دو شهروند بهایی در رشت بازداشت شدند

مژگان صمیمی و شیوا کاشانی‌نژاد‌، شهروندان بهایی ساکن رشت

مژگان صمیمی و شیوا کاشانی‌نژاد‌، شهروندان بهایی ساکن رشت، ظهر روز چهارشنبه ۲۸ تیرماه توسط مأموران وزارت اطلاعات بازداشت شدند.

با وجود گذشت پنج روز از بازداشت این شهروندان بهایی، خبر بازداشت آن‌ها روز دوشنبه دوم مرداد منتشر شد.

منابع مطلع به رادیو فردا گفته‌اند که مأموران وزارت اطلاعات پس از ورود به منزل این دو شهروند بهایی، با ضبط وسایل شخصی از جمله تلفن همراه و کتاب‌های مذهبی، آن‌ها را بازداشت کردند.

با آغاز اعتراضات سراسری سال گذشته فشار نهادهای امنیتی بر پیروان آئین بهایی در ایران افزایش یافته است و برخی از شخصیت‌های افراطی و رسانه‌های نزدیک به نهادهای امنیتی، بهاییان را مسئول اعتراضات «زن،‌ زندگی، آزادی» معرفی می‌کنند.

در یکی از آخرین موارد، کاظم صدیقی، امام جمعه تهران،‌ در نماز جمعه ۱۶ تیر امسال گفت افرادی که در اعتراضات نقش داشتند و زنانی که به حجاب اجباری اعتراض دارند، «عده‌ای بهایی هستند».

به گفته منابع رادیو فردا، بازداشت خانم صمیمی با حکم قضایی صورت گرفته و اتهام انتسابی او «تبلیغ علیه نظام» است.

بیشتر در این باره: دادگاه انقلاب چهار شهروند بهایی را هریک به پنج سال حبس محکوم کرد

این شهروند بهایی ساعاتی پس از بازداشت خود در تماس با خانواده گفته است که او را به زندان لاکان رشت منتقل کرده‌اند.

از دلیل بازداشت شیوا کاشانی‌نژاد و محل نگهداری او اطلاعی در دست نیست.

در ابتدای تیرماه گذشته دختر خانم کاشانی‌نژاد، انیسا سمیعیان و همسرش وصال ممتازی از سوی شعبه سه دادگاه انقلاب رشت به ریاست مهدی راسخی در مجموع به ۹ سال و شش ماه حبس تعزیری محکوم شدند.

با روی کار آمدن جمهوری اسلامی، بهاییان در ایران با برخوردهای امنیتی چون بازداشت،‌ اعدام، حبس طولانی‌مدت و مصادره اموال روبرو شده و محرومیت‌های زیادی چون محرومیت از تحصیل در دانشگاه، ممنوعیت اجرای مراسم مذهبی و اعلام عقاید را تحمل کرده‌اند.

گزارش‌های متعدد نهادهای حقوق بشری جهانی در سال ۲۰۲۲ تأکید داشت که آزار بهاییان ایران در این سال با «تشویق» حکومت گسترش یافت و تبلیغات ضدبهایی در رسانه‌های جمهوری اسلامی ایران ادامه دارد.

گزارش سالانه حقوق بشری وزارت خارجه آمریکا و گزارش کمیسیون آزادی‌های مذاهب در اردیبهشت امسال، تداوم نقض اساسی‌ترین حقوق بهاییان در ایران را بخشی از رویکرد «هدفمند» حکومت دانسته و آن را مایه «نگرانی ویژه» توصیف کردند.