روزنامه تایمز لندن در شماره روز ۱۳ اکتبر خود نوشت که «بریتانیا با مسدود کردن معاملات بانک ملت و شرکت کشتیرانی دولتی ایران، چند روز پیش از دور دوم مذاکرات هسته‌ای در وین، افزایش فشار بر علیه ایران را آغاز کرده است».
رابرت تیت، خبرنگار گاردین که چند سال هم در ایران بود گزارش می‌دهد که بر اساس ارقام رسمی، تجارت بین ایران و آمریکا در دوران جورج بوش که بیشترین تهدید را علیه ایران اعمال می‌کرد ۶۰۰ درصد افزایش یافت. در حالی که با آمدن اوباما بر سر کار از ماه ژانویه تا کنون میزان تجارت بین دو کشور به نحو قابل ملاحظه‌ای کاهش یافته است.
رابرت تیت این کاهش معاملات و همچنین مذاکرات آمریکا با چین و روسیه را برای قبول تحریم‌ها علیه ایران، فصل جدیدی از سیاست غرب در مقابله با ایران می‌داند.
در گفت‌وگویی از سوی رادیو فردا با آقای صابر حساس، مدیر شرکت ایرانی حساس لندن که شرکتی با مسئولیت محدود است از تأثیر تحریم‌های بریتانیا بر کار بازرگانی شان می‌پرسم.
آقای حساس می‌گوید: «در چندین سال اخیر انواع تحریم‌ها را برای تجارت با ایرانیان اعمال کردند. لیکن هنوز هم صادرات و واردات انجام می‌شود. منتها هزینه آن بالاتر رفته است. من همیشه می‌گویم تجار، افرادی هستند که اکثراً با مطالعه کارهایشان را انجام می‌دهند. وقتی دری را به رویشان بسته می‌بینند به قول معروف از پنجره وارد می‌شوند. البته طبیعی است که این تحریم‌ها صدماتی هم از لحاظ اقتصادی برای شرکت‌هایی همچون ما ایجاد کرده است. لیکن امروز، آخرالزمان نیست. ما کارهایمان را ادامه می‌دهیم و بالاخره هر دری را که ببندند ما در دیگری را باز می‌کنیم».
آقای حساس ادامه می‌دهد: «باید تأکید کنم این کار هزینه‌بردار است. اما من همیشه گفته‌ام و در اتاق بازرگانی هم ذکر کرده‌ام که این تحریم‌ها صدمات بیشتری به کشورهای تحریم کننده وارد می‌کنند تا به ایران. الان در ایران انقلاب شده است. چه ما دوست داشته باشیم و چه دوست نداشته باشیم، این انقلاب امروز روی پای خودش ایستاده است. کارهایش را انجام می‌دهد. منتها برای حل مشکلاتش، راه‌حل‌هایی با هزینه بیشتری را پیدا کرده است. این جریانات به پیکره اقتصادی صدمه می‌زند. ناراحتی ایجاد می‌کند اما من فکر نمی‌کنم که مملکتی مثل ایران را فلج کند».
بابک امامیان، مدیر و مؤسس انجمن بیبا یا همان انجمن تجاری بریتانیا و ایران که سال‌هاست در این زمینه در لندن فعالیت دارد در گفت‌وگو با رادیو فردا به عواقب نامطلوب تحریم‌ها تکیه دارد و در این زمینه هشدار می‌دهد.
آقای امامیان معتقد است: «اصولاً تحریم‌ها چیزی به جز این نیست که بازار را برای تبهکاران و قاچاقچیان بین‌المللی باز کند. مثلاً از خود شما گرفته تا شخص رئیس جمهور ایران و یا مقامات دولتی بایستی سیستم کاریتان را به سرانجام برسانید. وقتی هیچ کس با شما وارد معامله نشود و نتوانید معامله یا رابطه داشته باشید ناچارید با باندهای مافیایی و قاچاق، از سر اجبار شروع به کار کنید و وارد معامله بشوید. خود به خود بدون اینکه مقصودی داشته باشید خود شما هم جزیی از این سیستم غیرقانونی می‌شوید».
آقای امامیان در ادامه می‌گوید: «وقتی دولت‌ها می‌خواهند کارتان انجام بشود و اگر نتوانند با گروه‌های سالم کار کنند و ناچار باشند با گروه‌های ناسالم کار کنند، طبعاً یک ناسلامتی خاصی وارد سیستم می‌شود و هر چه که سعی کنند سیستم را سالم نگه دارند نمی‌شود. برای همین است که تحریم‌ها، کاری به غیر از وارد کردن باندهای مافیایی و قاچاقچی‌ها به اقتصاد یک کشور انجام نمی‌دهند».