در حالی که در یک دهه اخیر مناطق مختلف ایران صحنه اعتراضات کشاورزان بوده، یک روزنامه به نقل از آمارهای مرکز آمار ایران از بیکار شدن یک چهارم کشاورزان کشور طی هفت سال گذشته خبر می‌دهد.
روزنامه فرهیختگان روز یکشنبه ۲۲ آبان به نقل از گزارش مرکز آمار ایران از آمارهای مربوط به اشتغال در بخش کشاورزی ایران نوشت که بین سال‌های ۱۳۸۴ تا تابستان ۱۴۰۱ تعداد شاغلان بخش کشاورزی ایران با کاهش ۱.۳ میلیون نفری، از پنج‌میلیون و ۱۰۰ هزار نفر به سه میلیون و ۷۶۳ هزار نفر رسیده است.
در همین سال‌ها، بیکاری کشاورزان در ایران، پدیده مهاجرت از روستاها به حاشیه شهرها و گسترش حاشیه‌نشینی را افزایش داده است.
به طوری که بر اساس گزارش مرکز آمار ایران، در حالی که استان خوزستان یکی از حاصلخیزترین استان‌های ایران از نظر کشاورزی بوده، اکنون بیشترین آمار مربوط به حاشیه‌نشینی در کشور را داراست.
فرهیختگان نوشت طبق برآوردها، جمعیت حاشیه‌نشین و ساکن سکونتگاه‌های غیررسمی در سال ۱۴۰۰ در سراسر ایران ۱۴ میلیون نفر تخمین زده شده و خوزستان با یک میلیون و ۷۵۰ هزار نفر، در رتبه اول قرار دارد.
پس از خوزستان، خراسان رضوی با اختلاف حدود ۱۰ هزارنفری در رتبه دوم، استان تهران با ۱.۶ میلیون نفر و استان البرز نیز با نزدیک به ۱.۲ میلیون نفر حاشیه‌نشین در رتبه‌های بعدی فهرست حاشینه‌نشینی در ایران هستند.
در تابستان ۱۴۰۰، بر اساس گزارش‌های و ویدئوهایی که در شبکه‌های اجتماعی منتشر شد، تجمعات شهروندان در اعتراض به بحران آب در ۱۱ شهر استان خوزستان برگزار شد.
قبل و بعد از آن نیز، در استان‌های اصفهان و چهارمحال و بختیاری گروهی از کشاورزان و دامداران با برگزاری تجمع و راهپیمایی به «بی آبی، تامین نشدن حقابه و خسارت ناشی از خشک شدن مزارع و اتلاف دام‌هایشان» اعتراض کردند که با مداخله نیروهای امنیتی جمهوری اسلامی مواجه شدند.
در حالی که در سال‌های اخیر مطبوعات ایران از پدیده‌های «اتوبوس‌خوابی»، «اجاره دادن پشت‌بام‌ها» و «گورخوابی» خبر داده‌اند، روزنامه فرهیختگان به نقل از مسئولان شهری نوشت: «افزایش جمعیت در اطراف و حاشیه آرامستان‌ها باعث نامتعادل شدن رشد و توسعه شهری، بروز ناهنجاری‌های اجتماعی، افزایش آمار جرم و جنایت و... شده است.»