تيم ملی اسپانيا در مسابقه هيجان‌انگيز و نفسگير پايانی جام جهانی ۲۰۱۰ با تک گل آندرس اینی یستا در وقت اضافی يک بر صفر تيم ده نفری هلند را شکست داد و پس از قهرمانی اروپا به جام جهانی رسيد.
هلند از دقيقه ۱۱۰ با دو اخطاره شدن و اخراج مدافعش يان هاتينخا ده نفری به بازی ادامه داد و در دقيقه ۱۱۶ پاس فابرگاس به آندرس اينی يستا با شليک محکم بازيکن ارزنده اسپانيايی سد دروازه مقاوم هلند شکست تا اسپانيا قهرمان جام جهانی شود. روی اين گل هلندی‌ها اعتراض داشتند و ماتهاسن آخرين اخطار را گرفت.
آرين روبن هلندی پيش از مسابقه گفته بود که خطرناکترين بازيکنان اسپانيا ژاوی هرناندز و آندرس اينی‌يستا هستند و نه داويد وی‌يا.
در وقت معمول پيکار دو قدرت برتر جام بدون گل پايان يافت. اسپانيا با «پرس» حريف در نيمه‌اش، کنترل و «چسب توپ» عالی و پاس‌های پياپی و کوتاه، ابتدا برتر از هلند نشان داد و حتی با دو حضور خطرناک راموس به گلزنی نزديک شد. در يک بازی پرخطا و پر کارت زرد و يک اخراجی از تيم هلند مسابقه از کنترل داور انگليسی خارج شد. با خطای آشکاری که «ده يونگ» هلندی در نيمه نخست مرتکب شد، سزاوار کارت قرمز بود تا داور کم کم احاطه اش را از دست بدهد.
در شروع بازی، هلند با بازيکنان تکنيکی خط حمله، به ويژه روبن، کم‌کم خود را بازيافت و با يک ضربه آزاد اسنايدر، که به کاسی ياس رسيد، نارنجی‌ها هم حضور در نيمه اسپانيا را نشان دادند و خطرهای گاه و بيگاه چند بار اسپانيايی‌ها را تکان داد. در اين خود يابی مرد اول هلند آرين روبن بود که از راست چند بار دفاع اسپانيا را سراسيمه و مجبور به کرنر ساخت. روبن برای هلند و راموس برای اسپانيا (با ضربه سر) دروازه بانان را به واکنشهای سريع واداشتند.
آرين روبن در دقيقه ۶۱ يک موقعيت تک به تک و استثنايی را هدر داد و کاسی ياس با پا توپ را به کرنر فرستاد. هشت دقيقه بعد روی لحظه‌ای غفلت فان در ويل، دروازه هلند تا استانه ريزش پيش رفت که دروازه بان شجاع هلندی در برابر وی يا، مهاجم گلزن اسپانيا به کرنر تن داد.
در دقيقه ۸۳ داور از خطای پويل به هنگام فرار روبن به داخل محوطه جريمه بی‌تفاوت نشان داد و اعتراض روبن با اخطار رو به رو شد.
مسابقه در حالی به وقت اضافی کشيد که اسپانيا بيشتر در نيمه هلند و صاحب توپ بود. در دقيقه پنجم وقت اضافی حضور تک به تک فابره گاس با خروج عالی دروازه بان تيم آژاکس آمستردام دفع شد و در برگشت ضربه کرنر روبن با ضربه سر ماتهايسن پيش تاخته به بالای دروازه اسپانيا رفت.
هلند: مارتن استکلنبورخ- گريگوری فان در ويل، يان هايتينخا، يوريس ماتهايسن، جيووانی فان برونکهورست (کاپيتان) ( از دقيقه ۱۰۵ ادسون برايدهاف ) – مارک فان بومل، نايخل ده يونگ (از دقيقه ۱۰۰ رافائل فان در فارت) - آرين روبن، وسلی اسنايدر- درک کايت (از دقيقه ۷۱ اليرو الی يا) و روبن فان پرسی،.
اسپانيا: ايکر کاسی ياس (کاپيتان) – سرجيو راموس، کارل پويل، جرالد پيکه، خوآن کاپده ويلا - آندرس اينيستا، ژاوی، ژابی آلونسو (از دقيقه ۸۶ فابره گاس)، سرجيو بوسکتس– پدرو ( از دقيقه ۶۰ خسوس ناواس)، داويد وی يا.
رقابت گلزنی و سلی اسنايدر و داويد وی‌يا
مسابقه پايانی جام جهانی از يک سو رقابت برای قهرمانی بود و از سوی ديگر يک رقابت تن به تن بين وسلی اسنايدر هلندی و داويد وی يای اسپانيايی، که هر کدام با پنج گل زده بر سر بردن کفش طلايی بهترين گلزن جام رقابت می‌کردند.
ناکامی در گلزنی اين دو به بهای شريک شدن در اين عنوان با ديه گو فورلان از اروگوئه، و ميروسلاو کلوزه و توماس مولر از آلمان انجاميد. هلند و اسپانيا با هنر گلزنی اين دو بزرگ به فينال راه يافتند؛ در حالی که انتظار درخشش و گلزنی از سوی ستارگان جوانی چون ليونل مسی آرژانتينی، کريستيانو رونالدو از پرتغال و وين رونی انگليسی هرگز به واقعيت نرسيد. اين رقابت برای بردن جايزه توپ طلايی «بهترين بازيکن» نيز دنبال شد.
مسابقه پايانی فرصتی بود تا هلند در برابر قهرمان اروپا از همه توان خود سود برد تا با قهرمانی نامش را به فهرست اروگوئه، ايتاليا، برزيل، انگلستان، آرژانتين و فرانسه اضافه کند. اما اين افتخار نصيب اسپانيا شد.
با پيش نگاهی به اين بازی، پيروزی و قهرمانی برای دو تيم هلند و اسپانيا آسان نبود. پس از جام جهانی ۲۰۰۶، پرونده دو تيم سرشار از نتايج پيروزی بار بود.
هلند در قهرمانی اروپا تيم‌های ايتاليا و فرانسه – فيناليست‌های دوره پيش – را در هم کوبيد تا شکست در برابر روسيه تنها نقطه سياه ولی سنگين پس از آن باشد. هلند با شکست از روسيه از جام قهرمانی اروپا بيرون رفت، اما به رهبری بارت فان ماروايک بی‌شکست تا مسابقه پايانی جام جهانی پيش آمد و در وقت اضافی مسابقه در دردناکترين لحظه برای هلندی‌ها شکست حادث شد. (در ماه‌های نخست دوره فان ماروايک تنها يک شکست با تيم ذخيره‌ها در بازی دوستانه در برابر استراليا به ثبت رسيد.)
اما حذف هلند از قهرمانی اروپا به قهرمانی اسپانيا منجر شد که اين تيم نيز دوران بی‌شکستی را سپری کرد و حتی برزيل و ديگر بزرگان را از صدر رده‌بندی فيفا به زير کشيد. اسپانيا در جام جهانی نيز تنها شکست را در حالی در برابر تيم ملی سوييس بجا گذاشت که آنان برای رسيدن به جام جهانی بيدار شدند.
سومين ناکامی هلند در فينال
تيم ملقب به «اورانيه» دو بار در جام جهانی تا مسابقه پايانی پيش رفته و در هر دو بار مغلوب ميزبان جام شده بود: در ۱۹۷۴ با يوهان کرويف و در ۱۹۷۸ بدون کرويف. و سرانجام سومی در آفريقای جنوبی و در برابر.
پيشينه پيکارهای رو در روی دو تيم تهاجمی اروپا در نه ديدار گذشته برابر بود: چهار پيروزی و يک تساوی. اسپانيا به گونه‌ای ديگر به اوج رسيده است: پس از ۴۴ سال دست خالی در ميدان‌های بزرگ و حتی به هنگامی ميزبانی جام جهانی ۱۹۸۲، سرانجام به قهرمانی در يورو ۲۰۰۸ رسيد که چندان دست کمی از جام جهانی نداشت، ولی به هر حال جام جهانی چيز ديگری بود.
هشتمين فينال تمام اروپايی در ۱۹ دوره تاريخ جام جهانی، اين بار در خارج از قاره اروپا شکل گرفت. در ۱۶ دوره جام، يک يا دو تيم اروپايی در مسابقه پايانی حاضر بودند. تنها در دو دوره تنها تيم‌های آمريکای جنوبی در فينال بودند: ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰.
هلند تا رسيدن به «فينال» تنها تيمی بود که هر شش بازی‌اش را برد؛ ۱۲ گل زد و پنج گل خورد. تيم پيروز در اين مسابقه طلسم قهرمان نشدن اروپاييان در خارج از قاره خود را هم شکست.
اسپانيا فوتبال تکضرب و رو به جلو را با پنج پيروزی پياپی و تنها يک شکست در آغاز جام به نمايش گذاشت، اما هفت گل زده و دو گل خورده از سوييس و شيلی قابل مقايسه با خط آتش تيمی چون آلمان نبود که با يک گل از اسپانيا شکست خورد و سرانجام سوم شد.
مراسم پايانی با حضور نلسون ماندلا
با حضور نلسون ماندلای پير، مرد افسانه‌ای آفريقای جنوبی ، مراسم پر زرق و برق پايانی جام نوزدهم توسط هنرمندان آفريقايی به شکل کاملا منطبق با روحيه پر رقص و آواز مردم اين قاره و همچنين با حضور شکيرا، خواننده مشهور کلمبيايی در ساکر سيتی ژوهانسبورگ انجام شد. پيش از ورود ماندلا بر روی يک ارابه تا مدتها صدای ممتد ووووزلا لحظه ای قطع نشد.
نارنجی پوشان ميدان نلسون ماندلا
يک روز پيش از اين نارنجی پوشان با شيپور و مردانی با لباس قرمز سرخپوستان می توانستند اين مفهوم را داشته باشند: هلندی‌ها در شهر هستند. ميدان نلسون ماندلا در تسخير ارتش اورانيه (لقب تيم ملی هلند) بود زيرا ژوهانسبورگ خود را آماده آخرين فصل يک جام جهانی بيادماندنی کرد. و هلند آماده شد تا در آخرين پرده نمايش فوتبال جهانی با اسپانيا نبردی در چارچوب سبز داشته باشد.
هلند از دقيقه ۱۱۰ با دو اخطاره شدن و اخراج مدافعش يان هاتينخا ده نفری به بازی ادامه داد و در دقيقه ۱۱۶ پاس فابرگاس به آندرس اينی يستا با شليک محکم بازيکن ارزنده اسپانيايی سد دروازه مقاوم هلند شکست تا اسپانيا قهرمان جام جهانی شود. روی اين گل هلندی‌ها اعتراض داشتند و ماتهاسن آخرين اخطار را گرفت.
آرين روبن هلندی پيش از مسابقه گفته بود که خطرناکترين بازيکنان اسپانيا ژاوی هرناندز و آندرس اينی‌يستا هستند و نه داويد وی‌يا.
در وقت معمول پيکار دو قدرت برتر جام بدون گل پايان يافت. اسپانيا با «پرس» حريف در نيمه‌اش، کنترل و «چسب توپ» عالی و پاس‌های پياپی و کوتاه، ابتدا برتر از هلند نشان داد و حتی با دو حضور خطرناک راموس به گلزنی نزديک شد. در يک بازی پرخطا و پر کارت زرد و يک اخراجی از تيم هلند مسابقه از کنترل داور انگليسی خارج شد. با خطای آشکاری که «ده يونگ» هلندی در نيمه نخست مرتکب شد، سزاوار کارت قرمز بود تا داور کم کم احاطه اش را از دست بدهد.
در شروع بازی، هلند با بازيکنان تکنيکی خط حمله، به ويژه روبن، کم‌کم خود را بازيافت و با يک ضربه آزاد اسنايدر، که به کاسی ياس رسيد، نارنجی‌ها هم حضور در نيمه اسپانيا را نشان دادند و خطرهای گاه و بيگاه چند بار اسپانيايی‌ها را تکان داد. در اين خود يابی مرد اول هلند آرين روبن بود که از راست چند بار دفاع اسپانيا را سراسيمه و مجبور به کرنر ساخت. روبن برای هلند و راموس برای اسپانيا (با ضربه سر) دروازه بانان را به واکنشهای سريع واداشتند.
آرين روبن در دقيقه ۶۱ يک موقعيت تک به تک و استثنايی را هدر داد و کاسی ياس با پا توپ را به کرنر فرستاد. هشت دقيقه بعد روی لحظه‌ای غفلت فان در ويل، دروازه هلند تا استانه ريزش پيش رفت که دروازه بان شجاع هلندی در برابر وی يا، مهاجم گلزن اسپانيا به کرنر تن داد.
در دقيقه ۸۳ داور از خطای پويل به هنگام فرار روبن به داخل محوطه جريمه بی‌تفاوت نشان داد و اعتراض روبن با اخطار رو به رو شد.
مسابقه در حالی به وقت اضافی کشيد که اسپانيا بيشتر در نيمه هلند و صاحب توپ بود. در دقيقه پنجم وقت اضافی حضور تک به تک فابره گاس با خروج عالی دروازه بان تيم آژاکس آمستردام دفع شد و در برگشت ضربه کرنر روبن با ضربه سر ماتهايسن پيش تاخته به بالای دروازه اسپانيا رفت.
هلند: مارتن استکلنبورخ- گريگوری فان در ويل، يان هايتينخا، يوريس ماتهايسن، جيووانی فان برونکهورست (کاپيتان) ( از دقيقه ۱۰۵ ادسون برايدهاف ) – مارک فان بومل، نايخل ده يونگ (از دقيقه ۱۰۰ رافائل فان در فارت) - آرين روبن، وسلی اسنايدر- درک کايت (از دقيقه ۷۱ اليرو الی يا) و روبن فان پرسی،.
اسپانيا: ايکر کاسی ياس (کاپيتان) – سرجيو راموس، کارل پويل، جرالد پيکه، خوآن کاپده ويلا - آندرس اينيستا، ژاوی، ژابی آلونسو (از دقيقه ۸۶ فابره گاس)، سرجيو بوسکتس– پدرو ( از دقيقه ۶۰ خسوس ناواس)، داويد وی يا.
رقابت گلزنی و سلی اسنايدر و داويد وی‌يا
مسابقه پايانی جام جهانی از يک سو رقابت برای قهرمانی بود و از سوی ديگر يک رقابت تن به تن بين وسلی اسنايدر هلندی و داويد وی يای اسپانيايی، که هر کدام با پنج گل زده بر سر بردن کفش طلايی بهترين گلزن جام رقابت می‌کردند.
ناکامی در گلزنی اين دو به بهای شريک شدن در اين عنوان با ديه گو فورلان از اروگوئه، و ميروسلاو کلوزه و توماس مولر از آلمان انجاميد. هلند و اسپانيا با هنر گلزنی اين دو بزرگ به فينال راه يافتند؛ در حالی که انتظار درخشش و گلزنی از سوی ستارگان جوانی چون ليونل مسی آرژانتينی، کريستيانو رونالدو از پرتغال و وين رونی انگليسی هرگز به واقعيت نرسيد. اين رقابت برای بردن جايزه توپ طلايی «بهترين بازيکن» نيز دنبال شد.
مسابقه پايانی فرصتی بود تا هلند در برابر قهرمان اروپا از همه توان خود سود برد تا با قهرمانی نامش را به فهرست اروگوئه، ايتاليا، برزيل، انگلستان، آرژانتين و فرانسه اضافه کند. اما اين افتخار نصيب اسپانيا شد.
با پيش نگاهی به اين بازی، پيروزی و قهرمانی برای دو تيم هلند و اسپانيا آسان نبود. پس از جام جهانی ۲۰۰۶، پرونده دو تيم سرشار از نتايج پيروزی بار بود.
هلند در قهرمانی اروپا تيم‌های ايتاليا و فرانسه – فيناليست‌های دوره پيش – را در هم کوبيد تا شکست در برابر روسيه تنها نقطه سياه ولی سنگين پس از آن باشد. هلند با شکست از روسيه از جام قهرمانی اروپا بيرون رفت، اما به رهبری بارت فان ماروايک بی‌شکست تا مسابقه پايانی جام جهانی پيش آمد و در وقت اضافی مسابقه در دردناکترين لحظه برای هلندی‌ها شکست حادث شد. (در ماه‌های نخست دوره فان ماروايک تنها يک شکست با تيم ذخيره‌ها در بازی دوستانه در برابر استراليا به ثبت رسيد.)
اما حذف هلند از قهرمانی اروپا به قهرمانی اسپانيا منجر شد که اين تيم نيز دوران بی‌شکستی را سپری کرد و حتی برزيل و ديگر بزرگان را از صدر رده‌بندی فيفا به زير کشيد. اسپانيا در جام جهانی نيز تنها شکست را در حالی در برابر تيم ملی سوييس بجا گذاشت که آنان برای رسيدن به جام جهانی بيدار شدند.
سومين ناکامی هلند در فينال
تيم ملقب به «اورانيه» دو بار در جام جهانی تا مسابقه پايانی پيش رفته و در هر دو بار مغلوب ميزبان جام شده بود: در ۱۹۷۴ با يوهان کرويف و در ۱۹۷۸ بدون کرويف. و سرانجام سومی در آفريقای جنوبی و در برابر.
پيشينه پيکارهای رو در روی دو تيم تهاجمی اروپا در نه ديدار گذشته برابر بود: چهار پيروزی و يک تساوی. اسپانيا به گونه‌ای ديگر به اوج رسيده است: پس از ۴۴ سال دست خالی در ميدان‌های بزرگ و حتی به هنگامی ميزبانی جام جهانی ۱۹۸۲، سرانجام به قهرمانی در يورو ۲۰۰۸ رسيد که چندان دست کمی از جام جهانی نداشت، ولی به هر حال جام جهانی چيز ديگری بود.
هشتمين فينال تمام اروپايی در ۱۹ دوره تاريخ جام جهانی، اين بار در خارج از قاره اروپا شکل گرفت. در ۱۶ دوره جام، يک يا دو تيم اروپايی در مسابقه پايانی حاضر بودند. تنها در دو دوره تنها تيم‌های آمريکای جنوبی در فينال بودند: ۱۹۳۰ و ۱۹۵۰.
هلند تا رسيدن به «فينال» تنها تيمی بود که هر شش بازی‌اش را برد؛ ۱۲ گل زد و پنج گل خورد. تيم پيروز در اين مسابقه طلسم قهرمان نشدن اروپاييان در خارج از قاره خود را هم شکست.
اسپانيا فوتبال تکضرب و رو به جلو را با پنج پيروزی پياپی و تنها يک شکست در آغاز جام به نمايش گذاشت، اما هفت گل زده و دو گل خورده از سوييس و شيلی قابل مقايسه با خط آتش تيمی چون آلمان نبود که با يک گل از اسپانيا شکست خورد و سرانجام سوم شد.
مراسم پايانی با حضور نلسون ماندلا
با حضور نلسون ماندلای پير، مرد افسانه‌ای آفريقای جنوبی ، مراسم پر زرق و برق پايانی جام نوزدهم توسط هنرمندان آفريقايی به شکل کاملا منطبق با روحيه پر رقص و آواز مردم اين قاره و همچنين با حضور شکيرا، خواننده مشهور کلمبيايی در ساکر سيتی ژوهانسبورگ انجام شد. پيش از ورود ماندلا بر روی يک ارابه تا مدتها صدای ممتد ووووزلا لحظه ای قطع نشد.
نارنجی پوشان ميدان نلسون ماندلا
يک روز پيش از اين نارنجی پوشان با شيپور و مردانی با لباس قرمز سرخپوستان می توانستند اين مفهوم را داشته باشند: هلندی‌ها در شهر هستند. ميدان نلسون ماندلا در تسخير ارتش اورانيه (لقب تيم ملی هلند) بود زيرا ژوهانسبورگ خود را آماده آخرين فصل يک جام جهانی بيادماندنی کرد. و هلند آماده شد تا در آخرين پرده نمايش فوتبال جهانی با اسپانيا نبردی در چارچوب سبز داشته باشد.