بیشتر بخوانید:
درگذشت اميد ميرصيافی وبلاگنويس ايرانی در زندان اوين، خبری بود که در واپسين روزهای سال ۱۳۸۷ موج محکوميتهای حقوق بشری را از سوی فعالان حقوق بشر در داخل و خارج از ايران به دنبال آورد.
«ماده ۱۹» آخرين سازمان بينالمللی حقوق بشری به شمار میرود که با انتشار بيانيهای، انگشت اتهام را در مرگ اين وبنگار، به سوی مقامات جمهوری اسلامی ايران نشانه رفته است.
«شوکزده» اصطلاحی است که گروه «ماده ۱۹» برای توصيف واکنش خود به مرگ اميدرضا مير صيافی برگزيده است.
اين گروه، که نام خود را از ماده ۱۹ اعلاميه جهانی حقوق بشر مبنی بر لزوم تحقق آزادی بيان بر گرفته است، در بيانيه خود به مناسبت مرگ اميد ميرصيافی مینويسد: «ماده ۱۹، از شنيدن خبر مرگ اميدرضا مير صيافی بلاگر ايرانی در زندان؛ به ويژه در آستانه نوروز، شوکزده است.»
«ماده ۱۹» که مقر آن در لندن است با انتشار اين بيانيه خواهان انجام «تحقيقات فوری» درباره مرگ اميد ميرصيافی شده است.
اگنس کلامارد مدير اجرايی «ماده ۱۹» از مقامات ايرانی خواسته است «تحقيقاتی فوری و دقيق را درباره دلايل درگذشت ميرصيافی آغاز کنند».
اميدرضا ميرصيافی وبلاگنويس ايرانی در تاريخ ۲۸ اسفندماه در حالی که حدود يک ماه از مدت دو سال و نيم محکوميت خود را در زندان اوين تهران میگذراند، بر اثر وخامت شرايط جسمانی جان سپرد.
ميرصيافی، نويسنده ۲۹ ساله وبلاگ روزنگار، در تاريخ ۱۲ آبان ماه در شعبه ۱۵ دادگاه انقلاب تهران محاکمه و با استناد به مواد ۵۰۰ و ۵۱۴ قانون مجازات اسلامی، به اتهام «تبليغ عليه نظام» و همچنين «توهين به آيتالله خمينی و آيتالله خامنهای» از طريق انتشار مطالبی در وبلاگ شخصیاش، در مجموع به تحمل دو سال و نيم زندان محکوم شده بود.
به گفته حسام فيروزی پزشک معالج شماری از زندانيان سياسی که خود نيز دوران محکوميت ۱۵ ماههاش در اوين را میگذراند، مقامات زندان در ارائه خدمات پزشکی مناسب و به موقع به آقای ميرصيافی تعلل کردهاند؛ مسئلهای که به گفته اين پزشک زندانی، باعث درگذشت اين وبلاگنويس در زندان شد.
«ماده ۱۹» در بيانيه خود با اشاره به اظهارات همبندان اين بلاگر مبنی بر اين که تحمل شرايط «دشوار» زندان برای او غيرقابل تحمل شده بود، نوشته است: «بر اساس خبرهای تأييد نشده، مرگ ميرصيافی احتمالاً بر اثر تجويز داروی نامناسب در زندان اوين بوده است.»
اين گروه مستقل مدافع آزادی بيان، حکم دو سال و نيم حبس برای ميرصيافی را يکی از سنگينترين احکام صادر شده برای يک وبلاگنويس در ايران برآورد میکند.
مقامات رسمی جمهوری اسلامی ايران تا کنون هيچ گونه واکنشی به مرگ اميدرضا ميرصيافی نشان ندادهاند.
به نوشته «ماده ۱۹»، بيشتر مطالب وبلاگ روزنگار به مسايل فرهنگی و موسيقی سنتی ايران اختصاص داشته است. آقای ميرصيافی خود در نخستين روزهای پس از محکوميت، وبلاگش را وبلاگی شخصی توصيف کرده بود که تنها چند تن از دوستان و آشنايانش به آن سر میزدهاند.
«ماده ۱۹» در بيانيه خود همچنين به برخوردهای امنيتی و قضايی صورت گرفته با نويسندگان دنيای مجازی اشاره میکند، و آن را مخالف اصول آزادی بيان برمیشمرد. بازداشت حسين درخشان، وبلاگنویس ايرانی مقيم خارج از کشور در پی بازگشت به ايران؛ و همچنين وثيقه سنگين ۲۰۰ ميليون تومانی برای آزادی شهناز غلامی ديگر وبلاگنويس، و «کوشنده حقوق زنان»، در زمره مواردی هستند که اين سازمان غيردولتی در بيانيه خود، از آنها به عنوان موارد فشار بر نويسندگان اينترنتی ياد میکند.
«ماده ۱۹» در انتهای بيانيه خود، مقامات ايرانی را به پايان دادن به آنچه «آزار و اذيت» وبلاگنويسان توصيف میکند، فرا خوانده است.
درگذشت يک وبلاگنويس در زندان، يکی از موارد نادر و شايد منحصر به فرد در نوع خود، طی تاريخ دنيای مجازی به شمار میرود.
پيش از اين سازمان گزارشگران بدون مرز، و کمپين بیالمللی حقوق بشر در ايران نيز هر يک با انتشار بيانيهای جداگانه، با محکوم کردن شرايطی که منجر به مرگ اميدرضا مير صيافی شده، خواهان انجام تحقيقات قضايی درباره دليل درگذشت او شدند.