چند سازمان غیر دولتی در نامه‌ای به شرکت‌های بزرگ اینترنتی از آنها خواسته‌اند تا دسترسی به برخی از خدماتشان را برای کاربران کشورهایی چون ایران، کوبا، سوریه و سودان آزاد کنند.
این نامه خطاب به شرکت‌هایی چون چون گوگل، یاهو، اوراکل، اپل، فیس بوک و چندین شرکت دیگر نوشته شده است. امضاکنندگان نامه نوشته‌اند، درحالی که شرکت‌های آمریکایی و اروپایی، فضایی بی‌بدیل برای آزادی بیان و شهروند خبرنگاری ایجاد کرده‌اند اما در همین حال کاربرد نادرست قوانین صادراتی تاثیری منفی بر مردم کشورهای مورد سرکوب حکومت‌ها می‌گذارد.
سازمان‌های گوناگونی از جمله شورای ملی ایرانیان آمریکایی، اتحاد برای ایران، کمپین بین‌المللی حقوق بشر برای ایران در کنار شورای سوری‌های آمریکایی، گروه مطالعاتی کوبا و سازمان‌های آمریکایی مدافع آزادی اینترنت از جمله پروژه ابراز اینترنت آزاد و پروژه تور از جمله نهادهایی هستند که این نامه را امضا کرده‌اند.
در ادامه این نامه آمده است که در کشورهایی چون ایران، کوبا، سودان و سوریه، رسانه‌های آنلاین تبدیل به فضای امنی شده‌اند که کاربران نظرات خود را به اشتراک می‌گذراند، از موارد نقض حقوق بشر گزارش می‌دهند و از حقوق زنان حمایت می‌کنند. اما در طول این مدت، شرکت‌های مورد خطاب این نامه، از دادن برخی خدمات به این کاربران خودداری کرده‌اند. امضا کنندگان این نامه می‌گویند «اگرچه متوجه پیچیدگی‌هایی که تحریم‌های بین‌المللی به وجود آورده‌اند می‌شوند اما صدای جامعه مدنی در این کشور‌ها به دلیل محدودیت‌های اینترنتی خفه شده است».
جیمز لوزی از انستیتوی تکنولوژی آزاد در بنیاد نیو آمریکا، یکی از سازمان‌های امضاکننده این نامه، درباره برخی از خدماتی که کاربران کشورهای مورد تحریم از آنها محرومند، به رادیو فردا می‌گوید: «برخی از این خدمات مربوط به مسنجر‌ها می‌شود که خدمات آزاد این شرکت‌هاست. اما برخی از این خدمات مربوط به نرم افزارهایی می‌شوند که به روز نشده‌اند و مشکلات امنیتی به وجود می‌آورند و نگرانی‌هایی را برای کاربران به همراه دارند. و به نظر من اگر این نرم افزار‌ها به صورت رایگان بر روی اینترنت وجود دارد، باید برای همه کاربران در سراسر دنیا قابل دسترسی باشد.»
در این نامه همچنین به تصمیم اخیر آمریکا اشاره شده که گفته است این کشور اجازه می‌دهد آمریکایی‌ها سرویس‌های رایگان را که مربوط به ارتباطات شخصی بر روی اینترنت است، مانند ایمیل، چت، شبکه‌های اجتماعی، اشتراک‌گذاری عکس‌ها و فیلم، مرورگرهای اینترنت و وبلاگ نویسی، در اختیار ایرانیان قرار دهند. اما امضاکنندگان می‌گویند که همچنان در کشورهای مورد تحریم این خدمات به کاربران داده نمی‌شود.
این سازمان‌های غیردولتی از این شرکت‌ها خواسته‌اند تا هر چه سریع‌تر این خدمات را به کشورهای مورد تحریم بدهند و همچنین فهرستی از خدماتی که برای آنها محدودیت ایجاد کرده‌اند با ذکر مکان و زبان و دلیل این محدودیت منتشر کنند. این سازمان‌ها همچنین از شرکت‌هایی چون گوگل، یاهو، اپل و فیس بوک می‌خواهند تا با جامعه مدنی وارد گفتگو شوند تا سیاست‌ها و قوانینی را که موجب محدودیت کاربران در کشورهای مورد سرکوب می‌شود را شناسایی کنند و برایشان راه حل بیایند.