عفو بین‌الملل روز چهارشنبه ۱۳ بهمن در نامه‌ای به رئیس قوه قضائیه جمهوری اسلامی ایران، با اشاره به حبس طولانی‌مدت عباس واحدیان شاهرودی در سلول انفرادی یک بازداشتگاه غیررسمی وزارت اطلاعات در مشهد، خواهان آزادی فوری و بی‌قید و شرط این فعال سیاسی شد.
در این نامه که خطاب به غلامحسین محسنی اژه‌ای منتشر شده، آمده است که عباس واحدیان از روز دهم شهریور امسال تاکنون، فقط به خاطر «استفاده مسالمت‌آمیز از حق آزادی بیان و تشکل»، در بازداشت «خودسرانه» نیروهای امنیتی وزارت اطلاعات به سر می‌برد.
بر اساس این گزارش، این فعال سیاسی ۵۱ ساله چند ماه گذشته را «تقریبا به شکل شبانه‌روزی در یکی از سلول‌های انفرادی» یک بازداشتگاه بی‌نام‌ونشان در مشهد، بدون دسترسی به هوای تازه و نور طبیعی و همچنین محرومیت از مراقبت‌های پزشکی سپری کرده است.
عفو بین‌الملل می‌گوید ماموران اطلاعاتی به عباس واحدیان گفته‌اند که «برای بهبود شرایط خود باید به صورت کتبی فعالیت‌های سیاسی خود را محکوم و رمز تلفنش را فاش کند».
این در حالی است که اقداماتی از این قبیل به منزله شکنجه و آزار زندانی هستند و طبق قوانین بین‌المللی جرم محسوب می‌شوند.
عفو بین‌الملل می‌افزاید این فعال سیاسی پیش از این به دلیل ضرب‌وجرح از سوی نیروهای امنیتی حین دستگیری از ناحیه دهان و لثه دچار جراحات عمیق شده و به دنبال تاخیر در روند درمان با خطر «وخامت عفونت لثه و از دست دادن دندان‌هایش» روبه‌رو است.
انتقال او به سلول انفرادی در شرایط همه‌گیری ویروس کرونا صورت گرفته و سلامت جسمانی این زندانی را بیش از پیش به خطر انداخته است.
آقای واحدیان برای اتهاماتی چون «اقدام علیه امنیت ملی» و «همکاری با گروه‌های مخالف نظام» طی دو نوبت و در مجموع به ۲۱ سال حبس تعزیری (قطعی) محکوم شده است.
عباس واحدیان شاهرودی یکی از ۱۴ فعال مدنی و سیاسی داخل ایران است که ۲۱ خرداد سال ۹۸، در آستانه سالگرد انتخابات مسئله‌دار ریاست‌‌جمهوری ۱۳۸۸، با انتشار نامه‌ای سرگشاده خواستار استعفای علی خامنه‌ای از رهبری و تغییر بنیادین قانون اساسی شدند. اکثر نویسندگان این نامه به‌مرور زندانی شدند و احکام سنگین قضایی دریافت کرده‌اند.