مجابی و تحولات ایران: اینها نه قمری و قرقاولند، نه آن دیگران

جواد مجابی؛ شاعر، نویسنده و منتقد ادبی ایرانی

دامنه واکنش‌ها به اعتراضات و درگيری‌های اخير در ايران پس از برگزاری و اعلام نتايج انتخابات رياست جمهوری، تنها به چهره‌های سياسی محدود نبوده است.

نويسندگان، شاعران، نقاشان و هنرمندان رشته‌های مختلف که در جريان رقابت‌های انتخاباتی حضوری پر رنگ داشتند و از جمله به حمايت گسترده از ميرحسين موسوی و مهدی کروبی دو نامزد اصلاح‌طلب پرداختند، در رشته گفت‌وگوهای ويژه‌ای به پرسش‌های راديو فردا درباره تأثير اين حوادث بر فرآيند آفرينش هنری و آينده عرضه آثار هنری در شرايط پس از انتخابات پاسخ گفته‌اند.

از این میان جواد مجابی، شاعر، نويسنده و پژوهشگر ضمن ارزيابی پيامد رويدادهای اخير در حوزه ادبيات و هنر، شعرهای تازه خود را که در جريان رقابت‌های انتخاباتی و حوادث پس از آن سروده به خوانندگان راديو فردا عرضه می‌کند.

جواد مجابی: اتفاقی که در ايران رخ داده نه تنها مايه شگفتی بسياری از ما در داخل ايران شده، بلکه چشم جهانيان نيز از مشاهده رفتار جمعی طبقه متوسط جديدی که محور آن جوانان هستند، خيره شده است.

يک روح جمعی با رفتاری صلح‌طلبانه، دموکراتيک، آزادی‌خواه و شکيبا راه افتاده تا حقوق انسانی خود را تحقق ببخشد؛ اين خواست طبيعی هر ملتی در سراسر دنيا است.

اين رفتار شکوهمند صلح‌آميز نشانه‌ای از روح يک فرهنگ کهن در يک ملت جوان است که تأثير عجيبی روی ادبيات ما داشته و خواهد داشت و جامعه را از ملال و سرگشتگی به طرف اميدواری برای سرنوشت بهتر خواهد برد.

شعر برای من در حکم يادداشت‌های روزانه است، هر روز آنچه می‌بينم و حس می‌کنم می‌نويسم. در اين ايام هم هر روز شعر نوشته‌ام. اين شعر قبل از انتخابات در ۱۹ خرداد سروده شده است:

  • «ديروز در خيابان»

پرندگانی نوظهور

در فضای بين خودمان می‌بينم پران

زاغ می‌تواند قرقاول شود فراتر از رنگ و آواز؟

اينها نه قمری و قرقاولند، نه آن ديگران

نامی ندارند

تفاوت دارند با هر چه ديگری

با رنگ‌های شگرفشان

و اين آوازها که می‌خوانند

آينده‌اند و روزگار ناديده‌اند که هر چه پرنده یافته‌ام

می‌ترسم از کمينگاه شکارچيان
شعر بعدی هم در ۱۹ خرداد گفته شده است:

  • «امروز در خيابان»

جوانی غبطه‌انگيز است و شادی حسرت‌زا

برای آن که بهره ندارد از آن

اينجا جوانی را می‌بخشند، شادی را هديه می‌دهند

خيابان به خيابان، ميدان تا ميدان

در جشن مردمان جوان شناکنان می‌گذشتيم از اين دوران

وقتی به خانه رسيديم من و زنم

جوان‌تر از روزهای جوانی‌مان بوديم

و شادمانه‌تر از دريا و کوهساران

شعر بعدی در ۲۶ خرداد سروده شده است:

  • «بيست و پنجمين روز خرداد»

سمفونی وطن نواخته می‌شود

با هزاران هزار سازی که در دست مردم خيابان است

صلح، زيبايی، آزادی همين مردمند ببين

آسمان زير گام جوانان می‌گردد

شاعر! با بغض وا شده

همنوايی را همچنان شادان بنوا