منوچهر متکی، وزیر خارجه ایران، روز شنبه اعلام کرد برای گفتوگوهای هستهای میان تهران و گروه ۱+۵ اواخر ماه جاری یا اوایل ماه آینده میلادی زمان مناسبی است.
منوچهر متکی که با همتای کوبایی خود، رودریگز پاریلا، در یک کنفرانس خبری در تهران شرکت کرده بود، گفت: «اکتبر یا اوایل نوامبر تاریخ مناسبی است که گفتوگوهای نمایندگان ایران و ۱+ ۵شکل بگیرد.»
وزیر خارجه ایران افزود: «تاریخ دقیق این گفتوگوها از سوی طرفین درحال رایزنی است و در مورد سطح و محل گفتوگوها پس از نهایی شدن تاریخ گفتوگوها اطلاعرسانی خواهد شد.»
روز جمعه گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان گفته بود که برلین و آژانس بینالمللی انرژی اتمی، علائمی از علاقه تهران برای از سرگیری مذاکرات دریافت کردهاند.
از یکم ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ که هیات ایرانی با نمایندگان چین، روسیه، فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان در ژنو دیدار و گفتوگو کرد، تاکنون مذاکرهای با این گروه صورت نگرفته است.
محور گفتوگوهای گروه ۱+۵ نگرانی این کشورها از برنامه هستهای ایران است؛ کشورهای غربی ایران را متهم میکنند که اهداف نظامی را از برنامه هستهای خود دنبال میکند.
این کشورها به ویژه نسبت به برنامه غنیسازی اورانیوم ایران، ابراز نگرانی کرده و خواستار آن هستند که تهران از غنیسازی اورانیوم دست بکشد؛ خواستهای که در همه قطعنامههای شورای امنیت که علیه ایران به تصویب رسیده، انعکاس یافته است.
ایران هماکنون در تاسیسات نطنز اورانیوم را تا ۲۰ درصد غنیسازی میکند.
ایران میگوید از آنجا که آژانس از تحویل سوخت اتمی برای رآکتور تحقیقاتی تهران خودداری کرده است، برای تامین سوخت نیروگاه خود به غنیسازی تا سطح ۲۰ درصد مبادرت میکند.
در همین حال علیاکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، در گفتوگو با روزنامه خراسان گفتوگو با گروه وین را ««یک عامل اعتمادساز و بهانهای برای برونرفت سیاسی» دانسته و گفت: «اگر آنها برای این گفتوگو آمادگی ندارند ما تولید سوخت را دنبال میکنیم و تا شهریور سال آینده سوختمان را برای رآکتور تهران تامین خواهیم کرد.»
گروه وین که متشکل از کشورهای ایالات متحده، فرانسه و روسیه است، در پاییز سال گذشته به ایران پیشنهاد داده بود که ۱۲۰۰ کیلوگرم از اورانیوم ۳.۵ درصد غنیشده خود را طی یک محموله به روسیه انتقال داده و پس از طی مدتی، در برابر ۱۲۰ کیلوگرم میله سوخت ۲۰ درصدی از فرانسه تحویل بگیرد.
تهران با پیشنهاد وین درآغاز موافقت کرده اما سپس اعلام کرد خروج اورانیوم از کشور، خط قرمز نظام است و مبادله باید در خاک ایران صورت بگیرد که از سوی گروه وین پذیرفته نشد.
در آن هنگام با هر چه محتمل شدن تصویب دور جدید تحریمه،در شورای امنیت، تهران در اردیبهشت ماه، ابتکار عمل ترکیه و برزیل را پذیرفت و توافق کرد اورانیوم خود را در خاک ترکیه به امانت بگذارد.
با این حال کشورهای غربی علیر غم استقبال اولیه، از پذیرش این توافقنامه خودداری کردند و سرانجام در ۲۰ خردادماه امسال دور چهارم تحریمها علیه ایران را در شورای امنیت به تصویب رساندند.
پس از تصویب قطعنامه تحریمی چهارم، اتحادیه اروپا، کانادا، استرالیا و ژاپن همانند ایالات متحده رشته تحریمهای یکجانبه دیگری علیه ایران به اجرا گذاشتند.
منوچهر متکی که با همتای کوبایی خود، رودریگز پاریلا، در یک کنفرانس خبری در تهران شرکت کرده بود، گفت: «اکتبر یا اوایل نوامبر تاریخ مناسبی است که گفتوگوهای نمایندگان ایران و ۱+ ۵شکل بگیرد.»
وزیر خارجه ایران افزود: «تاریخ دقیق این گفتوگوها از سوی طرفین درحال رایزنی است و در مورد سطح و محل گفتوگوها پس از نهایی شدن تاریخ گفتوگوها اطلاعرسانی خواهد شد.»
روز جمعه گیدو وستروله، وزیر خارجه آلمان گفته بود که برلین و آژانس بینالمللی انرژی اتمی، علائمی از علاقه تهران برای از سرگیری مذاکرات دریافت کردهاند.
از یکم ماه اکتبر سال ۲۰۰۹ که هیات ایرانی با نمایندگان چین، روسیه، فرانسه، بریتانیا، ایالات متحده و آلمان در ژنو دیدار و گفتوگو کرد، تاکنون مذاکرهای با این گروه صورت نگرفته است.
محور گفتوگوهای گروه ۱+۵ نگرانی این کشورها از برنامه هستهای ایران است؛ کشورهای غربی ایران را متهم میکنند که اهداف نظامی را از برنامه هستهای خود دنبال میکند.
این کشورها به ویژه نسبت به برنامه غنیسازی اورانیوم ایران، ابراز نگرانی کرده و خواستار آن هستند که تهران از غنیسازی اورانیوم دست بکشد؛ خواستهای که در همه قطعنامههای شورای امنیت که علیه ایران به تصویب رسیده، انعکاس یافته است.
ایران هماکنون در تاسیسات نطنز اورانیوم را تا ۲۰ درصد غنیسازی میکند.
ایران میگوید از آنجا که آژانس از تحویل سوخت اتمی برای رآکتور تحقیقاتی تهران خودداری کرده است، برای تامین سوخت نیروگاه خود به غنیسازی تا سطح ۲۰ درصد مبادرت میکند.
در همین حال علیاکبر صالحی، رئیس سازمان انرژی اتمی ایران، در گفتوگو با روزنامه خراسان گفتوگو با گروه وین را ««یک عامل اعتمادساز و بهانهای برای برونرفت سیاسی» دانسته و گفت: «اگر آنها برای این گفتوگو آمادگی ندارند ما تولید سوخت را دنبال میکنیم و تا شهریور سال آینده سوختمان را برای رآکتور تهران تامین خواهیم کرد.»
گروه وین که متشکل از کشورهای ایالات متحده، فرانسه و روسیه است، در پاییز سال گذشته به ایران پیشنهاد داده بود که ۱۲۰۰ کیلوگرم از اورانیوم ۳.۵ درصد غنیشده خود را طی یک محموله به روسیه انتقال داده و پس از طی مدتی، در برابر ۱۲۰ کیلوگرم میله سوخت ۲۰ درصدی از فرانسه تحویل بگیرد.
تهران با پیشنهاد وین درآغاز موافقت کرده اما سپس اعلام کرد خروج اورانیوم از کشور، خط قرمز نظام است و مبادله باید در خاک ایران صورت بگیرد که از سوی گروه وین پذیرفته نشد.
در آن هنگام با هر چه محتمل شدن تصویب دور جدید تحریمه،در شورای امنیت، تهران در اردیبهشت ماه، ابتکار عمل ترکیه و برزیل را پذیرفت و توافق کرد اورانیوم خود را در خاک ترکیه به امانت بگذارد.
با این حال کشورهای غربی علیر غم استقبال اولیه، از پذیرش این توافقنامه خودداری کردند و سرانجام در ۲۰ خردادماه امسال دور چهارم تحریمها علیه ایران را در شورای امنیت به تصویب رساندند.
پس از تصویب قطعنامه تحریمی چهارم، اتحادیه اروپا، کانادا، استرالیا و ژاپن همانند ایالات متحده رشته تحریمهای یکجانبه دیگری علیه ایران به اجرا گذاشتند.