکل روبه‌رو خواهد بود.»
گيدون لوی، تحليلگر روزنامه هارتص، با اشاره به پيشنهاد باراک اوباما برای مذاکره با ايران می‌گويد که اسرائيل هم بايد زبان تهديد را کنار بگذارد و به رييس جمهوری آمريکا پيام بدهد که «به خاطر امنيت اسرائيل و جهان با ايران گفت و گو کن».