دور دوم انتخابات ریاست‌جمهوری اوکراین روز یکشنبه، یکم اردیبهشت، در این کشور برگزار شد و بنابر نتایج اولیه، وُلودیمیر زِلِنسکی، کمدین تلویزیونی، موفق شده است پترو پوروشِنکو، رئیس‌جمهوری فعلی، را شکست دهد.
پترو پوروشنکو ضمن پذیرش شکست، پیروزی رقیبش را تبریک گفت اما تأکید کرد که از سیاست کناره‌گیری نمی‌کند.
شمارش آراء این انتخابات آغاز شده و بنابر گزارش‌ها، در چند ساعت اولیه حدود سه درصد آرا شمرده شد.
کمیسیون مرکزی انتخابات اوکراین میزان مشارکت در انتخابات روز یکشنبه را اندکی بیش از ۶۲ درصد اعلام کرد.
نظرسنجی‌های روزهای اخیر پیش‌بینی کرده بود که زلنسکی با حدود ۶۰ درصد آرا رقیبش را شکست خواهد داد اما نظرسنجی‌های روز انتخابات و در حوزه‌های رأی‌گیری نشان از آن دارد که وی بیش از ۷۲ درصد آراء را به خود اختصاص داده است.
بنابر همین نظرسنجی‌ها، پوروشنکو کمتر از ۲۶ درصد آراء را کسب کرده است؛ رکورد کمترین میزان کسب آرا در دور دوم انتخابات پیش از این در اختیار پترو سیموننکو، نامزد حزب کمونیست در انتخابات ۱۹۹۹ بود که ۳۹درصد رأی به دست آورد.
پوروشنکو «عادلانه» بودن انتخابات را تایید کرده و آن را منطبق با استانداردهای اروپا دانسته است.
طنزپردازی که به نظر می‌رسد برای پنج سال آینده زمام ریاست‌جمهوری اوکراین را در دست خواهد گرفت بدون سابقه‌ای سیاسی وارد رقابت‌های انتخاباتی شد و در نخستین نشست خبری‌اش پس از انتخابات گفت که مهم‌ترین اولویت‌اش در مقام رئیس‌جمهور «بازگرداندن اسیران اوکراینی از روسیه» است.
زلنسکی همچنین بر «احیای پیمان مینسک»، «حفاظت از زبان اوکراینی» و «تغییر مقام‌ها به ویژه دادستان کل اوکراین» تأکید کرد.
زلنسکی در تبلیغات انتخاباتی‌اش نیز با اشاره به اینکه «سیاست و جامعه در اوکراینِ دوره پساشوروی در منجلاب فساد و خویشاوندسالاری و در زمینه آن، جنگ فرو رفت»، در توصیف ورود خود به عرصه انتخابات گفته بود: «مردی ساده آمده است که این سیستم را نابود کند».
دور نخست انتخابات ریاست جمهوری اوکراین حدود سه هفته پیش، ۱۱ فروردین، در این کشور برگزار شد و از بین ۳۹ نامزد این رقابت‌ها، زلنسکی با بیش از ۳۰ درصد و پوروشنکو با کسب حدود ۱۶ درصد آرا به دور دوم راه یافتند.
پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی، اوکراین در سال ۱۹۹۱ اعلام استقلال کرد.
در پی ناآرامی‌های سال ۲۰۱۴ که به سقوط رئیس جمهور وقت، ویکتور یانکوویچ، و فرار او به روسیه انجامید، جدایی‌طلبان شرق اوکراین که از پشتیبانی روسیه برخوردارند درگیری‌هایی را با نیروهای دولتی آغاز کردند که در پنج سال گذشته حدود ۱۰هزار کشته برجای گذاشته است.
همچنین پس از سرنگونی ویکتور یانوکویچ، روسیه شبه‌جزیره کریمه را به خاک خود ضمیمه کرد که این امر واکنش‌هایی جهانی برانگیخت و تحریم‌هایی بین‌المللی علیه روسیه به اجرا گذاشته شد.