مسجد الاقصی (حرم شریف) در شرق بیت المقدس از بامداد یکشنبه شاهد از سرگیری ناآرامی‌ها میان فلسطینی‌ها با نیروهای پلیس اسرائیل است.
ناآرامی‌ها با تحصن حدود یکصد نفر از جوانان فلسطینی در محوطه مساجد عمر و الاقصی (حرم شریف) آغاز شد که واکنش فوری پلیس اسرائیل را در پی آورد.
نیروهای پلیس با استقرار در کوی و برزن‌های این بخش، درصدد برآمدند تا شعله ناآرامی‌ها را پیش از آنکه به رخدادی دامنه‌دار همانند حوادث پیش از این تبدیل شود، فرو نشانند.
نیروهای پلیس از گاز اشک‌آور و بمب‌های صوتی برای ایجاد هراس و پراکنده کردن تظاهرکنندگان استفاده کرده و توانستند در ساعات اولیه ناآرامی، موجب تخلیه محوطه حرم شوند اما خود به درون حرم نرفتند.
سخنگوی پلیس اسرائیل اعلام کرد ناآرامی با سنگ‌پرانی جوانان فلسطینی آغاز شد، و آنها هم‌زمان روغن زیادی در اطراف الاقصی ریخته بودند تا در کار استقرار نیروهای پلیس و برخورد با سنگ‌پرانان اخلال شود.
دست کم شش فلسطینی و سه نفر از نیروهای پلیس در زد و خوردهای یکشنبه در محوطه الاقصی به طور سطحی زخمی شدند و سخنگوی پلیس از دستگیری ۱۵ فلسطینی خبر داد.
پلیس اسرائیل آقای حاتم عبدالقادر را که مسئول امور حرم شریف در جنبش فتح است، به هنگام سخنرانی برای فلسطینی‌ها دستگیر کرد. آقای عبدالقادر یکی از شخصیت‌هایی بود که به تحصن امروز و «لزوم دفاع مسلمانان از الاقصی» فراخوان داده بود. این فراخوان‌ها برای بیان اعتراض به «یهودی‌سازی بیت‌المقدس» داده شده بود.
آقای عبدالقادر در ناآرامی‌های سه هفته پیش الاقصی نیز برای ساعاتی بازداشت موقت شد.
همراه با آقای عبدالقادر، علی ابو شیخه یکی از چهره‌های متنفذ «جنبش اسلامی اعراب اسرائیل- شاخه شمالی» نیز به اتهام «تحریک فلسطینی‌ها به ناآرامی» بازداشت شد.
در رخدادهای سه هفته پیش نیز پلیس اسرائیل به شیخ رائد صلاح رهبر «جنبش اسلامی اعراب اسرائیل- شاخه شمالی» دستور داد که یک ماه به بیت المقدس وارد نشود زیرا او را «عامل اصلی تحریکات» تشخیص داده بود.
فرمانده پلیس اسرائیل سرهنگ دودی کهن که یکشنبه خود در اطراف الاقصی شاهد فعالیت نیروهایش بود، گفت که «جنبش اسلامی اعراب اسرائیل- شاخه شمالی» در از سرگیری ناآرامی‌ها «نقش اساسی» دارد، و افزود «اسرائیل با فتنه‌انگیزان برخورد خواهد کرد».
با وجود این، سرهنگ کهن گفت که «سیاست اسرائیل این است که پیروان همه ادیان بتوانند آزادانه به نیایش در اماکن مقدسه بپردازند و درهای الاقصی امروز و همه روزهای دیگرگشوده بماند».
شماری از نمایندگان عرب کنست (پارلمان اسرائیل) نیز که خود را به محوطه الاقصی رسانده و ناظر بر رخدادها بودند؛ در مصاحبه ها با شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی بین‌المللی، اسرائیل را «مقصر» معرفی کردند.
احمد طیبی یکی از این نمایندگان به الجزیره گفت که «اسرائیل یک میلیارد مسلمان جهان را تحریک می‌کند».
تخلیه محوطه الاقصی پایان ناآرامی‌ها نبود، و همانند سه هفته پیش، جوانان و نوجوانان در محله‌های فلسطینی‌نشین شرق بیت‌المقدس به سوی نیروهای پلیس سنگ‌پرانی کردند. فضای محله‌های وادی جوز، راس العمود و جبل المکبر ملتهب است.
پس از مدت‌ها آرامش در بیت المقدس، ماه گذشته بخش شرقی این شهر حساس ملتهب شد، و رهبران فلسطینی، پادشاه اردن و اتحادیه عرب نسبت به وخیم شدن اوضاع هشدار دادند، و سازمان‌هایی مانند حماس، با حمایت برخی روحانیون مشهور دنیای عرب، «روز خشم» برگزارکردند.
«انتفاضه الاقصی» پائیز سال ۲۰۰۰ از ناآرامی‌هایی در الاقصی آغاز شد که رخدادهای خونین چند ساله را در پی داشت.
اسرائیل از جنگ «شش روزه» سال ۱۹۷۶ تسلط بر بخش شرقی را نیز در دست دارد؛ بخشی که ۳۵۰ هزار فلسطینی از حدود ۷۵۰ هزار تن ساکنان بیت‌المقدس در آن زندگی می‌کنند و می‌خواهند که «پایتخت» کشور فلسطینی بعد از استقلال باشد.
ناآرامی‌ها با تحصن حدود یکصد نفر از جوانان فلسطینی در محوطه مساجد عمر و الاقصی (حرم شریف) آغاز شد که واکنش فوری پلیس اسرائیل را در پی آورد.
نیروهای پلیس با استقرار در کوی و برزن‌های این بخش، درصدد برآمدند تا شعله ناآرامی‌ها را پیش از آنکه به رخدادی دامنه‌دار همانند حوادث پیش از این تبدیل شود، فرو نشانند.
نیروهای پلیس از گاز اشک‌آور و بمب‌های صوتی برای ایجاد هراس و پراکنده کردن تظاهرکنندگان استفاده کرده و توانستند در ساعات اولیه ناآرامی، موجب تخلیه محوطه حرم شوند اما خود به درون حرم نرفتند.
سخنگوی پلیس اسرائیل اعلام کرد ناآرامی با سنگ‌پرانی جوانان فلسطینی آغاز شد، و آنها هم‌زمان روغن زیادی در اطراف الاقصی ریخته بودند تا در کار استقرار نیروهای پلیس و برخورد با سنگ‌پرانان اخلال شود.
دست کم شش فلسطینی و سه نفر از نیروهای پلیس در زد و خوردهای یکشنبه در محوطه الاقصی به طور سطحی زخمی شدند و سخنگوی پلیس از دستگیری ۱۵ فلسطینی خبر داد.
پلیس اسرائیل آقای حاتم عبدالقادر را که مسئول امور حرم شریف در جنبش فتح است، به هنگام سخنرانی برای فلسطینی‌ها دستگیر کرد. آقای عبدالقادر یکی از شخصیت‌هایی بود که به تحصن امروز و «لزوم دفاع مسلمانان از الاقصی» فراخوان داده بود. این فراخوان‌ها برای بیان اعتراض به «یهودی‌سازی بیت‌المقدس» داده شده بود.
آقای عبدالقادر در ناآرامی‌های سه هفته پیش الاقصی نیز برای ساعاتی بازداشت موقت شد.
همراه با آقای عبدالقادر، علی ابو شیخه یکی از چهره‌های متنفذ «جنبش اسلامی اعراب اسرائیل- شاخه شمالی» نیز به اتهام «تحریک فلسطینی‌ها به ناآرامی» بازداشت شد.
در رخدادهای سه هفته پیش نیز پلیس اسرائیل به شیخ رائد صلاح رهبر «جنبش اسلامی اعراب اسرائیل- شاخه شمالی» دستور داد که یک ماه به بیت المقدس وارد نشود زیرا او را «عامل اصلی تحریکات» تشخیص داده بود.
فرمانده پلیس اسرائیل سرهنگ دودی کهن که یکشنبه خود در اطراف الاقصی شاهد فعالیت نیروهایش بود، گفت که «جنبش اسلامی اعراب اسرائیل- شاخه شمالی» در از سرگیری ناآرامی‌ها «نقش اساسی» دارد، و افزود «اسرائیل با فتنه‌انگیزان برخورد خواهد کرد».
با وجود این، سرهنگ کهن گفت که «سیاست اسرائیل این است که پیروان همه ادیان بتوانند آزادانه به نیایش در اماکن مقدسه بپردازند و درهای الاقصی امروز و همه روزهای دیگرگشوده بماند».
شماری از نمایندگان عرب کنست (پارلمان اسرائیل) نیز که خود را به محوطه الاقصی رسانده و ناظر بر رخدادها بودند؛ در مصاحبه ها با شبکه‌های رادیویی و تلویزیونی بین‌المللی، اسرائیل را «مقصر» معرفی کردند.
احمد طیبی یکی از این نمایندگان به الجزیره گفت که «اسرائیل یک میلیارد مسلمان جهان را تحریک می‌کند».
تخلیه محوطه الاقصی پایان ناآرامی‌ها نبود، و همانند سه هفته پیش، جوانان و نوجوانان در محله‌های فلسطینی‌نشین شرق بیت‌المقدس به سوی نیروهای پلیس سنگ‌پرانی کردند. فضای محله‌های وادی جوز، راس العمود و جبل المکبر ملتهب است.
پس از مدت‌ها آرامش در بیت المقدس، ماه گذشته بخش شرقی این شهر حساس ملتهب شد، و رهبران فلسطینی، پادشاه اردن و اتحادیه عرب نسبت به وخیم شدن اوضاع هشدار دادند، و سازمان‌هایی مانند حماس، با حمایت برخی روحانیون مشهور دنیای عرب، «روز خشم» برگزارکردند.
«انتفاضه الاقصی» پائیز سال ۲۰۰۰ از ناآرامی‌هایی در الاقصی آغاز شد که رخدادهای خونین چند ساله را در پی داشت.
اسرائیل از جنگ «شش روزه» سال ۱۹۷۶ تسلط بر بخش شرقی را نیز در دست دارد؛ بخشی که ۳۵۰ هزار فلسطینی از حدود ۷۵۰ هزار تن ساکنان بیت‌المقدس در آن زندگی می‌کنند و می‌خواهند که «پایتخت» کشور فلسطینی بعد از استقلال باشد.