پژوهش جدیدی که نتایج آن روز سه‌شنبه ۱۶ خرداد منتشر شد می‌گوید حتی در حالتی که حجم انتشار دی‌اکسید کربن کاهش یابد، لایه‌های یخبندان قطب شمال در فصل تابستان ممکن است یک دهه زودتر از آنچه که پیش‌بینی می‌شد کاملا ناپدید شوند.
این پژوهش که در مجله علمی «نیچر کامیونیکیشنز» منتشر شده است، داده‌های ماهواره‌ای در مورد روند اضمحلال لایه‌های یخبندان در منطقه قطب شمال را در یک بازه زمانی چهل ساله بررسی کرده است.
پژوهش یادشده پیش‌بینی می‌کند که فارغ از عامل انتشار گازهای گلخانه‌ای و بخصوص دی‌اکسید کربن، اولین ماه سپتامبرِ بدون یخ بین اواسط دهه آینده تا دهه ۲۰۵۰ روی خواهد داد.
پژوهشگران تمامی داده‌های جوی هر یک از ماه‌ها بين سال‌های ۱۹۷۹ تا ۲۰۱۹ را جمع‌آوری و سپس آن‌ها را با مدل شبیه‌سازی‌شده مقایسه کرده‌اند. این داده‌ها نشان می‌دهد که گستره لایه‌های یخبندان شمالگان در اواسط سپتامبر (اواخر شهریور) به کمترین مساحت در طول فصل تابستان کاهش می‌یابد.
نتایج این پژوهش بدبینانه‌تر از جدیدترین گزارش هیئت بین دولتی تغییرات اقلیمی زیر نظر سازمان ملل است.
این هیئت در گزارش مربوط به تغییرات جوی سال‌های ۲۰۲۱ تا ۲۰۲۳ پیش‌بینی کرده بود که با درنظر گرفتن حجم متوسط انتشار گازهای گلخانه‌ای در قرن بیست‌ویکم، لایه‌های یخبندان قطب شمال تا نیمه قرن جاری نابود نخواهند شد.
اما پژوهش جدید که زیر نظر مین سئونگ کی، استاد دانشگاه علوم و فناوری پوهانگ در کره جنوبی، انجام شده است هشدار می‌دهد که فارغ از حجم گازهای گلخانه‌ای، لایه‌های یخبندان قطب شمال در یک تا دو دهه آینده از بین خواهند رفت.
پژوهشگران خاطرنشان می‌کنند که این تغییر بزرگ روی وضعیت جوامع بشری و زیست‌بوم‌ها در قطب شمال و ورای آن تاثیرات شگرفی برجای خواهد گذاشت. بنابراین جهان باید خود را با قطب شمالی بدون یخ در فصل تابستان انطباق داده و برای آن برنامه‌ریزی کند.