برادر رئیس سازمان صداوسیما: نتوانستم تحمل کنم و پناهنده شدم

تصاویر کشته شدگان پرواز پی‌اس ۷۵۲ هواپیمای اوکراینی که محمد امین جبلی، برادرزاده میثم جبلی، نیز یکی از آن‌هاست

میثم جبلی، برادر رئیس سازمان صداوسیمای جمهوری اسلامی، از پناهندگی خود و برادر کوچکترش بعد از سرنگونی هواپیمای اوکراینی توسط موشک‌های سپاه خبر داد و گفته که دیگر تحمل زندگی در ایران تحت حکومت جمهوری اسلامی را نداشته است.

مجله آمریکایی «تایم» روز سه‌شنبه ۲۰ دی با انتشار مصاحبه‌ای از میثم جبلی، به سرنگونی هواپیمای اوکراینی و کشته شدن ۱۷۶ سرنشین آن در دی‌ماه ۱۳۹۸ اشاره کرده و گفته است ارتباط خانواده جبلی با این حادثه وضعیت متفاوتی دارد؛ چرا که محمد امین جبلی، ۲۹ ساله و دانشجوی پزشکی، یکی از کشته‌شدگان این حادثه بود که برادرزاده پیمان جبلی، رئیس صداوسیما و از حلقه‌های نزدیک به مجتبی خامنه‌ای فرزند رهبر جمهوری اسلامی است.

میثم می‌گوید اواخر سال ۲۰۲۰ و بعد از فاجعه ساقط کردن هواپیما، زندگی در کنار خانواده مذهبی و نزدیک به رژیم ایران برایش غیرقابل تحمل شد و به رغم فرصت‌های شغلی که به خاطر پیمان و روابطش با قدرت در ایران می‌توانست داشته باشد، همراه با برادر دیگرش از کشور خارج شد و اکنون هر دو آن‌ها در جستجوی پناهندگی هستند.

او گفت به این تصمیم خود افتخار می‌کند.

این گزارش به نقش صداوسیما در پروپاگاندای حکومتی و نشر اعترافات اجباری بازداشت‌شدگان اشاره کرده و می‌گوید ساقط شدن هواپیمای اوکراینی با موشک‌های سپاه در حکومتی «نالایق و خشن» که هنوز هم مسئولیت این فاجعه را بر عهده نگرفته، تاثیری بر وفاداری پیمان جبلی و بسیاری از اعضای خانواده او نداشته است؛ اما این حادثه موجب شد که دو برادر رئیس‌ سازمان صداوسیما، ایران را ترک کنند.

بیشتر در این باره: «حیرت رئیس صداوسیما» از سازمان «کاملاً پوکیده» خود

میثم جبلی در مصاحبه با «تایم» گفته است برایش غیرقابل درک بود که چگونه برادرش، پیمان، و حتی دیگر برادرش، پدر محمد امین که جراح است، اما «به شدت توسط جمهوری اسلامی مغزشویی شده» هنوز از جمهوری اسلامی دفاع می‌کنند: «برادرم پیمان که اکنون رئیس بزرگترین ماشین پروپاگاندای رژیم است را دیدم که چگونه درباره واقعیتی که منجر به کشته شدن برادرزاده خودش شده است، جلوی روی من و همه مملکت دروغ می‌گوید».

او تاکید کرده که از نوجوانی اعتقادی به ایدئولوژی جمهوری اسلامی نداشته و همواره با امید به تغییر دیدگاه اعضای خانواده‌اش، با آن‌ها بحث می‌کرده، اما متوجه شده است که این کار غیرممکن است و نهایتا با برادر کوچکترش که مثل او اعتقادی به ارزش‌های تبلیغاتی نظام ندارد، مجبور به فاصله گرفتن از خانواده و ترک کشور شده است.

به‌گفته او، هیچ چیزی سخت‌تر از ترک خانواده نیست اما زندگی با «دروغ‌های آن‌ها و حمایت‌شان از یک رژیم بی‌رحم که حتی آماده کشتن اعضای خانواده خود نیز هستند، ناممکن است».

میثم جبلی در ادامه گفته که می‌ترسد اگر به ایران برگردد، کشته شود، اما هنوز هم با اخبار، تصاویر و روایت‌هایی که از ایران می‌شنود زندگی می‌کند و نفس می‌کشد: «تسلی من این است که می‌توانم برای رساندن صدای جنایت‌های رژیم به خارج، مفید باشم».

او می‌گوید وقتی درباره ایدئولوژی رژیم صحبت می‌کنیم، «اصول زهرآگینی» هستند که از زمان تولد به انسان‌ها حقنه می‌شود و عقاید مذهبی با آن خوانشی که جمهوری اسلامی دارد، با زندگی‌ات عجین می‌شود و تنها وظیفه تو تعهد به حفظ نظام به هر قیمتی است.

بیشتر در این باره: رئیس سازمان صداوسیما هنرمندان مخالف جمهوری اسلامی را تهدید کرد

«رژیم رو به سقوط است»

برادر رئیس سازمان صداوسیما می‌افزاید: فرهنگ غالب رژیم از زمان انقلاب اسلامی مملو از خشونت، مرگ و زشتی است و برای طرفدارانش کمترین چیزی که می‌تواند آسیبی به انقلاب اسلامی برساند، محکوم است: آن‌ها قادر به قتل، تجاوز، شکنجه و دزدی هستند و از این کار خود لذت می‌برند؛ چرا که به «رسالت نبوی» خود تا حدی باور دارند که حاضرند اعضای خانواده خود را نیز بکشند.

میثم جبلی در ادامه به «ترس» رژیم از اعتراضات اخیر اشاره کرده و گفته است واکنش‌ها و سیاست‌های تند آن‌ها، خشونت لجام‌گسیخته و خام علیه معترضان، اعدام‌های غیرمنطقی، وحشیانه، غیرقانونی و خشونت‌آمیز آن‌ها شواهد روشنی است که نشان می‌دهد در حال غرق شدن و در تقلا برای زنده ماندن هستند.

او در ادامه اظهار داشت: افراد شجاع زیادی وجود دارند که به‌رغم آگاهی از خطر زخمی شدن، زندانی شدن، شکنجه، تجاوز جنسی و حتی کشته شدن، تمام وجود و آسایش خود را برای ادامه این مبارزه در داخل ایران فدا می‌کنند؛ اگرچه خیلی‌ها نیز می‌ترسند.

میثم جبلی می‌گوید آنچه در حال حاضر در خیابان‌ها می‌بینیم تنها یک درصد از جمعیت ناراضی است: بنابراین بسیاری از آن‌ها به سادگی نمی‌دانند چگونه با رژیمی که چیزی جز خشونت مقابل مخالفان ندارد، مقابله کنند، اما دیر یا زود، عاقبت همه دیکتاتوری‌ها سقوط است.